Hoe vulvodynia te behandelen

Inhoud

• stadia
• Methode 1 Diagnose
• Methode 2 Gebruik medische behandelingen
• Methode 3 Probeer alternatieve behandelingen
• Methode 4 Breng levensstijlwijzigingen aan

Vulvodynia is een chronische aandoening die wordt gekenmerkt door pijn in de vulva (het buitenste deel van het vrouwelijk geslachtsorgaan). De exacte oorzaak van de pijn is onbekend, maar deze kan worden veroorzaakt door zenuwbeschadiging, abnormale celrespons, genetische factoren, infecties, allergieën, irritaties, hormonale veranderingen, antibiotica of spierspasmen. Voor vrouwen die last hebben van vulvodynie, kan het erg frustrerend zijn om een ​​remedie te vinden. Artsen kunnen een lange lijst met mogelijke oorzaken van pijn negeren voordat ze besluiten wat psychologische oorsprong zou moeten zijn. Aangezien de specifieke symptomen kunnen variëren en er geen behandeling is die voor iedereen werkt, kan het verschillende pogingen kosten om een ​​effectieve behandeling tegen vulvodynie te vinden.

stadia

Methode 1 Diagnose

1. 
   

   
   Maak een afspraak met uw arts. U kunt de symptomen bespreken met uw arts of gynaecoloog. Schaam je niet om te praten over de pijn die je voelt. U moet ervoor zorgen dat deze pijn niet wordt veroorzaakt door een andere aandoening voordat u probeert deze te behandelen.
   • Vulvodynia vertoont slechts één hoofdsymptoom, pijn in de vulva. De pijn wordt door vrouwen anders beschreven. Het kan lijken op jeuk, branderig, stekend of kloppende pijn in gebieden rond de lippen, clitoris of vaginale toegang. Het kan verschijnen en verdwijnen en kan ook worden beïnvloed door aanraking of druk.
   • Sommige vrouwen met vulvodynie ervaren alleen pijn op specifieke momenten, zoals tijdens het sporten of tijdens geslachtsgemeenschap.

2. 
   

   
   
   
   Doe testen. Als uw arts denkt dat u vulvodynie heeft, zal hij waarschijnlijk een vulvar-onderzoek uitvoeren. Er zijn verschillende procedures en tests die de arts zou kunnen uitvoeren. Deze procedures kunnen u helpen problemen aan te wijzen die de symptomen kunnen verergeren.
   • Artsen vragen vaak om bloedtesten om te controleren op hormoonspiegels zoals oestrogeen, progesteron of testosteron.
   • De arts zal waarschijnlijk ook een test uitvoeren met een wattenstaafje. Hij zal verschillende delen van de vulva indrukken met het wattenstaafje en hij zal je vragen om de pijn die je voelt te beschrijven en een notitie te maken van de intensiteit ervan.
   • Als sommige delen van de vulva er pijnlijk uitzien of de huid er opgezwollen of raar uitziet, kan uw arts besluiten om een ​​biopsie te doen.

3. 
   

   
   Andere problemen verspreiden. Vulvodynia wordt alleen gediagnosticeerd nadat de arts andere ziekten of aandoeningen uitsluit die pijn in de vulva kunnen veroorzaken. De arts kan u ook testen op seksueel overdraagbare aandoeningen, huidaandoeningen, schimmelinfecties, hormonale onevenwichtigheden of andere mensen die mogelijk verantwoordelijk zijn voor de symptomen. Als geen van deze problemen de oorzaak van pijn is, zou hij kunnen concluderen dat hij vulvodynous is.

4. 
   

   
   
   
   Stel een specifieke diagnose vast. Er zijn twee soorten vulvodynia: vulvar vestibulitis syndroom en dysesthetische vulvodynia. Uw arts zal het een of het ander diagnosticeren op basis van uw symptomen. Zorg ervoor dat u zoveel mogelijk informatie aan uw arts geeft.
   • Vulvar vestibulitis syndroom treedt op wanneer uw pijn optreedt na het indrukken of aanraken van het gebied rond de ingang van de vagina. Vrouwen met dit soort vulvodynie lijden aan pijn tijdens geslachtsgemeenschap, bij het inbrengen van de tampon, tijdens gynaecologische onderzoeken en wanneer er druk wordt uitgeoefend op de vestibule (het gebied waar de vagina binnenkomt).
   • Dysesthetische vulvodynie treedt op wanneer u algemene vulvaire pijn heeft, die de belangrijkste lippen, kleine lippen, clitoris, perineum, lanus, pubis, lureter en binnenste dijen kan beïnvloeden. Dit kan allemaal in één keer gebeuren en zelfs als de pijn meestal tot op zekere hoogte aanwezig is, kunnen de symptomen verschijnen en verdwijnen. Aanraking of druk veroorzaakt meestal geen pijn, maar kan de symptomen verergeren.

5. 
   

   
   Vraag om een ​​tweede diagnose. Als u denkt dat uw arts uw symptomen niet serieus neemt, zoek dan een andere. Sommige artsen begrijpen niet dat vulvodynie een echt probleem is dat niet alleen in je hoofd zit. U hebt een medisch specialist nodig die naar u luistert, u ondersteunt en u helpt bij het vinden van een behandeling die werkt. Blijf volharden in uw zoektocht naar een diagnose en geef niet op.

Methode 2 Gebruik medische behandelingen

1. 
   

   
   Probeer crèmes en zalven. Topische anesthetica kunnen pijn veroorzaakt door symptomen tijdelijk verlichten. Je kunt 5% lidocaïnezalf gebruiken, indien nodig meerdere keren per dag dun aangebracht. Een crème gemaakt van 2,5% lidocaïne en 2,5% prilocaïne, vijftien tot twintig minuten vóór geslachtsgemeenschap in dunne lagen aangebracht, wordt vaak aangebracht om pijn te voorkomen.
   • Breng geen zalven aan op zalf op een gekraste of geïrriteerde huid.
   • Topische anesthetica zullen het risico op condoomstoornissen verhogen omdat de alcohol die ze bevatten de latex kan doen scheuren. Zorg ervoor dat uw partner is getest op seksueel overdraagbare aandoeningen en gebruik een aanvullende anticonceptiemethode.
   • Patiënten met langdurige vulvodynie die niet reageren op actuele anesthetica kunnen verlichting vinden door zenuwblokken te ontvangen. Bespreek met uw arts om te zien of u een zenuwblokkade kunt krijgen en raadpleeg een gespecialiseerde anesthesist als u deze optie overweegt.

2. 
   

   
   Vraag uw arts of u hormonale behandelingen kunt nemen. Sommige patiënten met vulvodynie vinden verlichting door tabletten of crèmes met oestrogeen in te nemen. Producten die oestrogeen bevatten kunnen pijn, jeuk, droogheid, roodheid, urinewegsymptomen en pijn tijdens geslachtsgemeenschap verlichten.
   • Oestrogeentherapie kan nuttig zijn voor vulvaire pijn veroorzaakt door atrofie (dunner wordend weefsel dat uitdroogt). Uw arts kan een 1% estradiolcrème aanbevelen als de ongevoelig gemaakte medicatie niet effectief is geweest. Sommige medicijnen, bijvoorbeeld de anticonceptiepil, kunnen echter atrofie veroorzaken en de pijn vergroten.

3. 
   

   
   Overweeg antidepressiva. Antidepressiva worden soms met succes gebruikt om chronische pijn te behandelen die geen duidelijke oorzaak heeft, zoals in het geval van vulvodynie. Uw arts kan antidepressiva aanbevelen (meestal tricyclische antidepressiva die de manier veranderen waarop neurotransmitters het pijnsignaal naar de hersenen brengen) om vulvodynie te behandelen.
   • Lamitriptyline, een tricyclisch antidepressivum, is het meest voorgeschreven medicijn voor vulvodynie. Over het algemeen beginnen patiënten met een kleine dosis van 10 mg die elke nacht oraal wordt ingenomen. Deze dosis van 10 mg per week wordt vervolgens verhoogd totdat een effectieve dosis wordt bereikt zonder ooit 150 mg te overschrijden. Uw arts zal waarschijnlijk aanbevelen dat u de effectieve dosis drie maanden blijft gebruiken voordat u de dosis medicatie verlaagt. Bij sommige vrouwen verschijnen de symptomen van vulvodynie niet opnieuw na deze behandeling.
   • Word u bewust van de bijwerkingen van antidepressiva. Mogelijke bijwerkingen zijn slaperigheid, zwakte, vermoeidheid, droge mond, hoofdpijn en constipatie. Informeer uw arts over deze symptomen als ze aanhouden of erger worden. Neem altijd contact op met uw arts als u roodheid, jeuk, ontsteking of ademhalingsproblemen opmerkt terwijl u een geneesmiddel gebruikt.
   • Effexor en Cymbalta (een andere klasse van geneesmiddelen) worden ook gebruikt om vulvodynie te behandelen.

4. 
   

   
   Meer informatie over anticonvulsieve medicijnen. Anticonvulsieve medicijnen kunnen u helpen bij het beheersen van chronische pijn, inclusief die van vulvodynie. Het meest voorgeschreven medicijn in deze klasse wordt gabapentine genoemd. Het belemmert de overdracht van pijnsignalen naar de hersenen.
   • Doseringen van gabapentine kunnen aanzienlijk variëren. Patiënten beginnen meestal met 300 mg per dag oraal voordat ze de dosis geleidelijk verhogen tot een effectieve dosis, maar nooit meer dan 3.600 mg per dag. Mogelijke bijwerkingen zijn lethargie, duizeligheid, hoofdpijn, vermoeidheid, misselijkheid, droge mond, constipatie, agitatie en koorts. Vertel het uw arts als deze bijwerkingen aanhouden of verergeren.
   • Andere beschikbare geneesmiddelen zijn pregabaline, een geneesmiddel vergelijkbaar met gabapentine.Het is goedgekeurd voor postherpetische neuralgie en wordt nu ook gebruikt voor vulvaire pijn. Uw arts kan u driemaal daags 50 mg pregabaline geven. Het kan dan de doses verhogen tot 600 mg per dag in drie doses, als u het medicijn verdraagt ​​en als u positieve resultaten constateert.

5. 
   

   
   Gebruik indien nodig andere medicijnen. Uw arts kan aanbevelen dat u corticosteroïden of antihistaminica gebruikt als u jeuk of ontsteking heeft. Hij kan ook fluconazol voorschrijven om schimmelinfecties te behandelen. Overleg met uw arts om ervoor te zorgen dat u de medicatie veilig neemt.

6. 
   

   
   Bespreek chirurgische behandelingen met uw arts. Chirurgie kan ook worden overwogen wanneer alle andere oorzaken zijn uitgesloten en andere behandelingen voor vulvodynie geen effect hebben gehad. Bovendien kan het effectief zijn voor vrouwen die lijden aan vulvar vestibulitis syndroom.
   • Raadpleeg verschillende specialisten. Veel artsen zijn misschien niet bekend met de verschillende behandelingen die beschikbaar zijn voor vulvodynie. Raadpleeg een tweede en zelfs een derde arts voordat u de operatie probeert.
   • Overweeg een vestibulectomie. Als u alle mogelijke behandelingen hebt geprobeerd en om een ​​second opinion hebt gevraagd, kunt u een chirurgische ingreep overwegen die vestibulectomie wordt genoemd. Deze procedure omvat het verwijderen van pijnlijk weefsel in de vaginale vestibule (het deel rond de ingang van de vagina). Deze procedure wordt meestal uitgevoerd onder plaatselijke of algemene anesthesie.

Methode 3 Probeer alternatieve behandelingen

1. 
   

   
   Zoek een fysiotherapeut. Vraag uw arts of gynaecoloog om een ​​fysiotherapeut aan te bevelen met ervaring in de behandeling van vulvodynie. Een goede fysiotherapeut kan zachte manipulaties gebruiken om de bekkenbodemspieren te versterken en spanning en pijn te beheersen.
   • Sommige patiënten vinden dat fysiotherapie hen in staat stelt om symptomen te verminderen of te elimineren. U kunt het echter ook tegelijkertijd met medicijnen of andere behandelingen proberen.

2. 
   

   
   Probeer biofeedback. Biofeedback is een techniek die patiënten leert fysieke processen te controleren en te manipuleren die meestal onbedoeld optreden. Door biofeedback kunnen patiënten met vulvodynie leren om bekkenbodemspieren vrijwillig samen te trekken en te ontspannen. Hierdoor hebben ze meer controle over hoe hun lichaam op de pijnsignalen reageert.
   • Sommige patiënten vinden verlichting met alleen biofeedback, terwijl anderen deze techniek combineren met medicijnen of andere behandelingen.

3. 
   

   
   Overweeg de carrousel. Lacupunctuur is een medische techniek waarbij zeer fijne naalden in specifieke punten van het lichaam worden ingebracht. Er zijn aanwijzingen dat acute en chronische pijn kan worden verlicht. Het wordt gebruikt om migraine, spierproblemen, neurologische problemen, aandoeningen van het voortplantingssysteem en reuma te behandelen. Sommige patiënten met vulvodynie hebben gemeld dat acupunctuur hen heeft geholpen om de symptomen te verlichten.

4. 
   

   
   Zoek een raadgever. Een adviseur kan u veel ondersteuning, informatie over uw aandoening bieden en helpen bij het vinden van pijnbeheersingsmechanismen terwijl u een plek krijgt om uit te drukken hoe u over uw aandoening denkt. Vulvodynia kan een stressvolle en frustrerende ziekte zijn die uw kwaliteit van leven beïnvloedt door uw activiteiten te beperken en seks en relaties moeilijker te maken. Een adviseur kan u helpen al deze problemen te beheren.
   • Weet dat de counselor je niet gaat vertellen wat je moet doen. Hij zal naar u luisteren en u helpen uw eigen beslissingen te nemen, maar in het algemeen zal hij u geen direct advies of suggesties over behandelingen geven.

5. 
   

   
   Overweeg cognitieve gedragstherapie. Dit is een speciale vorm van therapie die zich richt op de praktijk van pijnmanagementstrategie. De therapeut zal u helpen begrijpen hoe u denkt, voelt en handelt. Hij zal dan technieken voorstellen om dit gedrag te wijzigen. Voor patiënten met vulvodynie kan dit een effectief hulpmiddel zijn voor het beheren van symptomen.
   • Er zijn aanwijzingen dat cognitieve gedragstherapie, wanneer gebruikt door vrouwen met vulvodynie, de pijn kan helpen beheersen. Deze zelfmanagementtherapie herkent het verband tussen gedachten, gevoelens en gedragingen met betrekking tot pijn, seksualiteit en emotioneel functioneren.

6. 
   

   
   Krijg hulp. Naast therapie moet u andere vormen van ondersteuning overwegen, zoals steungroepen bij u in de buurt of online. Dit kan handig zijn om mensen te vinden die aan hetzelfde probleem lijden. Neem contact op met het ziekenhuis voor steungroepen.

Methode 4 Breng levensstijlwijzigingen aan

1. 
   

   
   Volg een dieet rijk aan probiotica. Dagelijks genomen probiotica helpen infecties van de darmen en geslachtsorganen bestrijden. Ze kunnen u helpen een gezond aantal bacteriën in uw vagina te houden en infecties te voorkomen. Voor patiënten met vulvodynie helpt een dieet met veel probiotica ontstekingen en infecties te bestrijden.
   • Probiotisch-rijk voedsel omvat yoghurt, kefir en crème fraiche. Zoek yoghurt die actieve culturen bevat. Je kunt ook voedingssupplementen nemen met probiotica.
   • Bovendien kun je ook voedsel eten dat rijk is aan pectine. Deze voedingsmiddelen helpen het werk van probiotica te verbeteren door de spijsvertering te vergemakkelijken. Appels en citrusvruchten zijn de beste bronnen van pectine, maar je kunt ze ook vinden in bessen, perziken, abrikozen, kersen en druiven.

2. 
   

   
   Zorg voor je hygiëne. Was de vulva met milde, ongeparfumeerde zeep en spoel goed. Als urineren de symptomen verergert, spoel de vulva met koud water nadat je naar de badkamer bent geweest.
   • Vermijd irriterende producten. Vervang geparfumeerde zepen, sprays en lotions door ongeparfumeerde en chemicaliënvrije producten. Vervang nylon ondergoed dat vocht vasthoudt en de huid kan irriteren op dezelfde manier door ondergoed van 100% katoen.

3. 
   

   
   Verminder activiteiten die de vulva onder druk zetten. Sommige activiteiten zoals fietsen of paardrijden kunnen pijn in de vulva veroorzaken. Besteed aandacht aan fysieke activiteiten die verband houden met uw symptomen. Als u eenmaal weet welke activiteiten hebben bijgedragen aan het probleem, probeer ze dan zo veel mogelijk te vermijden.

4. 
   

   
   Probeer koude kompressen. De toepassing van koude kompressen kan ook helpen de pijn in de vulva te verlichten. Koud helpt de bloedstroom vertragen. Dit vermindert pijn en ontsteking. Bereid een koud kompres voor door ijs in een handdoek te wikkelen en op het getroffen gebied aan te brengen.
   • Breng ijs nooit rechtstreeks op de huid aan.

5. 
   

   
   Kies zorgvuldig smeermiddelen. Smeermiddelen kunnen u helpen pijn tijdens seks te verlichten. Als je seks kunt hebben, zoek dan een glijmiddel op waterbasis in plaats van een glijmiddel op oliebasis. Op olie gebaseerde smeermiddelen bevatten chemicaliën die de symptomen kunnen verergeren. Vermijd glijmiddelen met suiker of glycerine, omdat deze je huid vaak irriteren.

6. 
   

   
   Neem een ​​zitbad. De zitbaden, dat wil zeggen baden met warm water, ontworpen om u te genezen door de billen en heupen gewoon in het water te dompelen, kunnen nuttig zijn als u havermout of bakpoeder toevoegt. Havervlokken bevatten ontstekingsremmende stoffen die avenanthramides worden genoemd. Deze stoffen kunnen pijn, irritatie en jeuk verminderen. Probeer ook met zuiveringszout, het is alkalisch en kan de pH van de vagina reguleren. Dit kan de scheur in de vagina corrigeren die bijdraagt ​​aan jeuk en een branderig gevoel.
   • Los het pak havermout in water op en laat het twintig minuten weken om het voor het havermout-zitbad voor te bereiden.
   • Voeg voor het bakpoeder 4 tot 5 eetlepels toe. naar s. zuiveringszout in water, meng en laat 15 tot 20 minuten weken.

7. 
   

   
   Overweeg een dieet met weinig oxalaten. Oxalaten zijn verbindingen in planten die zich binden aan minerale zouten en hun absorptie verminderen. Sommige artsen adviseren een dieet met weinig oxalaten tegen vulvodynie, omdat voedingsmiddelen die rijk zijn aan deze verbindingen irriterende urine kunnen produceren, wat kan bijdragen aan pijn. Bespreek met uw arts en overweeg uw dieet te veranderen door zijn advies op te volgen.
   • Chocolade, bessen, spinazie en noten zijn voorbeelden van voedingsmiddelen die rijk zijn aan oxalaten.
   • Je kunt ook een voedingssupplement nemen met calciumcitraat. Calciumcitraat kan de ontwikkeling van doxalaatkristallen remmen, pijn en jeuk verlichten. Overweeg driemaal daags 200 tot 25 mg calciumcitraat in te nemen.