Hoe weet je of je hond hondsdol is?

Inhoud

• stadia
• Deel 1 Tekenen van hondsdolheid herkennen
• Deel 2 Voorkomen dat uw hond hondsdolheid oploopt

Hondsdolheid is een van de meest voorkomende infectieziekten die we ooit hebben gekend. Het treft vaak wilde dieren zoals vleermuizen, wolven, vossen, wasberen, stinkdieren en zelfs katten. Deze ernstige virale ziekte tast het zenuwstelsel aan en kan op bijna alle dieren en zelfs mensen worden overgedragen. Als uw hond niet is ingeënt tegen hondsdolheid, kan deze besmet zijn als hij eraan wordt blootgesteld of door een wild dier wordt gebeten. Als je denkt dat je tekenen van hondsdolheid ziet, wees dan voorzichtig en vraag om hulp. U moet ook zo snel mogelijk contact opnemen met uw dierenarts.

stadia

Deel 1 Tekenen van hondsdolheid herkennen

1. 
   

   
   Weet hoe je de waarschuwingssignalen van hondsdolheid kunt herkennen. De eerste fase van ontwikkeling van de ziekte kan tussen twee en tien dagen duren. Tijdens deze periode zal uw hond er ziek uitzien en algemene symptomen hebben. Als u deze symptomen opmerkt, onderzoekt u uw hond op tekenen van recente beet of vechtpartijen (korsten, krassen, verstoorde vachtgebieden met gedroogd speeksel). Als u een beet of een pijnlijke plek vindt, breng uw hond dan onmiddellijk naar de dierenarts voor onderzoek. Hier zijn enkele niet-specifieke waarschuwingssignalen.
   • Spierpijn
   • Een roeren
   • prikkelbaarheid
   • rillingen
   • koorts
   • Een algemeen gevoel van ziekte of malaise
   • Een fotofobie, een angst voor fel licht
   • Een gebrek aan interesse in eten
   • braken
   • diarree
   • Onvermogen of onwil om te slikken
   • hoesten

2. 
   

   
   
   
   Let op de aanwezigheid van late tekenen van de milde vorm van hondsdolheid. De milde vorm van rabiës is de meest voorkomende vorm en duurt tussen de 3 en 7 dagen. Het wordt soms "verlammende woede" genoemd omdat het dier overmatig rond de mond kan kwijlen en verlamd kan raken. Hij zal ook gedesoriënteerde, zieke of lusteloze lucht hebben. Breng uw hond onmiddellijk naar de dierenarts als u de volgende symptomen opmerkt.
   • Verlamming (onvermogen om te bewegen) van de benen, spieren van het gezicht of andere delen van het lichaam. Dit begint meestal bij de achterpoten en beweegt naar de voorkant van het lichaam.
   • De hond heeft een kaak hangend.
   • Het produceert vreemd blaffen dat niet lijkt op zijn gebruikelijke blaffen.
   • Overmatig speeksel kan schuim rond de mond veroorzaken.
   • Hij heeft moeite met slikken.
     • Houd er rekening mee dat honden met deze vorm van hondsdolheid niet agressief zijn en niet bijten.

3. 
   

   
   
   
   Let op de aanwezigheid van late symptomen van de agressieve vorm van hondsdolheid. Deze agressieve of "woedende" vorm kan 3 tot 7 dagen aanhouden, uw hond zal er agressiever en gemakkelijk prikkelbaar uitzien. Hij kon zich vreemd gedragen en schuim rond de snuit presenteren. Dit is de vorm van hondsdolheid die mensen denken wanneer ze aan hondsdolheid denken, hoewel het minder voorkomt bij honden dan de verlammende vorm. Woedende hondsdolheid veroorzaakt overmatige agressie bij honden waar je voorzichtig mee moet zijn om te voorkomen dat je wordt gebeten. Bel uw dierenarts als uw hond dit soort hondsdolheid heeft. Hier zijn de symptomen.
   • Overmatig speeksel waardoor de geur rondom de snuit van de hond verschijnt.
   • Een hydrofobie of angst voor water. De hond weigert water te halen en zal ongemakkelijk of in paniek raken bij het geluid of in contact met water.
   • Een agressiviteit. De hond kan de wens hebben om je te bijten of te grommen en tanden te laten zien.
   • Agitatie en ongemak. De hond is misschien ook niet geïnteresseerd in zijn dieet.
   • Prikkelbaarheid. De minste provocatie kan leiden tot een aanval of een beet van de hond. De hond zou het zelfs kunnen doen zonder te worden uitgelokt of zonder duidelijke oorzaak.
   • Abnormaal gedrag, zoals het kauwen van kiezelstenen, afval of zijn eigen poten. Je hond kan ook je hand volgen als je voor zijn kooi agiteert. Hij zou zelfs kunnen proberen haar te bijten.
   • Puppies barsten van de energie en beginnen plotseling te bijten als je ze wilt aaien of binnen een paar uur agressief wilt worden.

4. 
   

   
   Let op de aanwezigheid van open plekken of wonden bij de hond. Wanneer het ene besmette dier het andere bijt, verspreidt hondsdolheid zich door het besmette speeksel. Wanneer speeksel in contact komt met het bloed of de slijmvliezen (mond, ogen of holtes) van het gezonde dier, gaat de ziekte over van het zieke dier naar het gezonde dier. Door bijtsporen of open wonden te vinden, kunt u bepalen of uw hond is blootgesteld aan hondsdolheid.
   • Zodra de ziekte het lichaam binnenkomt, reist het door het zenuwstelsel totdat het het centrale zenuwstelsel (het ruggenmerg en de hersenen) bereikt. Van daaruit bereikt ze de speekselklieren waar ze zich voorbereidt om een ​​nieuw slachtoffer te infecteren.

5. 
   

   
   Raadpleeg onmiddellijk een dierenarts. Als je hond is gebeten, breng hem dan onmiddellijk naar de dierenarts. Het rabiësvirus kan 2 uur op je huid of vacht overleven, dus draag handschoenen, een shirt met lange mouwen en een broek voordat je de hond aanraakt. De dierenarts zal u vragen of de hond mogelijk is blootgesteld aan het rabiësvirus (bijvoorbeeld als hij is blootgesteld aan katten of vleermuizen in het gebied waar u woont). De dierenarts zal de hond dan onderzoeken.
   • Als u vermoedt dat een hond die niet van u is, is geïnfecteerd, belt u de SPA. Op deze manier kan de hond naar een dierenarts worden gebracht zonder dat u het risico loopt aan een beet te worden blootgesteld.
   • Er is geen test om te weten of een dier besmet is met hondsdolheid of niet. De enige mogelijke test is om de hersenen van de schedel te verwijderen en kleine secties onder een microscoop te snijden om de lichamen van Negri te vinden.

6. 
   

   
   Vraag naar de beschikbare behandelingen voor de hond. De hond krijgt een rabiësvaccin als hij nog niet eerder is gevaccineerd. Dit zal zijn immuunsysteem helpen het virus te bestrijden. De hond wordt ook gedurende 45 dagen nauwlettend gevolgd, meestal vanuit huis. De hond moet gedurende deze tijd contact met dieren en mensen buiten uw huis vermijden. Als de hond niet is gevaccineerd en wordt gebeten door een dier met hondsdolheid, wordt over het algemeen aanbevolen om te euthanasie.
   • Leuthanasie bij honden vermijdt ernstige gezondheidsrisico's voor de mens en voorkomt dat de hond de ziekte ontwikkelt tot het terminale stadium.
   • Als u weigert uw hond te euthanasie, kan hij in quarantaine worden geplaatst en gedurende 6 maanden in een dierenkliniek worden geobserveerd. De kosten zijn uw verantwoordelijkheid en als uw hond niet de woedende vorm van de ziekte ontwikkelt, wordt hij een maand gevaccineerd voordat hij deze aan u retourneert.

7. 
   

   
   Weet dat er ziekten zijn die op hondsdolheid kunnen lijken. Als uw hond geen tekenen van beten vertoont, maar u zich zorgen maakt over de symptomen, weet dan dat er andere ziekten zijn die hondsdolheid kunnen hebben. Breng uw hond onmiddellijk naar de dierenarts als hij ziek is of vreemde symptomen heeft. Hier zijn andere ziekten en aandoeningen die kunnen worden verward met hondsdolheid.
   • Rubarth Hepatitis
   • hersenvliesontsteking
   • tetanus
   • toxoplasmose
   • Hersentumoren
   • Een toename van agressie bij vrouwen die een nest puppy's krijgen
   • Vergiftiging door chemicaliën zoals diminazeen of organofosfaat

Deel 2 Voorkomen dat uw hond hondsdolheid oploopt

1. 
   

   
   Laat je hond vaccineren tegen hondsdolheid. Dit is de beste en goedkoopste manier om te voorkomen dat uw hond hondsdolheid oploopt. Laat hem regelmatig door uw dierenarts vaccineren om zijn vaccinaties actueel te houden. U moet uw hond elk jaar, om de twee jaar of om de drie jaar laten vaccineren, afhankelijk van het toegediende vaccin en de voorschriften in uw woonplaats.
   • Veel landen hebben regels opgesteld voor het vaccineren van honden.

2. 
   

   
   Beperk het contact van uw hond met wilde of zwerfdieren. De beste manier om de veiligheid van uw hond te garanderen, afgezien van het vaccin, is om te voorkomen dat hij in contact komt met wilde dieren. Je kunt proberen het in je tuin te houden, omringd door een hek, vermijd het buiten te laten op momenten dat wilde dieren het meest actief zijn (bijv. 'S morgens vroeg,' s avonds of 's nachts) of houd je aan de lijn terwijl je loop het.
   • Besteed speciale aandacht aan uw hond wanneer u loopt of wanneer u hem meeneemt naar gebieden die worden bezocht door wilde dieren.

3. 
   

   
   Laat je ook vaccineren. Als u in een hoogrisicogebied woont, moet u worden gevaccineerd om uzelf te beschermen tegen hondsdolheid. Het wordt ook aanbevolen om je te laten vaccineren als je langer dan een maand in een gebied verblijft waar hondsdolheid is of als je in contact met dieren in deze regio werkt. Hier zijn enkele risicovolle beroepen:
   • dierenartsen
   • veterinaire technici
   • laboratoriumpersoneel dat rabiëstests uitvoert
   • mensen die met dieren in het wild werken in opvangcentra, revalidatiecentra of parken

4. 
   

   
   Behandel wonden veroorzaakt door dieren die hondsdolheid kunnen dragen. Als je wordt gebeten door een dier met hondsdolheid, was je de wond 10 minuten met water en zeep. Bel vervolgens uw arts, die contact zal opnemen met de verantwoordelijke autoriteiten om onderzoeken uit te voeren. Ze zullen ook proberen het dier te vangen dat je beet om tests te oefenen.
   • Als ze het dier niet kunnen vinden of als ze het vinden en als de tests positief zijn voor rabiës, krijgt u een vaccin na blootstelling waarvan de vorm kan afhangen van eerdere vaccins die u al dan niet heeft gehad.