Hoe een vergiftigde kat te behandelen

Inhoud

• stadia
• Deel 1 Help haar kat
• Deel 2 Eerste hulp verlenen
• Deel 3 Voor de kat zorgen

Volgens veterinaire gifcontrolecentra hebben sommige oproepen van eigenaren van gezelschapsdieren betrekking op mogelijke kattenvergiftiging. Vanwege hun nieuwsgierige aard en hun obsessie met netheid belanden katten in ernstige situaties. De gifstoffen die hen het meest treffen, zijn insecticiden, geneesmiddelen voor menselijk gebruik, giftige planten en voedsel voor mensen dat chemicaliën bevat die ze niet kunnen opnemen. Gelukkig zijn er verschillende stappen die u kunt nemen om uw huisdier te genezen en mogelijk zijn leven te redden.

stadia

Deel 1 Help haar kat

1. 
   

   
   Leer de symptomen van vergiftiging herkennen. Een kat kan last hebben van vergiftiging als hij een van de volgende symptomen heeft:
   • ademhalingsmoeilijkheden,
   • een tong en blauw tandvlees,
   • kortademigheid,
   • braken of diarree,
   • maagirritatie,
   • hoesten en niezen,
   • een depressie
   • speekselvloed,
   • toevallen, sensatie of onwillekeurige samentrekking van de spieren,
   • asthenie en mogelijk bewustzijnsverlies,
   • verwijde pupillen,
   • veelvuldig plassen,
   • donkere urine,
   • tremoren.

2. 
   

   
   Plaats uw kat in een goed geventileerde ruimte. Als u denkt dat u vergiftiging heeft en uw kat op de grond ligt, bewusteloos of zwak, neem hem dan meteen mee en leg hem in een goed geventileerde en goed verlichte ruimte.
   • Draag kleding of handschoenen met lange mouwen om uzelf te beschermen tegen gif. Zieke of gewonde katten hebben de neiging te bijten en krabben omdat ze boos en bang zijn.
   • Wanneer een kat zich niet goed voelt of zich zorgen maakt, is zijn eerste reactie zich te verbergen. Als uw huisdier is vergiftigd, moet u zijn symptomen in de gaten houden en is het beter om het in het oog te houden. Til het langzaam op en plaats het op een veilige plaats. De keuken of de badkamer volstaan ​​omdat u toegang tot water moet hebben.
   • Als het gif in de buurt is, verwijder het dan voorzichtig en houd het buiten bereik van huisdieren en mensen.

3. 
   

   
   
   
   Neem onmiddellijk contact op met een dierenarts. Een ervaren dierenarts of gifcontrolecentrum kan u helpen uw kalmte terug te krijgen en u specifieke instructies geven over wat te doen en het tegengif om uw vergiftigde kat te geven. Vergeet nooit dat uw overlevingskansen groter zijn als u meteen een dierenarts belt. Dit moet het eerste zijn wat u moet doen als uw huisdier eenmaal in een luchtige ruimte is.
   • U kunt ook bellen met het Western Animal and Environmental Poison Control Center (02 40 68 77 40) of het National Veterinary Toxicological Information Center (04 78 87 10 40).
   • Telefonische hulp voor intoxicatie bij dieren wordt niet gefinancierd door overheden zoals de telefonische hotline voor intoxicatie bij mensen. Het is mogelijk dat deze service betaalt.

Deel 2 Eerste hulp verlenen

1. 
   

   
   Identificeer het gif indien mogelijk. Zo weet je of je kat wel of niet moet overgeven. Als u toegang hebt tot de verpakking, let dan op de volgende informatie: het merk, de actieve ingrediënt (en) en de potentie van het product. Ontdek ook hoeveel er werd ingenomen (was het een nieuwe doos, hoeveel ontbreekt er?)
   • Uw eerste contacten moeten de dierenarts, het gifcontrolecentrum en de productfabrikant zijn.
   • Als u toegang hebt tot internet, zoekt u naar het actieve ingrediënt. Formuleer uw vraag in de vorm van een zin zoals: "Is het giftig voor katten? "
   • Sommige producten kunnen veilig worden ingenomen en als dat zo is, hoeft u niets meer te doen. Als de stof giftig is, zal de volgende stap zijn om te beslissen of men moet braken of niet.

2. 
   

   
   
   
   Geef hem geen huismiddeltje. Geef uw kat geen voedsel, water, melk, zout, olie of andere huismiddeltjes, tenzij u het gif kent dat hij heeft ingenomen en het specifieke medicijn of de eerste hulp. beheren. Als u een van deze producten geeft zonder een dierenarts of gifcentrum te raadplegen, kan het erger worden.
   • De dierenarts of het gifcentrum heeft meer kennis en vaardigheden om te bepalen wat te doen of wat u uw vergiftigde kat moet geven.

3. 
   

   
   Vraag de dierenarts om advies voordat u uw kat braakt. Doe niets met uw kat zonder instructies van de dierenarts of het gifcontrolecentrum. Sommige gifstoffen (vooral bijtende zuren) kunnen meer schade aanrichten als ze provocerend worden overgegeven. Braken alleen opwekken in de onderstaande gevallen.
   • Het gif is binnen de laatste 2 uur ingenomen. Als het langer dan 2 uur is ingenomen, is het al opgenomen en is braken nutteloos.
   • De kat is bij bewustzijn en kan slikken. Geef nooit iets via de mond aan een bewusteloze, semi-bewuste kat, niet in staat om iets te vangen, of die niet al zijn verstand heeft.
   • Het gif is geen zuur, een krachtig alkali of een aardolieproduct.
   • U bent 100% zeker dat het gif is ingenomen.

4. 
   

   
   Weet hoe je moet omgaan met zuren, logen en aardolieproducten. Zuren, alkaliën en aardolieproducten veroorzaken bijtende brandwonden. Ongeacht het tijdstip van inname, niet provoceren braken, omdat ze de keel, keel en mond kunnen beschadigen wanneer ze naar buiten komen.
   • Sterke zuren en logen zijn te vinden in huishoudelijke vlekkenverwijderaars, glaspolijstvloeistoffen en schoonmaakproducten zoals bleekmiddel. Aardolieproducten zijn lichtere vloeistof, benzine en kerosine.
   • Zoals hierboven vermeld, moet u geen braken opwekken. Moedig hem aan om volle melk te drinken of een rauw ei te eten. Als hij moeite heeft met drinken, gebruik dan een doseerspuit om 100 ml melk in zijn mond te gieten. Dit helpt het zuur of alkali te verdunnen en te neutraliseren. Het rauwe ei heeft een vergelijkbare werking.

5. 
   

   
   Laat hem overgeven als de dierenarts het aanbeveelt. U hebt een oplossing van 3% waterstofperoxide nodig (niet gebruiken meer geconcentreerd waterstofperoxide verkocht met kleurstoffen of permanenten) en een theelepel of een doseerspuit. Het zal gemakkelijker zijn om het peroxide in uw mond te gieten met een spuit in plaats van een lepel. Hieronder wat u moet weten.
   • De dosis van 3% waterstofperoxide is 5 ml (één theelepel) oraal voor ongeveer 2 kg gewicht. Een middelgrote kat weegt ongeveer 4,5 kg, wat betekent dat je ongeveer 10 ml nodig hebt (het equivalent van 2 theelepels). Herhaal elke 10 minuten voor maximaal 3 doses.
   • Houd de kat stevig vast en steek de spuit voorzichtig in de mond achter de boventanden om de kat te behandelen. Druk op de zuiger en giet één milliliter product tegelijk op zijn tong. Geef hem de tijd om elke keer te slikken en leeg de spuit nooit te snel. Je mag zijn mond onder water zetten en het peroxide in zijn longen sturen.

6. 
   

   
   Gebruik actieve houtskool. Na braken zal je doel zijn om de opname van gif in de darm te verminderen. Hiervoor heb je actieve houtskool nodig. De dosis is 1 g droog poeder gedurende een halve kilogram gewicht. Een middelgrote kat heeft ongeveer 10 g actieve kool nodig.
   • Los het poeder op in zo weinig mogelijk water om een ​​dikke slurry te vormen en stuur het met een spuit in de mond van de kat. Herhaal elke 2 of 3 uur tot de 4 dosis.

Deel 3 Voor de kat zorgen

1. 
   

   
   Controleer zijn jas. Als er gif op zijn jas zit, kan de kat deze inslikken als deze wordt gewassen en riskeert hij verdere vergiftiging. Als de verontreiniging een poeder is, borstelt u deze. Als het plakkerig is, zoals teer of olie, gebruik dan een speciaal product om uw handen schoon te maken Swarfega-handreiniger (gebruikt door monteurs) om in de vacht aan te brengen. Baad uw kat 10 minuten in lauw water om alle resten te verwijderen en spoel met water.
   • Als laatste redmiddel kunt u besmette haren knippen met een schaar of tondeuse. Voorkomen is beter dan genezen!

2. 
   

   
   Moedig hem aan om water te drinken. Veel gifstoffen zijn schadelijk voor de lever, nieren of botten 2. Om ervoor te zorgen dat het gif al is opgenomen en de organen geen schade toebrengt, moet u controleren of uw kat zwaar drinkt. Als hij niet alleen drinkt, giet u water met een spuit in zijn mond. Laat het langzaam stromen, 1 ml per keer, en zorg ervoor dat het wordt ingeslikt.
   • Een middelgrote kat heeft 250 ml water per dag nodig, dus wees niet bang om deze spuit meerdere keren te vullen!

3. 
   

   
   Verzamel een monster van het gif. Onthoud alle etiketten, verpakkingen en flessen zodat alle informatie kan worden gedeeld met een dierenarts of gifcentrum. Uw inspanningen kunnen toekomstige katteneigenaren (en katten!) Helpen die dit soort problemen ondervinden.

4. 
   

   
   Breng je kat naar een dierenarts. Uw kat moet door een dierenarts worden onderzocht om er zeker van te zijn dat het goed met hem gaat. De dierenarts kan ervoor zorgen dat u al het gif hebt verwijderd en dat er op lange termijn geen risico is.