Hoe bloedarmoede bij een hond te behandelen

Inhoud

• stadia
• Methode 1 Beoordeel of zijn hond bloedarmoede heeft
• Methode 2 Behandel bloedarmoede veroorzaakt door een auto-immuunziekte
• Methode 3 Bloedarmoede behandelen veroorzaakt door bloedverlies
• Methode 4 Behandel bloedarmoede veroorzaakt door parasieten
• Methode 5 Behandeling van bloedarmoede veroorzaakt door nierziekte

In dit artikel: Evalueer of je hond bloedarmoede heeft Behandel bloedarmoede veroorzaakt door een auto-immuunziekte Selecteer bloedarmoede veroorzaakt door bloedverlies Behandel bloedarmoede veroorzaakt door parasieten Selecteer bloedarmoede veroorzaakt door nierziekte9 Referenties

Bloedarmoede treedt op wanneer er te weinig rode bloedcellen of hemoglobine in het bloed zijn. Onder deze omstandigheden zal het bloedarme dier minder vermogen hebben om zuurstof in zijn bloed te dragen. De tekenen van de ziekte kunnen heel subtiel zijn en langzaam verschijnen. Maar in elk geval zult u een gebrek aan energie en een staat van vermoeidheid waarnemen. Als u merkt dat uw huisdier eraan gewend is geraakt achter u aan te lopen terwijl hij samen loopt of slaperiger en moe is dan normaal, kan dit bloedarmoede zijn. U moet hem onmiddellijk naar de dierenarts brengen als u denkt dat hij aan deze ziekte lijdt.

stadia

Methode 1 Beoordeel of zijn hond bloedarmoede heeft

1. 
   

   
   Controleer of uw hond bloedarmoede heeft. Is hij plotseling erg moe en lusteloos? Verliest hij gewicht zonder duidelijke reden? Als u geen voor de hand liggende reden vindt die deze problemen logisch kan verklaren, kan bloedarmoede de oorzaak zijn.
   • Bloedarmoede kan verschillende oorzaken hebben, van parasieten tot geneesmiddelen tegen kanker. Tumor-geïnduceerde bloedingen en auto-immuunziekten (waarbij het lichaam zelf zijn eigen rode bloedcellen aanvalt alsof het vreemde stoffen zijn) zijn twee veel voorkomende oorzaken.

2. 
   

   
   Controleer de kleur van zijn tandvlees. In principe moeten ze een roze kleur hebben, net als de onze. Het is raadzaam om deze test uit te voeren op een plaats die is blootgesteld aan natuurlijk licht, omdat kunstlicht de indruk kan wekken dat ze een romige of gele kleur hebben. Til voorzichtig zijn lippen op en kijk naar de kleur van zijn tandvlees. Als ze wit of lichtroze zijn, is uw huisdier bloedarm.
   • Bovendien moet je in haar oogleden kijken die roze moet zijn. Als het bloedarm was, zou de voering van zijn oogleden lichtroze of wit zijn.
   • Als zijn tandvlees bleek is, breng hem dan naar de dierenarts.

3. 
   

   
   
   
   Breng hem naar de dierenarts. Hij zal het grondig onderzoeken op problemen zoals luizen, vlooien of andere parasieten, abnormale vergroting van de organen of een buikmassa die op de aanwezigheid van een tumor kunnen wijzen. Hij zal ook een bloedmonster nemen voor laboratoriumtests.
   • De tests die in het laboratorium worden uitgevoerd, zullen het mogelijk maken om te weten of de organen goed werken (om de oorzaak van het probleem te vinden) en om zijn bloed, zijn rode en witte bloedcellen te onderzoeken. Deze verschillende tests kunnen de dierenarts helpen te weten of hij / zij echt aan deze aandoening lijdt en zelfs de ernst ervan kennen, of deze al lang heeft geduurd of niet en of uw hond nieuwe rode bloedcellen produceert of niet. Dit alles zal de behandelaar helpen het probleem, de ernst en het type behandeling dat nodig is, beter te begrijpen.

Methode 2 Behandel bloedarmoede veroorzaakt door een auto-immuunziekte

1. 
   

   
   
   
   Overweeg de mogelijkheid dat een auto-immuunziekte deze veroorzaakt. Een dergelijke ziekte treedt op wanneer het lichaam zich keert tegen zijn eigen cellen (weefsels en organen) en het immuunsysteem hen aanvalt alsof het vreemde lichamen zijn. Dit kan gebeuren met rode bloedcellen, wat leidt tot hun vermindering en dus bloedarmoede.

2. 
   

   
   Bepaal of uw bloedarmoede wordt veroorzaakt door een auto-immuunziekte. De dierenarts zal verschillende tests uitvoeren om te bepalen of dit het geval is of niet. De meest gebruikelijke methode om dit te doen is om het bloed van het dier te analyseren op verschillende indicatoren.
   • De Coombs-test, ook bekend als de antiglobulinetest, demonstreert in wezen de aanwezigheid van immunoglobulinen die worden geproduceerd als reactie op antigenen (lichamen die niet door het lichaam worden herkend en waartegen het immuunsysteem wordt gemobiliseerd) op het oppervlak van het lichaam. erytrocyten. Deze test wordt vaak uitgevoerd, maar de resultaten kunnen niet doorslaggevend of misleidend zijn, omdat ze alleen grote hoeveelheden antigenen op het oppervlak van het celmembraan kunnen detecteren.Het is mogelijk om een ​​vals negatief te hebben als de rode bloedcel is besmet met een antigeen, maar met onvoldoende niveaus om een ​​positief resultaat te veroorzaken.
   • Een andere overweging is om druppels zoutoplossing op een microscoopglaasje toe te voegen met een paar druppels bloed van het dier. Het mes wordt geschud om de zoutoplossing en het bloed te vermengen en vervolgens onder een microscoop onderzocht. Als de rode bloedcellen zich verzamelen in de vorm van kleine klonten, spreken we ondanks de verdunning van autoagglutinatie, een teken dat de cellen bedekt zijn met kleverige antigenen, wat als een positief resultaat wordt beschouwd.
   • Een andere essentiële aanwijzing is om de vorm en grootte van rode bloedcellen onder de microscoop te onderzoeken. Inderdaad, degenen die zijn aangevallen door het immuunsysteem zien er atypisch uit (kleiner en zonder centrale bleekheid) en worden sferocyten genoemd. Als de arts vindt dat er sferocyten zijn, kan hij ervan uitgaan dat het lichaam van uw hond zijn eigen rode bloedcellen beschadigt.

3. 
   

   
   Behandel bloedarmoede veroorzaakt door een auto-immuunziekte. Als de dierenarts denkt dat het een auto-immuunziekte is die de bloedarmoede van uw huisdier veroorzaakt, zal hij kiezen voor medicijnen zoals immunosuppressiva, met name corticosteroïden. Deze medicijnen deactiveren de immuunrespons, stoppen de aanval en zorgen voor regeneratie van rode bloedcellen.
   • Het is noodzakelijk om een ​​hoge dosis (immunosuppressieve dosis) te gebruiken om deze storing uit te schakelen die de gezondheid van uw hond schaadt. Aan het begin van de behandeling kunnen ze twee keer per week worden gegeven. Als herhaalde tests aantonen dat bloedarmoede verbetert, kan de dosis geleidelijk worden verlaagd en worden verlengd over meerdere maanden.

Methode 3 Bloedarmoede behandelen veroorzaakt door bloedverlies

1. 
   

   
   Probeer te onthouden of hij recent bloed heeft verloren. Het kan bloed verliezen als gevolg van een verwonding (verkeersongeval), een bloedende tumor, parasieten (vlooien en luizen) of ontsteking of darmzweren. In alle gevallen (gepresenteerd) is de hoeveelheid verloren bloed zo groot dat het lichaam dit niet kan compenseren en als gevolg daarvan neemt het aantal rode bloedcellen in het bloed af. Wanneer dit aantal een bepaald niveau bereikt, zal de hond bloedarm zijn.

2. 
   

   
   Stop met bloeden veroorzaakt door trauma. In geval van trauma is het belangrijk om gebieden te identificeren waar bloedingen optreden en om de stroom onmiddellijk te stoppen. Als uw huisdier een ongeluk heeft gehad en veel bloedt, breng dan een drukverband (een stevig verband) aan of oefen druk uit op de wond met een schone katoenen doek. Probeer het bloeden te stoppen terwijl u de hulp van een dierenarts zoekt.
   • De arts zal het bloedvat vastzetten met een slagaderklem en het vervolgens veilig ligeren.

3. 
   

   
   Vraag de dierenarts om te controleren op een bloedende tumor. Dit is een van de meest voorkomende oorzaken van bloedverlies bij honden buiten het trauma. Oude honden hebben de neiging om tumoren van de milt te ontwikkelen, een sterk gevasculariseerd orgaan. Als het bloeden niet ernstig is, verlaat het bloed zijn normale circuit en hoopt het zich op in de buik. In meer ernstige gevallen kan bloeden instorten of zelfs de dood veroorzaken als gevolg van interne bloedingen.
   • Braken of ontlasting bloed of zwarte ontlasting kunnen symptomen zijn die erop kunnen wijzen dat er bloedverlies in uw maag is. Neem bij twijfel een monster van deze ontlasting om het aan de dierenarts te laten zien.
   • Als het een bloedende tumor is, zal de arts diagnostische beeldvorming uitvoeren, zoals echografie, CT of beeldvorming met magnetische resonantie of röntgenfoto om de tumor te identificeren en te beslissen over de beste behandelingsoptie.
   • In het geval van hemorragische tumoren, zal de arts proberen uw hond te stabiliseren met intraveneuze vloeistoffen om een ​​normale bloeddruk te handhaven. Als de bloeding zeer ernstig is, heeft hij een bloedtransfusie nodig. Als hij oud genoeg is om anesthesie te ontvangen, is de beste optie om een ​​operatie uit te voeren om de milt te verwijderen.

4. 
   

   
   Let op tekenen van andere interne problemen. Maagzweren of ernstige darmontstekingen kunnen bloedingen veroorzaken. De dierenarts zal een behandeling voorschrijven om de zweer te verzorgen en laten genezen of zal een behandeling voorschrijven om ontsteking te verminderen.
   • Als uw huisdier medicijnen gebruikt, vooral niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen zoals meloxicam, stop dan onmiddellijk met het geven en vertel het de dierenarts. Het gebruik van dit geneesmiddel kan ertoe leiden dat het een maagzweer krijgt.

Methode 4 Behandel bloedarmoede veroorzaakt door parasieten

1. 
   

   
   Bepaal of hij een parasitaire infectie heeft. Een ernstige aantasting van luizen of vlooien kan bloedarmoede veroorzaken, omdat deze parasieten zijn bloed zullen zuigen. Longwormen, de parasiet Angiostrongylus vasorum, zijn ook belangrijke oorzaken van bloedverlies. Het mechanisme waardoor een dergelijke infectie bloedingen veroorzaakt, is tot op heden onbekend, maar het kan een ernstige ziekte zijn die het leven van uw huisdier bedreigt. Over het algemeen is de behandeling voor al deze parasitaire infecties om parasieten te verwijderen door ze uit het systeem te verwijderen en de hond de rode bloedcellen te laten regenereren die hij heeft verloren.
   • Het is ook belangrijk om bloedgedragen parasieten te overwegen, zoals Babesia microti of Haemobartonella felis, die respectievelijk babesiose en katachtige hemobartonellose veroorzaken, die rode bloedcellen kunnen beschadigen en vernietigen. Het is cruciaal om de hulp van een dierenarts in te roepen om deze ziekten te behandelen om specifieke medicijnen te hebben zoals kinine of primaquine en clindamycine (om babesiose te behandelen) en het antibioticum tetracycline (om hemobartonellose te behandelen) .

2. 
   

   
   Zet het onder preventieve behandeling. Er zijn veel effectieve medicijnen tegen vlooien. U moet zeker een bewezen product gebruiken, zoals fipronil of selamectin (Stronghold®), hoewel andere effectieve producten ook beschikbaar zijn.
   • Longwormen komen vrij vaak voor en honden kunnen worden besmet door contact met geïnfecteerde ontlasting of door naaktslakken of slakken. In dergelijke gevallen is maandelijkse preventieve behandeling beter dan genezen. Zelfs als uw hond besmet is, zullen deze preventieve maatregelen wormen doden, maar het kan ook antibiotica nodig hebben om longontsteking en steroïden te voorkomen om ontstekingen en mogelijke allergische reacties als gevolg van sterfgevallen te voorkomen.

3. 
   

   
   Volg de aanbevelingen van de arts voor de behandeling. In geval van ernstig bloedverlies heeft uw hond mogelijk een bloedtransfusie nodig. Er zijn hondenbloedbanken die dringend bloed kunnen vervoeren en verzenden. Idealiter moet de dierenarts zijn bloedgroep bepalen en vervolgens om een ​​bloedmonster van de bank vragen.
   • Deze oplossing is met name handig wanneer een operatie gepland is, zoals het verwijderen van een bloedende milt. Maar zelfs een vertraging van een paar uur om een ​​bloedmonster te dragen kan te lang zijn voor een hond die lijdt aan ernstige bloedingen.

Methode 5 Behandeling van bloedarmoede veroorzaakt door nierziekte

1. 
   

   
   Zoek naar minder waarschijnlijke redenen voor bloedarmoede. Als u al iets hebt uitgesloten dat deze ziekte bij uw hond kan veroorzaken, stop dan niet met zoeken en stop niet met ervoor te zorgen. Nierziekte kan inderdaad een minder vaak voorkomende oorzaak zijn bij honden dan bij andere soorten, zoals katten. Bij honden die aan deze aandoening lijden, treedt bloedarmoede op omdat de nier een hormoon produceert, erytropoëtine genaamd, dat het ruggenmerg stimuleert om nieuwe rode bloedcellen te produceren. Bij honden met nierfalen, wanneer actief nierweefsel wordt vervangen door littekenweefsel, neemt de hoeveelheid cellen die beschikbaar zijn om erytropoëtine te produceren echter af.

2. 
   

   
   Probeer huismiddeltjes voor een hond met bloedarmoede. Een effectieve behandeling is om het B-vitamines en ijzersupplementen te geven. Veel honden met nierinsufficiëntie hebben een verminderde eetlust en kunnen een tekort hebben aan essentiële bouwstenen van hemoglobine (een pigment dat zuurstof transporteert). Maar u moet weten dat de voordelen van deze supplementen beperkt zullen zijn vanwege de omvang van het probleem.

3. 
   

   
   Behandel de onderliggende oorzaak van bloedarmoede. Dit betekent dat u het gebrek aan erytropoëtine moet verhelpen. In theorie zou een regelmatige injectie van dit synthetische hormoon de productie van nieuwe rode bloedcellen moeten stimuleren, maar helaas, deze optie, ook al lijkt het heel eenvoudig, zit vol met problemen. Ten eerste is synthetische erytropoëtine erg moeilijk te verkrijgen en kost het erg duur. Bovendien is het zeer waarschijnlijk dat er een allergische reactie op dit hormoon is, waardoor het lichaam erytropoëtine kan afwijzen, waardoor het probleem verder wordt verergerd in plaats van opgelost.
   • Beslissingen nemen over hoe het beste kan worden gehandeld in het belang van het dier, vereist een grondige beoordeling en discussie met de dierenarts. Met deze specifieke behandeling is het noodzakelijk om de voor- en nadelen van de situatie van uw huisdier af te wegen.