Hoe weet je of je een soa hebt?

Inhoud

• stadia
• Methode 1 Herken tekenen van een bacteriële soa
• Methode 2 Controleer het optreden van symptomen van virale ITS-infectie
• Methode 3 Raadpleeg een arts

Seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) zijn infecties die kunnen worden overgedragen tijdens verschillende vormen van geslachtsgemeenschap. Veel DIST's hebben duidelijke fysieke symptomen die het mogelijk maken om een ​​nauwkeurige diagnose te stellen, maar anderen zijn moeilijker te detecteren omdat ze de neiging hebben milde of latente symptomen te veroorzaken. Naast het gevoel van ongemak, kunnen veel soa's, als ze niet worden behandeld, leiden tot gezondheidsproblemen op de lange termijn. Als u vermoedt dat u een soa heeft, raadpleeg dan zo snel mogelijk een arts om de nodige tests uit te voeren.

stadia

Methode 1 Herken tekenen van een bacteriële soa

1. Houd een abnormale vaginale of penisafscheiding in de gaten. Trichomoniasis, gonorroe en chlamydia zijn allemaal ziekten die genitale secreties veroorzaken. Hoewel vaginale secretie meestal vrij normaal en gezond is, kan het, als het een atypische kleur of geur heeft, op een bacteriële infectie wijzen. Penisafscheidingen, met uitzondering van urine en sperma, kunnen tekenen zijn van een bacteriële soa.
   • Evenzo moet u zich zorgen maken als u vaginale afscheiding opmerkt die groenachtig of geelachtig is. SOA's kunnen ook viskeuze vaginale afscheidingen veroorzaken met een sterke geur en een abnormale witte kleur.
   • Let op onaangename of ongewone vaginale geuren. Dit kan duiden op trichomoniasis. Andere symptomen van soa's zijn moeilijk plassen of pijn tijdens geslachtsgemeenschap.

2. 
   

   
   
   
   Overweeg bekkenpijn of tijdens seks. Bacteriële infecties, zoals chlamydia en trichomoniasis, veroorzaken meestal pijn, al dan niet gelokaliseerd, tijdens geslachtsgemeenschap. De pijn veroorzaakt door soa's kan een gevoel van ongemak in het bekken of genitale gebied zijn, zelfs tijdens het plassen.
   • Bij mannen gaan soa's vaak gepaard met pijn in de testikels, wat niet noodzakelijkerwijs wordt geassocieerd met seks of ejaculatie.
3. Noteer eventuele moeilijkheden of pijn tijdens het plassen. Mictie kan gepaard gaan met bekkenpijn en koorts bij vrouwen of een brandend gevoel bij mannen. Soortgelijke tekens kunnen wijzen op chlamydia en andere soa's.

4. 
   

   
   Houd abnormale vaginale bloedingen in de gaten. Als u buiten uw menstruatie bloed verliest, kunt u een seksueel overdraagbare aandoening hebben. In het bijzonder kunnen chlamydia en gonorroe dit soort bloedingen veroorzaken. Bovendien kunnen bacteriële infecties ook zware periodes veroorzaken tijdens de menstruatiecyclus.
   • Merk op dat chlamydia moeilijk te diagnosticeren is omdat het in de vroege stadia gepaard gaat met milde symptomen. In de regel verschijnen de symptomen pas drie weken na infectie.

5. 
   

   
   
   
   Besteed aandacht aan open wonden in het genitale gebied. Pijnlijke, ringvormige zweren kunnen wijzen op herpes, die 2-3 weken kan duren. Pijnloze open zweren, chancres, die op het geïnfecteerde gebied verschijnen (meestal op de geslachtsdelen) kunnen een teken zijn van syfilis of chancroid. Deze ulceraties verschijnen meestal 10 tot 90 dagen na infectie.
   • Andere symptomen van herpes zijn: koorts, koude rillingen, algemeen ongemak (ongemak) en extreem moeilijk plassen.
   • Bij afwezigheid van behandeling verergeren de symptomen van syfilis: grote zweren, uitputting, braken, koorts en huiduitslag. Syfilis ontwikkelt zich in vier fasen: primair, secundair, latent en tertiair. Deze soa is in de eerste twee fasen relatief eenvoudig te behandelen. Raadpleeg daarom uw arts voor behandeling als u tekenen van deze infectie opmerkt.
   • Symptomen van chancroid zijn koorts, koude rillingen en algemeen ongemak. Bovendien kunnen sommige mensen ook abnormale seksuele secreties hebben of moeite hebben met plassen. Na verloop van tijd kunnen zweren barsten en verspreiden.

Methode 2 Controleer het optreden van symptomen van virale ITS-infectie

1. 
   

   
   Zoek naar kleine wratten of zweren in het genitale gebied. Veel seksueel overdraagbare virale infecties, waaronder genitale herpes, kunnen kleine rode bultjes, wratten, blaren of zelfs open zweren op (of rond) het geslachtsorgaan veroorzaken. Meestal veroorzaken deze wratten en bulten jeuk en een branderig gevoel.
   • Als je anale of orale seks hebt gehad en je zorgen maakt over de mogelijkheid om soa's op te lopen, let dan op wratten of stoten op je lippen, in je mond of op je billen en rond de lanus.
   • Het herpesvirus kan zeer lang inactief blijven in het lichaam en daaropvolgende uitbraken kunnen minder pijnlijk zijn dan die in het begin. Een besmet persoon kan tientallen jaren vaak uitbraken van herpes hebben.
   • Hoewel de orale herpes ook kan worden samengetrokken op (of rond) de geslachtsorganen, blijft het meestal inactief na zijn eerste verschijning.

2. 
   

   
   Zoek naar bultjes of vlezige bollen. Dikke verhoogde plaques en wratten in de genitale en orale gebieden kunnen tekenen zijn van infectie met humaan papillomavirus (HPV). Dit is een serieuze soa die moeilijk te detecteren is. Deze infectie kan grijze zwellingen in de geslachtsorganen veroorzaken en ze kunnen fuseren en vergelijkbare gebieden vormen op het oppervlak van de bloemkool.
   • Hoewel genitale wratten geen bijzonder ernstige soa's zijn, kunnen ze ongemak en frequente jeuk veroorzaken.
   • Sommige HPV-stammen kunnen het risico op baarmoederhalskanker verhogen. Als u zich zorgen maakt om deze infectie, neem dan contact op met uw arts en vraag hen om u te testen of om frequente tests te plannen om het virus te controleren.

3. 
   

   
   Let op andere aanhoudende symptomen. Hoewel symptomen zoals koorts, vermoeidheid en misselijkheid niet erg specifiek zijn, kunnen ze wijzen op twee ernstige virale infecties: virale hepatitis (verschillende stammen) of HIV in een vroeg stadium. In de vroege stadia van hiv-infectie kunnen de lymfeklieren ook groter worden en kan uitslag verschijnen. Hepatitis beïnvloedt de lever en veroorzaakt vaak pijn in de onderbuik en een verdonkering van urine.
   • Stammen van hepatitisvirus en humaan immunodeficiëntievirus (HIV) kunnen ook worden overgedragen zonder seks te hebben. Bovendien kunnen infecties met deze virussen worden verspreid door contact met geïnfecteerd bloed (of andere lichaamsvloeistoffen) of zelfs door het delen van geïnfecteerde naalden.

Methode 3 Raadpleeg een arts

1. 
   

   
   Doe testen. Als u denkt dat u een soa heeft, neem dan zo snel mogelijk contact op met uw arts zodat u de juiste tests kunt doen. Deze tests zijn goedkoop, gemakkelijk uit te voeren en vereisen geen overleg met een specialist.
   • Gewoonlijk worden een durine-analyse, een bloedtest en een bekkenonderzoek uitgevoerd, evenals een monster lichaamsweefsel.
   • Stel het bezoek niet uit. Veel soa's veroorzaken ongemak en pijn. Als de behandeling wordt uitgesteld, kan dit bovendien het risico op een andere soa, zoals een hiv-infectie, vergroten.

2. 
   

   
   Meer informatie over de verschillende behandelingsopties. De meeste seksueel overdraagbare aandoeningen zijn gemakkelijk te behandelen. Bacteriële infecties kunnen worden behandeld met antibiotica die meestal worden voorgeschreven in de vorm van pillen, tabletten of intraveneus worden toegediend. Parasitaire infecties, zoals schurft en schaamluis, kunnen worden behandeld met therapeutische shampoos op recept.
   • Uw arts kan ook geneesmiddelen voor virale infecties voorschrijven die niet kunnen worden behandeld (zoals herpes of HIV) om pijnlijke symptomen te verlichten.

3. 
   

   
   Meer informatie over de examens die u regelmatig moet ondergaan. Als u een actief seksleven hebt, vooral als u niet monogaam bent of regelmatig van seksuele partner wisselt, is het belangrijk dat u regelmatig wordt gecontroleerd.Vergeet niet dat sommige van deze infecties geen duidelijke symptomen veroorzaken, terwijl andere weken of maanden na infectie kunnen optreden.
   • Zorg ervoor dat u tijdens uw medische bezoeken eventuele zorgen over screeningstests duidelijk maakt. Het is niet omdat de arts een uitstrijkje uitvoert of bloedmonsters neemt dat hij alle nodige tests heeft uitgevoerd.
   • Vraag bovendien altijd aan je partner om op soa's te worden getest voordat je seks hebt. Dit helpt de verspreiding van infecties te voorkomen.
   • Als u niet gemakkelijk toegang hebt tot gezondheidsfaciliteiten of zich zorgen maakt over de kosten van testen en behandeling, bezoek dan een centrum voor gezinsplanning.
   • Hoewel klinieken voor gezinsplanning van regio tot land kunnen verschillen, zijn ze over het algemeen een vrij voordelige optie voor iedereen die soa wil testen.

• Vergeet niet om uzelf te beschermen wanneer u seks hebt met een of meer partners. Condooms verminderen (maar niet volledig) het risico op het krijgen van een soa aanzienlijk.
• Soa's kunnen worden overgedragen door elk type contact of seksuele activiteit, hetzij vaginaal, oraal of anaal, of door direct contact met de geslachtsorganen.
• Als u een soa heeft, neem dan contact op met en informeer al uw seksuele partners in de afgelopen zes maanden. Nodig hen ook uit om de tests te doen en als hun resultaten positief zijn, vertel hen om de juiste behandeling te volgen.
• Geen van de symptomen die in dit artikel worden beschreven, bevestigt onomstotelijk dat u een soa heeft. Zware vaginale afscheiding kan bijvoorbeeld niet alleen worden veroorzaakt door soa's, maar ook door schimmelinfecties.