Hoe een hertentik te herkennen

Inhoud

• stadia
• Deel 1 Onderzoek de teek
• Deel 2 Het verschil maken met andere teken

Van de 80 teken soorten die in Noord-Amerika worden gevonden, zijn er slechts zeven die ziekten op mensen kunnen overbrengen. De hertentik of Ixodes scapularis kan de ziekte van Lyme en andere ziekten op zijn gastheer overbrengen. Het is gemakkelijker om ze op volwassen leeftijd te identificeren, maar de nimf kan ook ziekten overdragen. Als je wordt gestoken door een teek of als je er een hebt die aan je kleding hangt, is het belangrijk om te kunnen identificeren of het een hertentik is en je indien nodig snel naar het ziekenhuis te brengen.

stadia

Deel 1 Onderzoek de teek

1. 
   

   
   Verwijder indien nodig het vinkje. De beste manier om een ​​teek te verwijderen is met een scherp pincet om ervoor te zorgen dat u de kop tegelijkertijd met de rest van het lichaam verwijdert. Oma's methoden, bijvoorbeeld door haar te bedekken met vaseline of nagellak, zijn niet effectief en zelfs gevaarlijk, omdat ze de teek benadrukken die de inhoud van haar maag (inclusief bacteriën) in haar bloed zou kunnen regurgiteren. uw hond.
   • Heb je alle teken verwijderd? Als u een beetje ruw wast terwijl u het probeert te verwijderen, is het mogelijk dat de onderkaken breken en vast komen te zitten in de huid. Mogelijk kunt u ze afzonderlijk verwijderen met een schoon pincet. U moet het vinkje nog steeds kunnen identificeren, zelfs als u de onderkaak hebt afgescheurd.
   • Plaats het dier in een pot of pot met een deksel of plaats het op een vel wit papier en houd het op zijn plaats met een stuk doorzichtig plakband.

2. 
   

   
   
   
   Bevestig dat het een vinkje is. Hoeveel benen heeft ze? Teken, net als de rest van de spinachtigen, hebben acht poten in de nimf of volwassen toestand, maar slechts zes in het larvale stadium.
   • Als je het in een pot of pot wast, kijk dan hoe het beweegt. Als het een teek is, kruipt ze omdat ze niet kan springen of vliegen.
   • Het heeft een vrij plat, druppelvormig lichaam, ongeacht het stadium van zijn ontwikkeling. Als ze vol bloed gaat zitten, is ze ronder en is haar kleur lichter.
   • Herten teken zijn over het algemeen kleiner dan andere teken. Nimfen zijn de grootte van een maanzaad (met een diameter van 1 tot 2 mm), terwijl volwassenen 2 tot 4 mm groot zijn en meer op een sesamzaad lijken. Een zojuist toegevoerde teek zou ongeveer 10 mm moeten zijn.
   • Harde teken zoals de hertenteken hebben een schedel die hun lichaam bedekt. Zachte teken hebben ze niet.

3. 
   

   
   
   
   Onderzoek zijn scutella. Je zou het kunnen doen met een vergrootglas, omdat dieren voor de volwassenheid erg klein kunnen zijn.
   • De scutelle is een hard deel van het lichaam dat zich achter het hoofd bevindt.De hertentik heeft een effen kleur, terwijl andere teken patronen kunnen hebben.
   • Het kan je ook informatie geven over het geslacht van de teek. Bij de mannelijke volwassene bedekt het het grootste deel van het lichaam zoveel kleiner bij de vrouw.
   • Als het na het voeden met bloed is gevuld, zal het moeilijk zijn om zich met andere kenmerken te identificeren. Een net gevoede hert heeft een roest- of roodbruine kleur, terwijl andere soorten een lichtgrijze of grijsgroene kleur kunnen hebben. De scutelle zal echter niet veranderen.

Deel 2 Het verschil maken met andere teken

1. 
   

   
   Identificeer het dier aan de hand van zijn merktekens. Vrouwtjes die zichzelf niet hebben gevoed, hebben rondom de zwarte scutella een enkel, fel rood oranje lichaam. Volwassen mannetjes zijn donkerbruin of zelfs zwart.
   • De naam "houttik" kan worden toegeschreven aan vele soorten, waaronder de hertentik, Amblyomma americanum en Dermacentor variabilis. Deze drie soorten leven in beboste of recent gemaaide gebieden en kruipen op de grond. U zult hun tekens moeten observeren om ze te onderscheiden.
   • Dermacentor variabilis heeft bruine en witte vlekken op de scutella die de hertentik niet heeft. LAmblyomma americanum heeft een onderscheidend merk in stervorm op de scutella.
   • De hertentik is twee keer zo klein als Dermacentor variabilis, zowel voor als na het voeden.
   • Dermacentor variabilis treft zelden mensen. Het is echter een van de weinige soorten die een huis kunnen besmetten. Het wordt vaak door honden gedragen en is te vinden in kennels, dierenartsenpraktijken of buitenruimtes die worden bezocht door besmette dieren.

2. 
   

   
   Let op de grootte van het capitulum. Je denkt misschien dat het de kop is, maar het zijn de monddelen die naar de gastheer gaan zodat het dier zich kan voeden. Het bestaat uit twee lange sensorische structuren die de aanwezigheid van een gastheer detecteren, een paar scherpe structuren waarmee het dier de huid kan binnendringen en een structuur met weerhaken (lhypostome) die de geopende opening binnengaat.
   • Het capitulum van de hertenteken is veel langer dan dat van andere teken, zoals Dermacentor variabilis. Het is aan de voorkant geplaatst en het blijft zichtbaar door het dier van bovenaf te observeren.
   • Het vrouwtje heeft een groter hoofdvermogen dan dat van het mannetje. Mannetjes voeden zich niet.

3. 
   

   
   Denk na over waar je het hebt gevonden. Herten teken worden meestal gevonden in het oosten en noorden van het Midwesten van de VS, maar het is ook mogelijk om Texas, Missouri, Kansas en delen van Oklahoma te vinden.
   • Ze zijn over het algemeen actiever in de zomer, zomer en herfst. Ze kunnen echter ook actief zijn in elk seizoen wanneer de temperatuur boven nul is. Andere teken soorten, bijvoorbeeld Dermacentor variabilis, zijn over het algemeen actiever op het moment en alleen in de zomer.
   • De volwassen vorm van het dier leeft in bosrijke en bossige gebieden. Ze geeft de voorkeur aan lage struiken, niet aan bomen.
   • Er is ook een ondersoort van deze teek gevonden langs de Pacifische kust. Ze is vooral actief in Californië. Deze soort infecteert zelden mensen.