Hoe een psychosociale interventie te organiseren

Inhoud

• stadia
• Deel 1 Organiseer de interventie
• Deel 2 Bijeenkomst voor de interventie
• Deel 3 Follow-up

Als iemand van wie je houdt worstelt met verslaving, of het nu gaat om alcohol, drugs, gokken of ander destructief gedrag, kan het organiseren van een interventie de beste manier zijn om te helpen. Mensen die ernstige verslavingsproblemen hebben, ontkennen vaak en weigeren toe te geven dat ze een probleem hebben. Wanneer oprechte discussies en andere pogingen zijn mislukt, kunt u de krachten bundelen met vrienden, familie en zelfs een professional om de persoon met de waarheid te confronteren en een gedetailleerd actieplan aan te bieden.

stadia

Deel 1 Organiseer de interventie

1. 
   

   
   Raadpleeg een professional. Om je kansen te vergroten, raadpleeg je iemand die al mensen heeft geholpen die aan verslavingen lijden en die al interventies heeft uitgevoerd. Een counselor in een adna- tologiecentrum kan u door het proces leiden en de kansen vergroten dat de interventie succesvol zal zijn. U kunt deze professional vooraf ontmoeten om de interventie te plannen en misschien zelfs willen deelnemen om deze te vergemakkelijken. Het is vooral belangrijk om een ​​professional in te huren als:
   • de persoon heeft een geschiedenis van psychische stoornis,
   • de persoon kan gewelddadig reageren op de interventie,
   • de persoon heeft zelfmoordneigingen.

2. 
   

   
   
   
   Vorm een ​​interventieteam. Het moet bestaan ​​uit vijf of zes mensen die dicht bij de persoon staan ​​en die respecteren. Haar ouders, broers en zussen, vertrouwde familieleden of beste vrienden zijn ideale kandidaten. Nodig mensen uit die door zijn gedrag zijn geraakt en zich zorgen maken over zijn toekomst. Het is belangrijk om een ​​beroep te doen op mensen op wie de persoon kan rekenen wanneer dat nodig is, omdat de interventie slechts de eerste stap is op weg naar herstel.
   • Nodig geen mensen uit die de persoon niet leuk vindt of die ze niet vertrouwen. Het kan de persoon die u wilt helpen irriteren en zij kan de deur nemen in plaats van open te staan ​​en uw hulp te accepteren.
   • Nodig geen mensen uit die de interventie kunnen verstoren door te emotioneel te zijn of de persoon te verdedigen. Degene die je wilt helpen, kan bijvoorbeeld dicht bij haar kleine zusje staan, maar als ze het met haar eens is en begint te zeggen dat ze niet echt een revalidatie hoeft te ondergaan, zal ze meer kwaad doen dan goed als ze aanwezig is tijdens de procedure.
   • Als u denkt dat iemand aanwezig moet zijn, maar wat het risico is om de interventie te verstoren, vraag hem dan om een ​​brief te beschrijven die u in plaats daarvan hardop voorleest.

3. 
   

   
   
   
   Zoek een actieplan. De behandeling die u voorstelt, staat centraal voor het succes van de interventie. Het is niet voldoende om de persoon te vertellen dat u denkt dat hij een probleem heeft om hem te helpen zijn verslaving op te lossen. Het is beter om haar een behandeling aan te bieden die hij of zij ter plekke kan beginnen dan te zeggen: "Je moet een behandeling krijgen. "
   • Het actieplan moet middelen bevatten om uw geliefde te helpen door professionals om tegen hun verslaving te vechten. Deze middelen kunnen de vorm aannemen van een ontgiftingsprogramma, een psychotherapie of een steungroep in een ziekenhuis. Zoek naar instellingen en kies degene die het meest geschikt lijkt voor de persoon die u wilt helpen. Lees meer over de toelatingsvoorwaarden en bereid alles van tevoren voor. U moet zich misschien ook afvragen hoe u deze behandeling gaat financieren.
   • Maak een lijst met steungroepen waarvoor uw geliefde zich onmiddellijk kan aanmelden. Je zou kunnen voorstellen dat hij hem naar vergaderingen brengt.
   • Stel een plan op om ervoor te zorgen dat de persoon naar het behandelcentrum kan gaan. Als het een gesloten centrum is, maak dan afspraken om het daar te brengen. Als het een open centrum is, maak dan een schema met je geliefden om te rijden en regelmatig terug te brengen.

4. 
   

   
   Bepaal welke consequenties u naar voren brengt. Iedereen die deelneemt aan de interventie zal de gevolgen moeten aankondigen die zullen worden aangebracht als de persoon de behandeling weigert. Hoe moeilijk het ook is, iedereen moet bereid zijn om een ​​grote verandering te maken om de persoon te helpen een nieuwe start te maken. Het doel is om hem ervan bewust te maken dat zijn destructief gedrag niet langer zal worden toegestaan ​​door zijn familie. Het zal moeilijker voor hem zijn om dit risicovolle gedrag voort te zetten.
   • Als familieleden hem beschermen of hem geld geven, kan een van de consequenties zijn om financiële steun af te sluiten of hem te vragen ergens anders te gaan wonen.
   • Voor de mensen die het dichtst bij hem staan, kan het gevolg een verzoek tot scheiding zijn of een verandering in de relatie.
   • Overweeg om je toevlucht te nemen tot juridische consequenties. In plaats van eerbetoon te betalen nadat ze zijn gearresteerd terwijl ze in een slechte staat reden, konden zijn familie en vrienden zweren hem de volgende keer niet te helpen. Er zullen geen "reddingen" meer zijn.

5. 
   

   
   Bepaal een moment en een plaats. Zodra de interventie is gepland, zoekt u een datum en tijd op voor iedereen. Kies een intieme plek waar de persoon zich op zijn gemak voelt, zoals het huis van een geliefde. Alle betrokkenen bij de interventie moeten zich bewust zijn van de ernst van de situatie en moeten op het geplande tijdstip aankomen. Een afwezigheid kan nadelig zijn voor de interventie.

6. 
   

   
   Maak een repetitie. Repeteren kan helpen, omdat de interventie een heel emotioneel moment kan zijn. Het is heel belangrijk om de draad niet te verliezen tijdens de interventie en de hele sessie te herhalen zal de aanwezigen helpen weg te blijven van wat is afgesproken. Als u van plan bent een professional in te schakelen, probeer dan een repetitie te organiseren waar hij ook aanwezig zal zijn.
   • Communiceer openlijk met elkaar en maak een lijst van het schadelijke gedrag van uw geliefde, voor zichzelf en voor degenen die in de buurt zijn. Verzamel concrete feiten over de persoon.Zorg voor de vertrouwelijkheid van degenen die de vergadering bijwonen.
   • U kunt overwegen een lijst met gedragingen te maken die niet langer door de persoon worden geaccepteerd. Noteer naast elk ding het gevolg dat zal worden toegepast als de persoon zijn houding niet verandert.
   • Laat mensen schrijven wat ze van plan zijn hem te vertellen. Het is ook niet de moeite waard om je hart uit je hoofd te leren, het is geen representatie. Maar u moet er zeker van zijn dat u alle belangrijke onderwerpen aansnijdt zonder af te wijken van wat is gepland.
   • Anticipeer op de mogelijke reacties van de persoon en houd antwoorden klaar. Als ze defensief of boos is, moet iedereen voorbereid zijn zodat het de interventie niet verstoort.

Deel 2 Bijeenkomst voor de interventie

1. 
   

   
   Nodig de persoon uit voor de vergadering zonder hem te vertellen wat het is. Als je haar waarschuwt, is er een kans dat ze niet zal komen. Om ervoor te zorgen dat de persoon daar is, is het noodzakelijk om hen te vertellen dat hun familie of vrienden een interventie organiseren. Stel een plan op om het naar de gekozen plek te brengen zonder iets te vermoeden. Je kunt bijvoorbeeld voorkomen dat je thuis eet of tijd doorbrengt met een vriend.
   • Zorg ervoor dat het plan er natuurlijk uitziet. Stel niet iets voor dat uit het gewone komt.
   • Iedereen zou al samen moeten zijn wanneer de persoon arriveert. Leg bij aankomst uit dat dit een interventie is en vertel de persoon dat iedereen hem iets wil vertellen.

2. 
   

   
   Laat elke persoon zich uiten. Op basis van herhaling moet iedereen spreken en lezen wat hij heeft voorbereid. Als een professional deel uitmaakt van de interventie, kan hij degene zijn die de vergadering leidt en het woord geeft aan de aanwezigen. Geef elke vriend en familielid de gelegenheid om uit te leggen hoe de acties van de persoon hun leven beïnvloeden, om hen te vertellen hoeveel ze van houden en hoeveel ze willen dat dingen beter gaan.
   • Het is niet raadzaam om te schreeuwen of te bedriegen. In dit geval kan de persoon die u probeert te helpen gewoon gaan. De aanwezigen moeten kalm blijven om het succes van de interventie te verzekeren.
   • Dat gezegd hebbende, is het goed om een ​​beetje demotie te tonen. Door je pijn te uiten en je hoop dat dingen verbeteren, kun je de persoon helpen om te handelen. Het maakt niet uit of je huilt.
   • Probeer niet de sfeer te verlichten of in het algemeen het gesprek van het onderwerp af te leiden.

3. 
   

   
   Introduceer de behandeling. Nadat iedereen heeft gesproken, moet de leider van de interventie (of de professional) de behandeling aan de persoon presenteren. Laat hem begrijpen dat deze behandeling is bestudeerd, wordt aanbevolen door experts en dat iedereen denkt dat dit zijn beste kans is om beter te worden. Vraag hem om te beslissen om de behandeling onmiddellijk te accepteren.
   • Bespreek wat er zal gebeuren als hij weigert. Hij moet duidelijk begrijpen dat als hij deze optie weigert, er consequenties zullen zijn.
   • Verwacht van de persoon dat hij boosheid uit, begint te huilen of te lachen. Benadruk de ernst van de situatie en laat niet los.

4. 
   

   
   Beëindig de vergadering over de volgende concrete stappen. Zodra de interventie voorbij is, moet de persoon beginnen met de gekozen behandeling. Dit kan inhouden dat je naar een centrum gaat om te beginnen met spenen en revalideren, of de therapie begint of je inschrijft in een steungroep. Vraag de persoon om zich ertoe te verbinden de hele behandeling te volgen en al het mogelijke te doen zodat zijn toestand niet lelijk wordt.

Deel 3 Follow-up

1. 
   

   
   Steun de persoon als deze de behandeling accepteert. Of de interventie succesvol is geweest, kan lang duren. Zelfs als de persoon in eerste instantie ontvankelijk is voor behandeling, zal ze nog een lange weg te gaan hebben voordat ze zich weer stabiel en zelfverzekerd voelt. Zorg ervoor dat je je tijdens deze moeilijke tijd gesteund en omringd voelt. Het is belangrijk dat iedereen die bij de interventie betrokken is, zijn steentje bijdraagt ​​om het proces zo gemakkelijk mogelijk te maken.
   • Tijdens hun herstel zijn veel mensen negatief of cynisch. Ze klagen over de faciliteit of arts, andere leden van de steungroep, enzovoort. Geef niet toe als de persoon vraagt ​​om de behandeling eerder te beëindigen. Weersta de verleiding om mee te voelen, want dit kan beginnen op te lossen.
   • Accepteer geen halve maatregelen. De persoon zou kunnen beweren dat slechts twee weken behandeling voldoende was of dat drie keer per week naar de steungroep gaan teveel is. Doe je best om de persoon te helpen zich te houden aan het initiële behandelplan dat is vastgesteld door een professional. Over het algemeen werken halve maatregelen niet.

2. 
   

   
   Verwacht dat de persoon de behandeling weigert. Soms heeft de ontkenning of woede de overhand en weigert de persoon de behandeling. Er is geen manier om iemand te dwingen om hulp te krijgen als hij of zij gewoon niet klaar is. Het beste is om de persoon sterk aan te moedigen de behandeling te volgen en te weten dat u hem onderweg zult ondersteunen.
   • Zelfs als de persoon de behandeling weigert, betekent dit niet dat de interventie niet nuttig was. Nu weet ze dat haar familie denkt dat ze een serieus probleem heeft.
   • Door openlijk over deze dingen te praten, stopt het gezin met het autoriseren van het verslavingsproces.

3. 
   

   
   Pas de gevolgen toe. Hoe pijnlijk het ook is, het is belangrijk om de gevolgen toe te passen die u had verwacht als de persoon weigert om behandeling te zoeken. Hem nooit meer zijn leven laten leiden, zal hem nooit helpen. Zolang de persoon zijn verslaving niet onder controle heeft, is er altijd een risico op crisis. Het beste wat je kunt doen, is hem niet langer geld, pauze of iets anders geven dat een belangrijke verandering in het leven van de persoon betekent en hem helpt een nieuwe start te maken.
   • Als er zich later een crisis voordoet, profiteer dan hiervan. Als de persoon bijvoorbeeld wordt gestopt of naar het ziekenhuis gaat, gebruik deze ervaring om hem te laten zien waar hij echt hulp bij nodig heeft.
   • Vergeet niet dat je helpt te genezen. Soms moeten we de pijn van onze geliefden dragen om hen de hulp te kunnen bieden die ze nodig hebben om beter te worden.