Hoe te weten of zijn hond vruchtbaar is

Inhoud

• stadia
• Methode 1 Herken de tekenen dat zijn hond vruchtbaar is
• Methode 2 Bepaal steriliteitsproblemen

Als u wilt dat uw hond zich voortplant, moet u zoeken naar tekenen dat ze vruchtbaar is en klaar om te paren. Daarvoor moet u de gedrags- en fysieke veranderingen identificeren die bij uw hond optreden wanneer ze vruchtbaar wordt, met andere woorden, wanneer ze warmte binnengaat. Door het zorgvuldig te observeren, zou je de periode moeten kunnen evalueren wanneer het klaar is om te paren. Als uw eerste poging om haar te paren echter niet succesvol is, moet u haar gezondheidstoestand verder onderzoeken om te bepalen wat mogelijk van invloed is op haar vruchtbaarheid.

stadia

Methode 1 Herken de tekenen dat zijn hond vruchtbaar is

1. 
   

   
   Zoek naar zwelling van de vulva. Wanneer het dier zijn vruchtbaarheidsperiode ingaat, ook wel warmte of oestrus genoemd, begint zijn vulva te zwellen. Dit is opmerkelijk buiten het lichaam van het dier, direct onder de anale opening.
   • Haar kutje zal opzwellen en zal rood zijn. Tegen de tijd dat het dier volledig in warmte komt, kan de zwelling van dit orgaan drie keer zijn normale grootte bereiken.

2. 
   

   
   Identificeer bloedingen in haar vagina. De vulvaire zwelling gaat ook gepaard met bloedige verliezen in haar vagina. Deze bloedingen zullen beginnen voordat ze haar vruchtbare periode ingaat, en zullen duren tot de post-ovulatoire periode wanneer ze niet langer vruchtbaar zal zijn.
   • Het vaginale bloeden begint ongeveer een week (of langer) in de teef voordat het daadwerkelijk ovuleert.
   • Vaginale bloedingen kunnen moeilijk te herkennen zijn omdat het dier snel genoeg opruimt zodat het niet wordt opgemerkt. In deze omstandigheden moet u in plaats daarvan de frequentie van likken controleren.

3. 
   

   
   
   
   Let op vaker plassen bij uw hond. Gedurende haar vruchtbare periode kan ze vaker dan normaal urineren. Dit laat zien dat haar hormonale niveaus veranderen en dat ze zich in de omstandigheden bevindt die nodig zijn om te paren.
   • Wanneer een teef heet is, bevat haar urine feromonen die haar toestand aan mannen melden.

4. 
   

   
   Overweeg tests te doen. Doe dit om de periode te bepalen waarin het vruchtbaar is. Er zijn tests om te bepalen wanneer het teefje vruchtbaar is en klaar om te paren. Deze tests kunnen door dierenartsen in hun praktijk worden uitgevoerd.
   • Onder deze tests is er vaginale cytologie. Het is een niet-invasieve test van vaginale uitstrijk en maakt het mogelijk om de cellen van de vagina te analyseren, op zoek naar veranderingen in verband met ovulatie. Verschillende tests kunnen nodig zijn om de vruchtbaarheidsperiode te bepalen.
   • Er is ook de serum-progesterontest. Dit is een bloedtest die het niveau van progesteron bepaalt. Deze methode is zeer nauwkeurig en wordt vaak gebruikt, maar het vereist een bloedmonster.

Methode 2 Bepaal steriliteitsproblemen

1. 
   

   
   
   
   Zorg ervoor dat het dier oud genoeg is om zich voort te planten. De vruchtbaarheidsperiode komt voor het eerst aan bij een hond na de leeftijd van zes maanden. Vermijd echter paring tijdens deze allereerste vruchtbare periode. Omdat het teefje ongeveer om de zes maanden heet is, wordt ervan uitgegaan dat ze ten minste een jaar oud moet zijn wanneer ze voor het eerst gaat paren.
   • De leeftijd van seksuele volwassenheid varieert sterk, afhankelijk van de hond en zijn ras. Over het algemeen komt seksuele volwassenheid eerder voor bij kleine honden dan bij oudere honden.

2. 
   

   
   Houd uw voortplantingscyclus bij. Doe het om problemen te bepalen. Onder de tekenen die wijzen op steriliteitsproblemen bij een hond, is er de onregelmatige cyclus. Volg de fokcyclus van het dier om het mogelijke probleem te kennen. Er zijn vier fasen in de reproductieve cyclus van een teef.
   • De prestrus: dit is de fase waarin mannen zich aangetrokken voelen tot vrouwen. Er is ook vaginaal bloedverlies en zwelling van de vulva. Tijdens deze fase die ongeveer negen dagen duurt, zal de hond niet willen paren.
   • Estrus: omdat hij in dit stadium al vruchtbaar is, mag de hond opstaan. Estrus duurt ongeveer negen dagen, maar ovulatie treedt meestal binnen 48 uur op.
   • Diesstrus: dit is een fase van 60 tot 90 dagen waarin de hond niet langer goed kan blijven bloeden tijdens de vruchtbare periode. Deze situatie wordt waargenomen of het dier al zwanger is of niet.
   • Anesthesie: deze fase duurt meestal drie tot vier maanden en er is geen seksuele activiteit.

3. 
   

   
   Kijk of ze kan paren. Als ze moeite heeft met copuleren, kan ze zich mogelijk niet reproduceren. Dit fysieke probleem kan worden verklaard door letsel en verkeerde afstemming met de man.
   • Raadpleeg een dierenarts of hondenfokker om te beoordelen of je kunt paren. Ze moeten in staat zijn om de fysieke moeilijkheden te beoordelen waardoor ze zich niet kunnen reproduceren.
   • Als de twee honden die je probeert te paren moeite hebben om de handeling te voltooien, kan je interventie nodig zijn om ze te helpen. In extreme situaties kan kunstmatige inseminatie nodig zijn als de man en de vrouw niet fysiek kunnen paren.

4. 
   

   
   Evalueer de gedragsfactoren. Moeilijkheden kunnen te maken hebben met het comfort van de dieren of gebrek aan interesse in de seksuele daad vanwege waar je probeert te paren. Zorg ervoor dat ze comfortabel en geïnteresseerd is voordat ze wordt gekoppeld. Soms vindt copulatie niet plaats omdat het dier zich niet goed voelt in zijn gebruikelijke omgeving.
   • Probeer haar ergens anders heen te brengen (uit haar gebruikelijke omgeving) om haar te laten paren naar waar de man is. Dit kan de remming verminderen.

5. 
   

   
   Laat het onderzoeken door een dierenarts. Als het u niet lukt om het te reproduceren, en nadat u alle middelen heeft uitgeput om de vruchtbaarheid te bevorderen, moet u medisch advies inwinnen. De arts moet het kunnen onderzoeken om te bepalen welke problemen de vruchtbaarheid kunnen beïnvloeden.
   • Onder deze problemen zijn er een groot aantal factoren, waaronder lichamelijke afwijkingen, tumoren, infecties en hormonale onevenwichtigheden.