Hoe carpaal tunnelsyndroom te behandelen

Inhoud

• stadia
• Deel 1 Thuisbehandeling gebruiken
• Deel 2 Je gewoontes veranderen
• Deel 3 Raadpleeg een arts

Carpaal tunnelsyndroom wordt veroorzaakt door compressie van de zenuw in het polskanaal, dat bestaat uit carpale botten en het transversale ligament van de carpus. Dergelijke compressie veroorzaakt pijn, tintelingen, gevoelloosheid en verzwakking van het gewricht en de hand. Herhaalde spierscheuren of verstuikingen, abnormale polsanatomie, oude fracturen en andere medische problemen kunnen het risico op het ontwikkelen van dit syndroom vergroten. Het doel van de behandeling is het verwijden van de ruimte voor de hoofdzenuw, die door de pols in de palm loopt, waardoor irritatie en ontsteking wordt voorkomen. Sommige thuisbehandelingen kunnen effectief zijn, maar in sommige gevallen is medische interventie (zoals een operatie) noodzakelijk om de symptomen te verlichten.

stadia

Deel 1 Thuisbehandeling gebruiken

1. 
   

   
   Probeer de mediane zenuwen niet te irriteren. De carpale tunnel is een nauwe doorgang bestaande uit kleine botten en ligamenten. Het heeft tot doel de zenuwen, pezen en bloedvaten in de hand te beschermen. De hoofdzenuw die bijdraagt ​​aan het behoud van de hand wordt de mediane zenuw genoemd. Vermijd elke actie die compressie en irritatie van de mediane zenuw veroorzaakt, zoals herhaaldelijk buigen van de pols, gewichtheffen, slapen met gebogen polsen en het raken van harde oppervlakken.
   • Het dragen van armbanden of strakke horloges kan een risicofactor zijn. Zorg er daarom voor dat u ze niet te vast aandraait.
   • In de meeste gevallen is het moeilijk om een ​​enkele oorzaak van dit syndroom te definiëren. Vaak wordt het veroorzaakt door een combinatie van verschillende factoren, bijvoorbeeld artritis of diabetes geassocieerd met repetitieve stamletsels.
   • Polsanatomie kan van persoon tot persoon verschillen, en in sommige gevallen kan het kanaal smaller van aard zijn of kan de carpale tunnel zich op een ongebruikelijke manier bevinden.

2. 
   

   
   
   
   Strek je polsen. U kunt het gewricht regelmatig strekken om de symptomen effectief te verminderen of te minimaliseren. In het bijzonder kan de extensie van de pols helpen de beschikbare ruimte voor de mediane zenuw in het kanaal te vergroten door de ligamenten die de karperbotten verbinden, uit te rekken. De beste manier om tegelijkertijd te ontspannen en je polsen te strekken, is door je handpalmen te bereiken, alsof je aan het bidden bent. Vouw je handen voor je borst en probeer je ellebogen op te heffen totdat je voelt dat je polsen strak zijn. Houd deze positie 30 seconden vast en herhaal de oefening 3 tot 5 keer per dag.
   • Je kunt ook de vingers van de gewonde hand vastpakken en eraan trekken totdat je een rek in de voorkant van je pols voelt. Met deze oefening kunt u tijdelijke tintelingen in de palm voelen, maar stop niet tenzij u pijn voelt.
   • Naast tintelingen, kunt u andere typische symptomen van dit syndroom ervaren: gevoelloosheid, spierzwakte, verkleuring van de palm (te bleek of rood) en pulserende pijn.
   • Het enige deel van de hand of pols dat niet vaak wordt beïnvloed door de symptomen van het syndroom is de laureaat, omdat deze niet wordt geïnnerveerd door de mediane zenuw.

3. 
   

   
   
   
   Neem vrij verkrijgbare ontstekingsremmers. Carpaal tunnelsyndroom wordt vaak geassocieerd met ontsteking en zwelling van de pols, die de mediane zenuw direct of door omliggende weefsels irriteert. Als gevolg hiervan kunnen niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen zonder recept, zoals libuprofen of naproxen, de symptomen op korte termijn aanzienlijk verminderen. Je kunt ook pijnstillers nemen zoals paracetamol, maar ze werken alleen op de pijn en helpen niet om de zwelling te verminderen.
   • Ontstekingsremmende en pijnstillende middelen moeten worden beschouwd als een kortetermijnmaatregel om pijn te verminderen. Er is geen wetenschappelijk bewijs dat deze medicijnen in staat zijn om de symptomen op lange termijn te beheersen.
   • Als u te veel niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen gebruikt of ze langdurig gebruikt, verhoogt dit het risico op diritatie en maagzweren, evenals nierfalen.
   • Te veel of te veel paracetamol innemen kan leverschade veroorzaken.
   • Een andere optie is om een ​​actuele behandeling te gebruiken, zoals een zalf met natuurlijke pijnstillers om pols- en handpijn te beheersen. Menthol, kamfer, capsaïcine en larnica zijn allemaal stoffen die de eigenschap hebben om milde of matige pijn te verlichten.

4. 
   

   
   Gebruik koude therapie. Als je een pijnlijke pols hebt en opgezwollen lijkt, kun je een zak gemalen ijs (of iets kouds) aanbrengen om ontstekingen te verminderen en pijn te verminderen. Deze maatregel helpt ook om symptomen te minimaliseren. Koude kompressen zijn effectiever in weke delen verwondingen met oedeem omdat koude de bloedstroom vermindert. Breng gemalen ijs aan op je pols gedurende ongeveer 5 tot 10 minuten, 3-5 keer per dag totdat je conditie verbetert.
   • De ijszak in de pols is nog effectiever in het bestrijden van ontstekingen als u hem op zijn plaats houdt met een rekbaar verband.
   • Voordat u ijs op de huid aanbrengt, moet u het in een dunne doek wikkelen: dit helpt irritatie en bevriezing te voorkomen.
   • Als u geen gemalen ijs bij de hand hebt, gebruik dan ijsblokjes, een zak bevroren gel of een zak bevroren groenten.
   • In sommige gevallen kan koude therapie de symptomen van het syndroom verergeren. Als dat het geval is, vergeet deze tip dan.

Deel 2 Je gewoontes veranderen

1. 
   

   
   Draag een polsbrace. Het gebruik van een spalk of stijve orthese om de pols gedurende de dag in een neutrale positie te houden, kan ontsteking of compressie van de mediane zenuw verminderen en de symptomen van het syndroom verlichten. Bovendien kunt u deze apparaten dragen bij activiteiten die de symptomen kunnen verergeren, zoals werken voor de computer, bowlen of het dragen van benodigdheden. Als je ze 's nachts gebruikt, kunnen ze helpen om de tintelingen of gevoelloosheid van de handen te verlichten, vooral als je de gewoonte hebt om te slapen met je pols gevouwen.
   • Het kan nodig zijn om meerdere weken (dag en nacht) een orthopedisch apparaat te dragen om de symptomen aanzienlijk te verlichten. Sommige patiënten merken echter geen verschil.
   • Als u zwanger bent en carpaal tunnelsyndroom heeft, kan het nuttig zijn om 's nachts een orthese te dragen, omdat tijdens de zwangerschap uw handen en voeten meer zwellen (oedeem).
   • Dergelijke apparaten zijn verkrijgbaar in de meeste apotheken en medische winkels.

2. 
   

   
   Probeer tijdens het slapen van positie te veranderen. Bepaalde posities kunnen de symptomen van het syndroom verergeren. De gewoonte om strakke vuisten en flexibele polsen te slapen is het ergst, maar zelfs slapen met uitgestrekte armen is geen goed idee. Probeer in plaats daarvan op je rug of zij te slapen, zodat je armen over het lichaam worden uitgestrekt. Probeer je handen open te houden en je pols in een neutrale positie. In dit opzicht is het erg handig om een ​​spalk of een orthese te dragen, maar het kost tijd om eraan te wennen.
   • Slaap niet op je buik met je handpalmen en polsen onder het kussen. Degenen die eraan gewend zijn om 's ochtends in deze positie te slapen, ervaren vaak gevoelloosheid en tintelingen in de handpalmen.
   • De meeste polsortheses zijn gemaakt van nylon en gesloten met klittenband, wat andere delen van het lichaam kan irriteren. Overweeg om de pols te beschermen met een sok of een dunne stof om irritatie te verminderen.

3. 
   

   
   Verander uw positie tijdens het werken. Carpaal tunnelsyndroom kan optreden of verergeren als gevolg van werkomstandigheden. Als uw computer, toetsenbord, muis, bureau en stoel niet correct zijn geplaatst voor uw maat en conditie, kunnen ze pols-, schouder-, nek- en lichaamsbelasting veroorzaken. centraal in je rug. Zorg ervoor dat uw toetsenbord laag genoeg is, zodat uw polsen niet constant gebogen blijven tijdens het typen op uw computer. Overweeg het gebruik van een ergonomisch toetsenbord en muis, speciaal ontworpen om pols- en handbelasting te verlichten.
   • Door gevoerde pads onder het toetsenbord en de muis te plaatsen, kan de druk op de handpalmen en polsen worden verminderd.
   • Vraag een ergotherapeut om de positie van uw lichaam te onderzoeken terwijl u werkt.
   • Het risico op carpaal tunnelsyndroom is verhoogd bij degenen die meerdere uren per dag achter de computer werken.

Deel 3 Raadpleeg een arts

1. 
   

   
   Maak een afspraak met uw arts. Als u merkt dat de symptomen op uw polsen en handen meerdere weken aanhouden, raadpleeg dan uw arts voor onderzoek. Hij kan een röntgenfoto en bloedtest voorschrijven om andere oorzaken van pijn uit te sluiten, zoals reumatoïde artritis, geavanceerde diabetes, artrose, microfracturen of vasculaire problemen.
   • Om carpaal tunnelsyndroom te bevestigen, worden meestal elektrodiagnostische studies (elektromyografie en zenuwgeleidingsstudies) gebruikt.
   • Uw arts zal waarschijnlijk willen weten of u bepaalde bewegingen kunt uitvoeren die meestal moeilijk zijn in aanwezigheid van het syndroom, zoals uw vuist schudden of uw duim en wijsvinger bevestigen om kleine voorwerpen nauwkeurig te manipuleren.
   • Hij kan u ook vragen om meer informatie over uw beroep, omdat sommige transacties een hoger risico met zich meebrengen, zoals timmerwerk, het beroep van kassier, assembleurs, muzikanten, monteurs en beroepen waarvoor vele uren computers nodig zijn.

2. 
   

   
   Meer informatie over injecties met corticosteroïden. De arts kan lokale corticosteroïde-injecties, zoals cortison, voorstellen om ontsteking, pijn en andere symptomen te verlichten. Corticosteroïden zijn krachtige, snelwerkende ontstekingsremmende medicijnen die zwelling kunnen verminderen om de druk op de mediane zenuw te verlichten. Orale toediening van corticosteroïden is ook mogelijk, maar wordt als minder effectief beschouwd dan injecties en kan leiden tot significante bijwerkingen.
   • Sommige corticosteroïden die vaak voor deze aandoening worden gebruikt, zijn prednisolon, triamcinolon en dexamethason.
   • Mogelijke bijwerkingen na corticosteroïde-injecties zijn lokale infectie, peeszwakte, bloeding, irritatie of zenuwbeschadiging en lokale spieratrofie. Om deze reden worden injecties slechts tweemaal per jaar uitgevoerd.
   • Als deze klasse medicijnen niet verbetert en de symptomen niet vermindert, zal de arts de mogelijkheid van een operatie overwegen.

3. 
   

   
   Beschouw chirurgie als een laatste redmiddel. Als alle andere methoden niet effectief zijn, kan de arts een operatie aanbevelen die alleen als laatste redmiddel moet worden beschouwd, maar de symptomen met minimaal risico volledig kan verminderen. Je moet het dus niet beschouwen als een oplossing met weinig kans op succes. Het doel van de operatie is om de druk op de mediane zenuw te verlichten door de ligamenten die deze samendrukken te snijden. Er zijn twee soorten carpale tunneloperaties: endoscopische chirurgie en open chirurgie.
   • Endoscopische chirurgie omvat het gebruik van een telescopisch apparaat met een kleine camera aan het einde (endoscoop) die wordt ingebracht via een kleine incisie in de pols of hand. Lendoscope maakt het mogelijk om de interne structuren van de carpale tunnel te visualiseren en de problematische ligamenten te snijden.
   • Meestal is deze procedure minder pijnlijk en kost postoperatief herstel minder tijd.
   • Tijdens open chirurgie wordt een grotere incisie gemaakt in de palm en pols, waardoor de arts de problematische ligamenten kan bereiken, ze kan scheiden en de vastzittende zenuw kan bevrijden.
   • Deze procedure houdt risico's in zoals zenuwbeschadiging, infecties en de vorming van littekenweefsel.

4. 
   

   
   Wees geduldig tijdens uw herstel. Na een operatie (waarvoor geen ziekenhuisopname nodig is), kan de arts u vragen uw hand vaak boven het niveau van het hart te tillen en uw vingers te bewegen om zwelling te verminderen en stijfheid te voorkomen. Wees niet verrast door milde pijn, zwelling en stijfheid in de palm van je hand en pols gedurende de eerste zes maanden na de operatie en weet dat volledig herstel een jaar kan duren. Tijdens de eerste twee of vier weken heeft u mogelijk een spalk of een orthese nodig, hoewel het raadzaam is om de hand te gebruiken.
   • Bij de meeste mensen verbeteren de symptomen aanzienlijk na de operatie, maar het genezingsproces is vaak langzaam en geleidelijk. Gemiddeld herwint de hand zijn kracht twee maanden na de operatie.
   • Soms kan het syndroom weer verschijnen (in ongeveer 10% van de gevallen) en moet er verder worden geopereerd.