Hoe een hondendemodecia te genezen

Inhoud

• stadia
• Deel 1 Het demodic identificeren
• Deel 2 Behandel het demodische
• Deel 3 De terugkeer van demodic vermijden

Demoducia is een ziekte veroorzaakt door een mijt die veel dieren treft. Bij honden is het het gevolg van de aanwezigheid van een van deze drie microscopische mijten: cheyletellia, demodex of sarcoptes. Elk van hen veroorzaakt een ander soort demodicose die zijn eigen symptomen in verschillende mate presenteert. Omdat de behandeling varieert, afhankelijk van het type ziekte en de ernst ervan, is het van vitaal belang om uw huisdier op handen en voeten te kauwen voor de dierenarts als u denkt dat hij eraan lijdt. Hij zal hem onderzoeken, monsters nemen en medicijnen voorschrijven. Laat uw beste vriend niet achter met ondraaglijke jeuk en leer hoe u een hondendemodectis kunt genezen.

stadia

Deel 1 Het demodic identificeren

1. 
   

   
   Breng uw huisdier naar de dierenarts. Als u denkt dat uw hond aan demodicose lijdt, moet u eerst naar de dierenarts gaan. De behandeling is afhankelijk van het type ziekte en sommige medicijnen kunnen giftig zijn, dus u moet een nauwkeurige diagnose krijgen van uw dierenarts die u zal adviseren over de juiste behandeling.
   • Het diagnoseproces van de ziekte verschilt van geval tot geval. In sommige situaties neemt de dierenarts een huidmonster uit het getroffen gebied om onder de microscoop naar mijten en hun eieren te onderzoeken.
   • In gevallen waarin de mijten onder de huid van het dier zijn verborgen, bijvoorbeeld tijdens een demodectale pododermatitis, moet de dierenarts een diepe biopsie uitvoeren om de aanwezigheid van parasieten te bevestigen.
   • Hij zal ook de hond onderzoeken en rekening houden met zijn algemene gezondheidstoestand en zijn medische geschiedenis voordat hij de diagnose stelt.

2. 
   

   
   
   
   Zoek naar de symptomen van demodicose. Deze ziekte wordt gekenmerkt door haarverlies dat plaats kan maken voor een dode huid. Deze gebieden kunnen zich op één plaats bevinden of zich over het hele lichaam verspreiden. Demodecia is niet besmettelijk en mannen kunnen het niet vangen.
   • De demodecia wordt veroorzaakt door mijten die tijdens de eerste dagen van hun leven van de hond op haar jongen overgaan. Alle honden dragen deze mijten en in de regel veroorzaken ze geen problemen.
   • Demodicose komt voor bij honden met een onderontwikkeld immuunsysteem, zoals puppy's jonger dan achttien maanden oud, oudere honden en honden met een verzwakt immuunsysteem.
   • Wanneer de mijten zich concentreren op een of twee huidgebieden, wordt dit "gelokaliseerde demodicose" genoemd, in de vorm van droge huid zonder haar, meestal op het gezicht van de hond. Gelokaliseerde demodicose komt vaker voor bij puppy's en verdwijnt meestal zonder behandeling.
   • Wanneer de ziekte bredere gebieden heeft of zich over het lichaam uitstrekt, wordt dit "gegeneraliseerde demodicose" genoemd. Dit type produceert gebieden met een droge huid zonder haar die gepaard kunnen gaan met aanzienlijke jeuk. Wanneer de hond krabt, vormen zich wonden en deze kunnen een onaangename geur produceren vanwege infecties die zich ontwikkelen. Gegeneraliseerde demodicose komt vaker voor bij honden met een verzwakt immuunsysteem en vereist behandeling.
   • De meest resistente vorm van de ziekte staat bekend als "demodectale pododermatitis" en ontwikkelt zich alleen op de benen vergezeld van een bacteriële infectie. Het is moeilijk om een ​​diagnose te stellen en te behandelen.

3. 
   

   
   
   
   Let op de symptomen van sarcoptische schurft. De symptomen van sarcoptische schurft zijn vergelijkbaar met die van een vlooienplaag en u zult zien dat uw harige partner de huid bijt en krabt terwijl u haar verliest en open zweren ontwikkelt.
   • Sarcoptische schurft wordt veroorzaakt door microscopische mijten die gemakkelijk van de ene gastheer naar de andere overgaan en ook mannen kunnen infecteren (ze veroorzaken licht gezwollen roodheid, zoals muggenbeten).
   • Bij honden ontwikkelen de symptomen van sarcoptische schurft meestal een week na blootstelling. De hond kan rusteloos zijn en beginnen verwoed te krabben voordat haarloze gebieden op zijn gezicht, ellebogen, oren en poten verschijnen.
   • Als schurft niet onmiddellijk wordt behandeld, verspreidt het zich naar de rest van haar lichaam en zal ze de behandelingen weerstaan.

4. 
   

   
   Let op de symptomen van cheyletiellose. Cheyletiellose wordt veroorzaakt door grotere witte mijten die op het oppervlak van de huid leven en wordt gekenmerkt door het uiterlijk van gezwollen roodheid en dode huid in het haar langs de nek en rug.
   • Een van de meest opvallende symptomen van deze ziekte is de aanwezigheid in het haar van de hond van roos die lijkt te bewegen omdat de mijten er eigenlijk uitzien als roos.
   • Het is uiterst besmettelijk voor andere honden (vooral puppy's) en kan ernstige jeuk veroorzaken, hoewel dit symptoom soms afwezig is. Het wordt vaak overgedragen van de ene puppy naar de andere vanwege de aanwezigheid van deze parasieten in het stro of de laag honden in dierenwinkels of kennels.
   • Cheyletiellose kan ook voorkomen bij mannen en veroorzaakt jeukende, jeukende roodheid op de armen, romp en billen. De symptomen moeten echter verdwijnen zodra de puppy's zijn behandeld, omdat de mijten niet langer dan tien dagen zonder gastheer kunnen overleven.
   • Het gebruik van stro voor de luier van honden wordt steeds zeldzamer en het gebruik van vlooienproducten is toegenomen, waardoor cheyletiellose een steeds minder voorkomende ziekte wordt.

Deel 2 Behandel het demodische

1. 
   

   
   Isoleer uw hond om overdracht van de ziekte op andere dieren te voorkomen. Als uw hond demodicose heeft, moet u hem uit de buurt van andere dieren houden om te voorkomen dat ze besmet raken. Zorg ervoor dat de hond veilig en warm is. Isoleer niet door buiten te vergrendelen of in een kamer te laten zonder verwarming in de winter. Kies een kamer in het huis waar u deze tijdens de behandeling in quarantaine plaatst.
   • Geef hem in zijn veertiger jaren voedsel, water, luiers en speelgoed. Vergeet niet om tijd met hem door te brengen, hem uit te laten wandelen en met hem te spelen zodat hij niet bang is tijdens zijn isolatie.
   • In zeldzame gevallen kunnen mannen ook worden geïnfecteerd door mijten die demodicose bij honden veroorzaken. Bescherm uzelf door handschoenen te dragen bij het toedienen van behandelingen aan uw huisdier.

2. 
   

   
   Geef uw begeleidende medicijnen en andere behandelingen die door de dierenarts zijn voorgeschreven. De behandeling van de hond hangt af van het type demodicose en dit kan alleen worden beoordeeld door een professionele dierenarts. Sommige honden hebben baden, medicijnen of zelfs injecties nodig om de ziekte te behandelen. Zorg ervoor dat u alle aanwijzingen opvolgt en neem contact op met uw dierenarts als u vragen of opmerkingen heeft. Probeer de hond niet zelf te diagnosticeren of te behandelen zonder de hulp van een dierenarts.

3. 
   

   
   Was de laag of vervang deze en de objecten die ermee in contact kwamen. Om te voorkomen dat mijten zich verstoppen in de luier of kraag van het dier, moet u deze elementen verwijderen en vervangen. Vervang de luier van de hond en was deze elke dag om te voorkomen dat de parasieten terugkomen. Gebruik warm water, zeep en bleekmiddel om de luier grondig schoon te maken.

4. 
   

   
   Help uw hond om te gaan met psychologische stress tijdens de behandeling. Demodicose kan het dier belasten vanwege jeuk, duizeligheid, bezoeken aan de dierenarts, medicijnen en andere behandelingen die het zal moeten krijgen. Zorg er tijdens het ondergaan van deze behandeling voor dat het comfortabel is.
   • Je kunt hem bijvoorbeeld een traktatie geven na het baden, hem vaak bezoeken terwijl hij in quarantaine is en doorgaan met activiteiten die je meestal samen doet, zoals wandelen of spelletjes in de tuin.

Deel 3 De terugkeer van demodic vermijden

1. 
   

   
   Behandel andere dieren die in contact zijn gekomen met de hond. Als uw huisdier sarcoptische schurft of cheyletiellose heeft ontwikkeld, moet u ook alle andere dieren behandelen die met hem in contact komen, anders komt het dier terug. Bespreek verschillende behandelingsopties met uw arts om herhaling van parasieten te voorkomen.

2. 
   

   
   Houd uw hond uit de buurt van andere honden die mogelijk zijn geïnfecteerd. Als u vermoedt dat een hond of kat in uw omgeving demodicose heeft, moet u uw huisdier op afstand houden. Praat met de eigenaar om hem te vertellen dat u denkt dat zijn huisdier ziek is of bel de hond als het betreffende dier geen eigenaar heeft.

3. 
   

   
   Breng de hond regelmatig naar de dierenarts voor een routine consult. Na de behandeling moet u uw harige metgezel naar de dierenarts brengen om te controleren op parasieten. Hij zal huidmonsters analyseren om de afwezigheid van mijten te bevestigen. Probeer een terugkeer van de ziekte niet te behandelen zonder eerst met een professional te praten, omdat de eerste behandeling giftig kan zijn als u deze meer dan eens in een te korte periode gebruikt.