Hoe weet je of een hond vergif heeft ingenomen?

Inhoud

• stadia
• Methode 1 Onderzoek het lichaam van de hond
• Methode 2 Identificeer vreemd gedrag
• Methode 3 Hulp vinden

Als uw hond gif inslikt of inademt, zult u waarschijnlijk hulp van een dierenarts zoeken. Symptomen kunnen variëren van braken en lethargie tot de aanwezigheid van bloed in urine en epileptische aanvallen. Als u vermoedt dat uw hond gif heeft ingenomen, onderzoek het dan zorgvuldig en de omgeving, bel dan uw dierenarts. Als u weet wat het als vergif heeft ingenomen, kan het de dierenarts helpen de meest geschikte behandeling voor de situatie te bepalen.

stadia

Methode 1 Onderzoek het lichaam van de hond

1. 
   

   
   Kijk in de mond van je hond. Het tandvlees en de tong van uw hond moeten een kleur hebben die de neiging heeft bleek te zijn of neigt naar het midden-donkerroze. Als uw hond van nature zwart tandvlees heeft, onderzoekt u zijn tong. Als het tandvlees of de tong blauw, paars, wit, baksteen of extreem felrood is, bel dan onmiddellijk een dierenarts voor een consult. Dit betekent dat iets de bloedcirculatie in het lichaam van uw hond belemmert.
   • U kunt ook een "haarvulling" -controle uitvoeren om te bepalen of gif de bloedstroom in uw hond belemmert. Breng de bovenlip omhoog en druk met uw duim over de hoektand. Laat uw duim los en bekijk de kleurverandering die optreedt op het punt waar u de druk hebt uitgeoefend. De kleur van het tandvlees moet binnen twee seconden van wit naar roze veranderen. Neem contact op met uw dierenarts als dit gedurende een langere periode (meer dan drie seconden) gebeurt.

2. 
   

   
   
   
   Controleer de pols van uw hond. Als de hartslag van een hond 180 slagen per minuut overschrijdt en u denkt dat hij waarschijnlijk vergiftigd is, bel dan onmiddellijk een dierenarts. Een normale volwassen hond in rust heeft een hartslag die varieert tussen 70 en 140 slagen per minuut. Grotere honden hebben een hartslag vooral onder dit bereik.
   • U kunt de hartslag van uw hond controleren door uw hand op de linkerkant van zijn borst te plaatsen, achter zijn elleboog en vervolgens te luisteren naar zijn hartslag. Tel het aantal beats dat je binnen 15 seconden voelt en vermenigvuldig dat aantal met vier om het aantal beats per minuut te vinden.
   • Als u voldoende vooruitziendheid hebt gehad, noteert u de normale hartslag van uw hond in een kalender die voor hem is gereserveerd om ernaar te verwijzen in de toekomst. Sommige honden hebben van nature een snellere hartslag.

3. 
   

   
   
   
   Meet de temperatuur van uw hond met behulp van een thermometer. De normale temperatuur van een hond varieert van 38,3 tot 39,2 graden Celsius. Koorts betekent niet noodzakelijkerwijs dat uw hond is vergiftigd, maar meestal duidt dit op een gebrek. Als uw hond gestrest of opgewonden is, is zijn temperatuur waarschijnlijk hoog. Als uw hond tekenen van lethargie en slechte gezondheid vertoont en als hij een hoge temperatuur heeft, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts.
   • Vraag een partner om u te helpen de temperatuur van uw hond te verhogen.Eén persoon moet het hoofd van de hond vasthouden, terwijl de andere de thermometer in zijn rectum steekt, dat zich direct onder de staart bevindt. Smeer het uiteinde van de thermometer met vaseline of glijmiddel op waterbasis, zoals K-Y. Gebruik een digitale thermometer.

Methode 2 Identificeer vreemd gedrag

1. 
   

   
   Onderzoek de balans van uw hond. Als uw hond een alarmerende, gedesoriënteerde of duizelige houding heeft, kan hij last hebben van neurologische of hartproblemen, evenals een daling van de bloedglucose als gevolg van vergiftiging. Ook in deze situatie moet u onmiddellijk een dierenarts zoeken.

2. 
   

   
   Let op tekenen van braken en diarree. Deze twee tekens zijn zeer zeldzaam bij een hond. Dit zijn tekenen die ontstaan ​​wanneer het lichaam van de hond stoffen probeert af te wijzen die hem vreemd zijn. Onderzoek het braaksel en de ontlasting, kleur en consistentie van uw hond. De ontlasting van uw hond moet stevig zijn en een bruine kleur hebben. Neem contact op met uw dierenarts als de ontlasting van uw hond waterig, onstabiel, geel, groen of donker wordt.

3. 
   

   
   Volg de ademhaling van uw hond zorgvuldig. Puffen is meestal normaal bij honden. Het is hun manier om de hitte te vernietigen. Wanneer een hond echter meer dan 30 minuten diep hijgt, moet dit een teken zijn dat hij ademhalings- of hartproblemen heeft. Als u sissen of geknetter hoort terwijl uw hond ademt, laat hem dan onmiddellijk controleren door een dierenarts. Als uw hond gif heeft ingenomen, kan dit zijn longen hebben aangetast.
   • U kunt de ademhalingssnelheid van uw hond bepalen door zijn borstkas te volgen en het aantal keren te tellen dat hij ademt in het interval van 15 seconden en dat aantal met 4 te vermenigvuldigen om de ademhalingssnelheid per minuut te weten. De juiste ademhalingssnelheid bij een hond is 10 tot 30 ademhalingen per minuut.

4. 
   

   
   Controleer op tekenen van verlies van eetlust. Als uw hond plotseling stopt met eten, kan dit een teken zijn dat hij een giftige stof heeft ingenomen. Bel uw dierenarts als uw hond langer dan 24 uur geen eetlust heeft.

Methode 3 Hulp vinden

1. 
   

   
   Let in alle details op de symptomen die uw hond vertoont. Noteer het moment waarop de symptomen begonnen en alle acties die u onderneemt om ze te kalmeren. Hoe meer u weet over de details, hoe gemakkelijker het is voor de dierenarts om u te helpen.
   • Geef uw hond geen vloeistoffen nadat hij gif heeft ingenomen. Als u dit doet, kan de vloeistof de verspreiding van gif door zijn lichaam versnellen.

2. 
   

   
   Identificeer de bron. Maak een wandeling door je huis en tuin om giftige stoffen voor de hond te zoeken, zoals aasstations voor knaagdieren, antivries, paddestoelen of meststoffen. Controleer of u dozen vindt die ondersteboven zijn geplaatst, dozen met instructies om te voorkomen, gemorste gevaarlijke vloeistoffen of huishoudelijke chemicaliën die sponsachtig zijn.
   • Als u vermoedt dat uw hond een giftig product heeft ingenomen, kijk dan op het etiket op de inhoud om te controleren op eventuele waarschuwingen bij de gebruiker. De meeste producten die giftige ingrediënten bevatten, hebben een telefoonnummer dat consumenten kunnen bellen voor hulp. Hier is een lijst met giftige stoffen die vaak per ongeluk worden ingenomen:
   • wilde paddestoelen (u moet een referentie inchecken e)
   • beschimmelde hazelnoten
   • de oleander
   • de lelie of de bollen
   • de dieffenbachia
   • de vingerhoedskruid
   • huishoudelijke reinigingsproducten
   • slakken (gemaakt van metaldehyde)
   • pesticiden
   • herbiciden
   • sommige meststoffen
   • chocolade (vooral donkere of zoete chocolade)
   • xylitol (suikervrije kauwgom)
   • macadamia noten
   • uien
   • trossen druiven
   • koekjesdeeg
   • van alcohol

3. 
   

   
   Bel het gratis nummer voor gifgevallen of bel een dierenarts. Het gratis nummer om vergiftiging te melden is niet alleen voor mensen. Omdat gifstoffen hetzelfde effect hebben op mensen als op honden, kunnen competente mensen u adviseren. Bel je dierenarts. Beschrijf de symptomen en oorzaken die kunnen hebben geleid tot accidentele vergiftiging. Bespreek eventuele ideeën over vergiftiging. Vraag of het optreden van symptomen onmiddellijk overleg in de kliniek vereist.
   • Probeer niet te braken, tenzij voorgeschreven door een professional. Over het algemeen is de stof na twee uur al uit de maag. Als uw hond moeite heeft met ademhalen, zich op een alarmerende manier gedraagt ​​of niet volledig bij bewustzijn is, probeer hem dan niet te laten braken, anders kan hij worden gestikt door zijn eigen braaksel.

4. 
   

   
   Breng uw hond naar de kliniek. Tijd speelt een beslissende rol in het geval van behandeling van accidentele inname van gif bij een hond. Als de symptomen aanhouden, zelfs nadat uw dierenarts dit heeft gedaan, moet u uw hond onmiddellijk naar een kliniek brengen. Zoek de dichtstbijzijnde kliniek als de symptomen aanhouden in een weekend of 's nachts.