Hoe huidkanker te behandelen

Inhoud

• stadia
• Deel 1 Huidkanker herkennen
• Deel 2 Na medische behandeling

Huidkanker is de abnormale proliferatie van huidcellen. Dit fenomeen is vaak te wijten aan langdurige blootstelling aan de zon, hoewel ook andere factoren in aanmerking moeten worden genomen. Er zijn 3 hoofdtypen van huidkanker genoemd volgens de aangetaste huidlaag: basaalcelcarcinoom, plaveiselcelcarcinoom en melanoom. Melanoom is de zeldzaamste vorm, maar ook de meest dodelijke omdat het zich vaak naar andere delen van het lichaam verspreidt. Inspecteer uw huid regelmatig op ongewone veranderingen om kanker vroegtijdig te detecteren en de kansen op een succesvolle behandeling te maximaliseren.

stadia

Deel 1 Huidkanker herkennen

1. 
   

   
   Focus op de huid die het meest is blootgesteld aan de zon. Hoewel huidkanker overal op het lichaam kan groeien, komt het waarschijnlijker voor in de meest aan de zon blootgestelde gebieden. Het zijn de UV-stralen van de zon die het DNA van huidcellen beschadigen en hun mutatie in kankercellen veroorzaken. Besteed meer tijd aan het inspecteren van de gebieden van uw huid die het meest door de zon worden beïnvloed, zoals uw hoofdhuid, uw gezicht (inclusief uw neus), uw oren, uw nek, uw bovenborst, uw onderarmen en uw huid. Handen. Zoek naar ongebruikelijke vlekken en vlekken op uw huid, vooral nieuwe gezwellen (zie hieronder).
   • Het is raadzaam om bepaalde delen van uw lichaam niet langdurig aan de zon bloot te stellen. Het is echter niet altijd gemakkelijk voor mensen die buitenshuis werken. Als je je huid niet permanent kunt bedekken, gebruik dan een krachtige zonnebrandcrème om de UV-stralen te blokkeren.
   • Vrouwen lopen een groter risico op huidkanker op hun benen en armen, omdat ze vaak shirts, shorts en hoge halsters dragen.
   • Onderzoek je huid op ongewone plekken als je naakt bent (bijvoorbeeld voordat je gaat douchen) om zoveel mogelijk huid te zien. Gebruik een vergrootglas als uw gezichtsvermogen defect is.

2. 
   

   
   
   
   Weet wat de risicofactoren zijn. Sommige mensen zijn meer blootgesteld dan anderen aan huidkanker vanwege de hogere risicofactoren. De belangrijkste erkende risicofactoren zijn: lichte huid met sproeten, rood haar, langdurige blootstelling aan UV-stralen (zon of zonnecabines), een geschiedenis van ernstige zonnebrand, de aanwezigheid van veel granen schoonheid, eerdere bestralingsbehandeling, verzwakt immuunsysteem, blootstelling aan larsenic of een familiegeschiedenis van huidkanker. Sommige risicofactoren zijn onvermijdelijk (zoals huidtinten), maar anderen zijn gewoon levensstijlgerelateerd en kunnen worden vermeden (zoals het beperken van blootstelling aan de zon).
   • Alle huidtypen kunnen worden aangetast, maar lichtere tinten bevatten minder pigmenten (melanine) die de huid beschermen tegen de schadelijke effecten van UV-stralen. Mensen met een lichtere huid hebben daarom meer kans op huidkanker.
   • Blaren veroorzaakt door zonnebrand tijdens de kindertijd / adolescentie verhogen het risico op huidkanker als volwassene.
   • Mensen die op zonnige plaatsen of op grote hoogte wonen, worden meer blootgesteld aan UV. Blootstelling aan de zon bevordert de productie van vitamine D en vermindert het risico op depressie, maar het is ook een risicofactor voor huidkanker.
   • Mollen zijn niet kankerachtig, maar die met een grote en onregelmatige vorm (dysplastische naevi genoemd) kunnen aanwezig zijn in geval van langdurige blootstelling aan UV-stralen.

3. 
   

   
   
   
   Leer verschillende soorten huidkanker onderscheiden. Het is belangrijk dat u weet hoe u normale huidvlekken (zoals sproeten, moedervlekken, wratten en puistjes) kunt onderscheiden van huidkanker. Basaalcelcarcinoom verschijnt bijvoorbeeld in de vroege fase als parelachtige of wasachtige bulten en als platte, vleeskleurige of bruine laesies, vergelijkbaar met littekens later. Aan de andere kant heeft plaveiselcelcarcinoom de vorm van rode, stevige knobbeltjes voordat het overgaat in vlakke laesies op het geschubde en korstvormige oppervlak. Ten slotte verschijnen melanomen als bruinachtige vlekken met donkerdere vlekken of kleine laesies met onregelmatige randen en gekleurde vlekken (rood, wit, blauw-zwart).
   • Basale celcarcinomen verschijnen bijna altijd in gebieden die worden blootgesteld aan de zon, zoals de nek of het gezicht.
   • Plaveiselcelcarcinomen verschijnen ook op de aan de zon blootgestelde huid en treffen vaker mensen met een donkere huid.
   • Melanoom kan overal verschijnen, zelfs op de huid die niet wordt blootgesteld aan de zon. Het heeft de neiging om te groeien op de handpalmen, voetzolen, vingers of tenen.

4. 
   

   
   Leer ABCDE van melanoom. LABCDE van melanoom is een praktisch acroniem dat u helpt mogelijke melanomen op uw huid te identificeren. Meer precies betekent het A = asymmetrie, B = rand, C = kleur, D = diameter en E = evolutie.
   • Asymmetrie: de helft van de moedervlek of vlek is anders dan de andere.
   • Rand: een mol of vlek met onregelmatige, gekartelde of slecht gedefinieerde randen.
   • Kleur: de kleur van de moedervlek of vlek varieert van plaats tot plaats (tinten bruin, bruin of zwart of gewoon wit, rood of blauw).
   • Diameter: melanoom is meestal meer dan 6 mm bij detectie, maar kan iets kleiner zijn.
   • Evolutie: een mol of vlek die verschilt van anderen of die van grootte, vorm en kleur verandert.
   • Afspraak onmiddellijk bij een dermatoloog als een van uw moedervlekken of een van uw gepigmenteerde vlekken de hierboven genoemde kenmerken heeft.

Deel 2 Na medische behandeling

1. 
   

   
   Ik zie je bij een arts. Tot ziens bij een arts of dermatoloog. Als u ongewone vlekken of vlekken op uw huid ziet (vooral als ze er niet eerder waren of als ze onlangs zijn veranderd), ga dan onmiddellijk naar een arts. Uw huisarts sluit huidaandoeningen uit die kunnen worden geassocieerd met kanker (zoals lexema, psoriasis, ingegroeide haren, steenpuisten en huidaanhangsels), maar er is een goede kans dat hij een huidspecialist genaamd een dermatoloog zal aanbevelen . Vergeet niet dat identificatie van huidkanker in een vroeg stadium de effectiviteit van de behandeling waarborgt.
   • Om uw huidprobleem beter te diagnosticeren, zal de arts een huidbiopsie uitvoeren door een weefselmonster te nemen dat hij onder een microscoop zal onderzoeken. Verschillende soorten huidbiopsieën worden biopsiescheren en stootbiopsie genoemd.
   • Naast een verdacht uiterlijk, kan huidkanker jeuken, ontvlambaar of gevoelig zijn voor aanraking. In sommige gevallen, vooral bij melanoom, kan de huid bloeden en een korst vormen.
   • De meeste gevallen van huidkanker evolueren of ontwikkelen zich langzaam. Als ze snel groeien, is het vaak een ernstiger type kanker.

2. 
   

   
   Vraag uw arts naar niet-chirurgische procedures. Er zijn veel snelle en niet-invasieve procedures die worden gebruikt als de huidkanker een eenvoudig basaalcelcarcinoom of plaveiselcelcarcinoom is (dat niet zo ernstig of gevaarlijk is als melanoom). Mogelijke behandelingen zijn radiotherapie, chemotherapie, fotodynamische therapie en biologische therapie.
   • Radiotherapie maakt gebruik van krachtige röntgenstralen om kankercellen uit de huid te verwijderen. Het wordt meestal gebruikt in gevallen van basaalcelcarcinoom dat gemakkelijk kan worden gestopt. Patiënten hebben vaak 15 tot 30 behandelingen nodig.
   • Chemotherapie vereist het gebruik van geneesmiddelen tegen kanker in zalven of crèmes die rechtstreeks op de huidlaesie worden aangebracht. Deze behandeling is beperkt tot kankers op het huidoppervlak en niet tot die in de diepere lagen van de opperhuid.
   • Fotodynamische therapie maakt gebruik van laserlicht na aanbrengen op de huid en absorptie van chemicaliën. Deze combinatie van behandeling vernietigt kankercellen omdat de medicijnen ze gevoeliger maken voor licht met een hoge intensiteit.
   • Biologische therapie (of immunotherapie) maakt gebruik van uw immuunsysteem om kankercellen te doden. De arts geeft u verbindingen (interferon of imiquimod) geproduceerd door uw lichaam of gesynthetiseerd in het laboratorium om uw natuurlijke afweer tegen kanker te versterken.

3. 
   

   
   Vraag uw arts om informatie over cryochirurgie. Er zijn verschillende behandelingen voor huidkanker, afhankelijk van de grootte, het type, de diepte en de locatie van de laesies. Huidkankers met een klein oppervlak zijn het gemakkelijkst te verwijderen, hetzij door scheren, hetzij door bevriezing. Het gebruik van cryochirurgie betekent dat uw kanker klein en relatief veilig is. Om dit te doen, past de arts vloeibare stikstof toe op de laesie om de cellen te bevriezen en te vernietigen. Het dode weefsel verdwijnt uiteindelijk door na een paar dagen te smelten.
   • Cryochirurgie is zeer effectief tegen kleine basale celcarcinomen en plaveiselcelcarcinomen omdat ze dichter bij het oppervlak van de huid zijn. Het wordt niet gebruikt in gevallen van diep melanoom.
   • Cryochirurgie wordt ook gebruikt om wratten en huidaanhangsels te verwijderen. Dit is een eenvoudige en snelle procedure die niet erg pijnlijk is.

4. 
   

   
   Zie je bij een arts voor excisie. Lexcision omvat het snijden (of uitsnijden) van het kankerweefsel en een beetje gezonde huid rondom. Soms wordt voor de veiligheid een "normaal" stuk huid rondom de laesie verwijderd, waarbij een vrij brede wond achterblijft op het punt van de beslissing. Dit type operatie is mogelijk, ongeacht het type kanker (zelfs in het geval van diep melanoom).
   • Lexcision wordt uitgevoerd door een dermatoloog tijdens een consult in een medisch kantoor. Het gebied rond de laesie is gevoelloos met topische anesthesie.
   • De verwijderde gezonde huid wordt onder een microscoop onderzocht om ervoor te zorgen dat deze geen kankercellen bevat.

5. 
   

   
   Verwacht Mohs micrografische chirurgie te ondergaan. Verwacht Mohs micrografische chirurgie voor ernstiger huidkanker. Deze operatie omvat het achtereenvolgens verwijderen van de huidlagen van één laesie en het onderzoeken van elke laag onder de microscoop tot de identificatie van kankercellen. Het ziet eruit als een excisie, maar het kan kankercellen verwijderen zonder te veel gezonde huid te nemen (wonden zijn kleiner en genezing is sneller). Mohs micrografische chirurgie is beter voor grotere, terugkerende of moeilijk te behandelen huidkankers.
   • De micrografische chirurgie van Mohs wordt vaak uitgevoerd op de neus waar het nodig is om de huid maximaal te houden.
   • Het is bekend dat Mohs micrografische chirurgie het hoogste genezingspercentage heeft bij moeilijk te behandelen basale celcarcinomen.

6. 
   

   
   Vraag naar de behoefte aan curettage. Vraag uw arts of curettage of elektrodessicatie nodig is. Deze behandeling omvat het schrapen van het oppervlak van de tumor met een scherp lepelvormig hulpmiddel dat een curette wordt genoemd. Vervolgens worden de resterende kankercellen vernietigd met een elektrische naald (elektrodessicatie). Elektriciteit vernietigt niet alleen kankercellen, maar dicht de wond ook aan om bloeden te voorkomen. De procedure wordt 3 keer herhaald om alle kankercellen te vernietigen.
   • Elektrodessicatie wordt gebruikt bij alle soorten huidkanker, hoewel het effectiever en efficiënter is bij kleine laesies dichter bij het oppervlak van de opperhuid.
   • Deze techniek laat een kleinere wond achter dan in het geval van klassieke excisie, maar groter dan die achtergelaten door Mohs micrografische chirurgie.