Hoe van een werkwoord op een zelfstandig naamwoord over te gaan

Inhoud

• stadia
• Methode 1 Voeg een achtervoegsel toe aan een werkwoord
• Methode 2 Een zin opnieuw formuleren
• Methode 3 Vermijd vocabulaire fouten

Bijna alle Franse werkwoorden hebben een bijbehorende substantief, neem gewoon de wortel van het werkwoord en voeg het juiste achtervoegsel toe. In een zin moet een zin worden vervangen om een ​​werkwoord te vervangen door het zelfstandig naamwoord. De stijl van je proza ​​kan als zwaar worden verlicht. Hoewel het waar is dat op werkwoorden gebaseerde nominatie voor sommige werkwoorden duidelijk is, gebeurt het dat voor anderen de keuze van het achtervoegsel subtieler is en onderhevig is aan slechte transformatie: kortom, je loopt het risico niet op de overeenkomstige inhoud te vallen . Het is een leuke oefening om de taal te beheersen.

stadia

Methode 1 Voeg een achtervoegsel toe aan een werkwoord

1. 
   

   
   toevoegen -ance of -ence aan de basis van het werkwoord. Veel werkwoorden kunnen worden omgezet in zelfstandige naamwoorden. weerstand en verblijden hebben voor respectieve substantieven weerstand en blijdschap. Andere werkwoorden eindigen op een zelfstandig naamwoord -encezoals kleven die geeft aanhankelijkheid .
   • De uitdrukking "bepaalde volkeren naast elkaar bestaan op de een of andere manier kan in deze regio "worden gewijzigd in" de gelijktijdig bestaan sommige mensen doen het zo goed als ze kunnen in deze regio. " Zoals u kunt zien, moet de zin opnieuw worden geformuleerd.

2. 
   

   
   
   
   toevoegen -ing aan de basis van het werkwoord. Bij andere werkwoorden moeten er veel worden toegevoegd -ing aan de basis van het werkwoord. Dit is hoeAliter, slap en balken geven respectievelijk bedrust, kreupelheid en balken .
   • Neem de zin "de ezel balkte elke ochtend, en maakte ons wakker. " Met de inhoudelijke kan dit een zin van het type geven, "de balken de ezel maakte ons elke ochtend wakker. "

3. 
   

   
   toevoegen -ing of -sion aan de basis van het werkwoord. Met nog andere werkwoorden, velen ook, moeten we de achtervoegsels toevoegen -ing of -sion. Dus de werkwoorden informeren, beslissen en beschrijven hebben als substantiële vorm de namen informatie, beslissing en Beschrijving .
   • Laten we de volgende zin nemen: "hij beslist het aanbod van werk te weigeren ". Door het werkwoord in een substantief te transformeren, kan dit de zin geven: "hij nam de beslissing het aanbod van werk te weigeren ".

Methode 2 Een zin opnieuw formuleren

1. 
   

   
   
   
   Zoek het werkwoord in een zin. Een werkwoord is een vervoegd woord dat een actie of een staat binnen een zin aangeeft. Wanneer u een werkwoord in een zin wilt voordragen, moet het in zijn structuur worden gewijzigd om de betekenis ervan te behouden.
   • In de zin: "de auto sloeg met geweld tegen de boom," rammen, botsen op is het werkwoord vervoegd naar het verleden.
   • In de zin, "de marathonloper staat op het punt snel te rennen bij het begin", is het belangrijke werkwoord lopen, maak je klaar niet de hoofdfunctie hebben.

2. 
   

   
   Voeg de juiste determinant toe. In dit geval is het meestal een artikel dat, volgens de betekenis van de zin, wordt gedefinieerd (de, de, de) of onbepaalde (een, een, van). Het artikel wordt altijd vóór de inhoud geplaatst.
   • Het zelfstandig naamwoord afgeleid van rammen, botsen op is percussie en in de beginzin is het beter om het lidwoord te plaatsen (percussie).
   • In het tweede voorbeeld lopen zal worden race en zal worden voorafgegaan, in de zin van de zin, door een onbepaald lidwoord (een ras).

3. 
   

   
   Bewerk de zin. Het is altijd een tamelijk delicate oefening om van het werkwoord naar het substantief te gaan en het juiste artikel te kiezen, omdat de zin moet worden aangepast zodat deze zijn betekenis niet verliest.
   • Neem de zin "de auto crashte gewelddadig kan de boom "worden gewijzigd in" de percussie de auto tegen de boom was gewelddadig ".
   • De tweede zin, "de marathonloper staat op het punt lopen snel bij de start "zou kunnen worden" biedt de marathonloper een race snel vertrek.

Methode 3 Vermijd vocabulaire fouten

1. 
   

   
   Voel je vrij om je inhoud te controleren. In het Frans kan het veranderen van een werkwoord in een zelfstandig naamwoord leiden tot fouten. Dus het werkwoord dubbel heeft verschillende betekenissen en daarom meerdere zelfstandige naamwoorden. Als het de bedoeling is om verder te gaan, zullen we zeggen verdubbelingals het iemand moet vervangen, zullen we het erover hebben voeringEnz. Hier komt het woordenboek om de zin geen vreemde betekenis te geven.

2. 
   

   
   Denk aan het nut van een nominatie. Meestal geeft het gebruik van de substantieve in plaats van de verbale vorm de zin een meer aanhoudende toon, zelfs vreemd. Het gebruik van het werkwoord komt vaker voor in de mond omdat het woord directer is. Vervang het werkwoord door het zelfstandig naamwoord voor een beter gewerkt effect. In sommige kringen (informatica, bedrijfsleven, sport) geeft men de voorkeur aan de verbale vorm, maar het is echter geen algemeenheid.
   • Dus, de zin, "de baas heeft aangeboden het herstelplan "heeft een meer vloeibare kant dan" de presentatie het herstelplan van de baas ". Het draait allemaal om kegel.
   • Een ander voorbeeld, dit keer in de sport: "De Groenen hebben verpletterd de Girondins met 4 doelpunten tegen 0 "is meer vertellen dan" debreken Girondins by the Greens is net: 4 - 0 ".

3. 
   

   
   Gebruik de nominatie voor een specifiek doel. Schriftelijk gebeurt dit altijd, zelfs als er uitzonderingen zijn. In een toespraak kan de nominatie een vooraf bepaald doel hebben, zoals op te leggen aan zijn publiek, een stap achteruit doen of sporen van gevoel in een toespraak verwijderen. Omdat het werkwoord vervoegd kan worden, is het ronder, vloeiender, terwijl de inhoud nogal abrupt is en geen variatie toelaat. Samenvattend, kiezen voor het zelfstandig naamwoord maakt het mogelijk om er een voorbij te gaan, voorbij de inhoud van de zin.
   • Laten we de uitdrukking nemen "Pierre Durand was overtuigd tot negen jaar gevangenisstraf ". Het zou als volgt kunnen worden omgedraaid: "de overtuiging Pierre Durand op negenjarige leeftijd. " Als de inhoud ongewijzigd blijft, zorgen de plaats van het trefwoord en het geluid van het zelfstandig naamwoord ervoor dat in de tweede zin het mooie deel van de zin wordt gemaakt, terwijl in de eerste de persoon belangrijk is.