Hoe een intraveneuze infusie uit te voeren

Inhoud

• stadia
• Deel 1 Voorbereiding op IV
• Deel 2 Boor de ader
• Deel 3 Verzorging IV

De techniek van intraveneuze (of IV) is een van de meest voorkomende en nuttige medicijnen. Met IV's kunnen artsen verschillende vloeistoffen zoals medicijnen of bloedbestanddelen rechtstreeks in het bloed van de patiënt injecteren via een smalle buis. Op deze manier is de opname van stoffen snel en is hun dosering nauwkeurig, wat van vitaal belang is in gevallen zoals de behandeling van uitdroging, bloeddonatie aan iemand die lijdt aan bloeding of antibiotica. Iedereen kan leren een IV te oefenen, maar als het mogelijk is om te delegeren altijd dit plezier voor een arts of een verpleegster. Ga naar stap 1 om te leren hoe u een IV kunt doen.

stadia

Deel 1 Voorbereiding op IV

1. 
   

   
   Verzamel de items die je nodig hebt. Hoewel een IV minder complex is om uit te voeren dan veel procedures, vereist het nog steeds een minimum aan voorbereiding en voorzorgsmaatregelen zoals alle kleine medische procedures. Verzamel voordat u begint alle items die u nodig hebt binnen handbereik en steriliseer alle gereedschappen die in contact komen met het lichaam van de patiënt. Je hebt nodig:
   • Steriele wegwerphandschoenen
   • Een implanteerbare kamerkatheter van de juiste maat (meestal 14-25 G)
   • Een zak met intraveneuze vloeistoffen
   • Een tourniquet (geen latex)
   • Steriele strips
   • gaas
   • Desinfecterende doekjes
   • Medische tape
   • Een doos om de naalden te gooien
   • Een steriel kompres (leg het kleine gereedschap erop en houd ze bij de hand)

2. 
   

   
   
   
   Ontmoet de patiënt Dit mag niet worden verwaarloosd: het is belangrijk dat u zich aan de patiënt voorstelt en dat u hem uitlegt wat u gaat doen. Door met hem te praten en hem te informeren, stelt u hem op zijn gemak en zorgt u ervoor dat de operatie die u gaat uitvoeren hem niet schokt. Dit bevestigt ook zijn toestemming. Als je klaar bent, ga je liggen waar je gaat oefenen.
   • De aderen van een nerveuze patiënt kunnen samentrekken: dit fenomeen wordt vasoconstrictie genoemd. Dit maakt het LEVEN moeilijker om te doen, dus stel de patiënt gerust en stel hem op zijn gemak voordat je begint.
   • Vraag de patiënt of hij ooit problemen heeft gehad met een IV. Zo ja, dan kan hij misschien de meest toegankelijke plaatsen aanwijzen.

3. 
   

   
   Bereid de infusie voor. Als u klaar bent, bereidt u de infusie door de zak met intraveneuze vloeistoffen aan de kraal te hangen, vul de buis met zoutoplossing en controleer op bellen. Maak de buis indien nodig dicht om lekkage te voorkomen. Vergeet niet om alle bellen te verwijderen door te tikken of knijpen. De injectie van luchtbellen in het bloed is gevaarlijk en kan een ernstig probleem veroorzaken dat embolie wordt genoemd.
   • Een effectieve techniek om alle bellen te verwijderen is om de buis over de gehele lengte af te rollen en vervolgens de klep omhoog naar de druppelkamer. Prik vervolgens de vloeistofzak met de perforator en knijp in de druppelkamer. Open vervolgens de klep: de vloeistof moet zonder bellen door de buis stromen.

4. 
   

   
   
   
   Kies een katheter met de juiste maat. Over het algemeen wordt de katheter over de naald geplaatst die wordt gebruikt om de ader te perforeren en blijft deze op zijn plaats zodra de ader is doorboord. Er zijn verschillende maten katheters die worden bepaald door het aantal meters. Hoe kleiner het aantal meters, hoe dikker de katheter en hoe sneller het medicijn of bloed kan worden toegediend. Dikke katheters zijn echter ook pijnlijker om te introduceren, dus gebruik geen grotere katheters dan nodig.
   • In de meeste gevallen worden 14 tot 25 G-katheters gebruikt voor intraveneuze lijnen. Kies hoogspanningskatheters (daarom dunner) voor kinderen en oude mannen, maar selecteer laagspanningskatheters (meer dik) als u een snelle transfusie moet maken.

5. 
   

   
   Trek steriele handschoenen aan. Een IV doorboort de huid van de patiënt en brengt vreemde lichamen rechtstreeks in zijn bloed. Om infecties te voorkomen, moet u uw handen wassen en drogen met een schone papieren handdoek en vervolgens uw steriele handschoenen aantrekken voordat u het keukengerei aanraakt en de patiënt aanraakt. Als de steriliteit van uw handschoenen ooit wordt bedreigd, moet u deze veranderen: voorkomen is beter dan genezen. Dit zijn de omstandigheden waarbij handschoenen moeten worden vervangen:
   • Voordat u de patiënt aanraakt
   • Voorafgaand aan een gesaneerde procedure (zoals het injecteren van IV-medicijnen)
   • Na blootstelling aan lichaamsvloeistoffen
   • Na het aanraken van de patiënt
   • Na het aanraken van de omgeving van de patiënt
   • Voordat u verdergaat met een andere patiënt

6. 
   

   
   Zoek naar de uitstekende aderen. Eenmaal gedaan, moet u een plaats vinden om uw IV te oefenen. Bij de meeste patiënten bevinden de meest toegankelijke aderen zich aan de binnenkant van de onderarm, in de bocht van de elleboog of de achterkant van de hand; maar alle toegankelijke aderen kunnen geschikt zijn voor IV (inclusief voetaders die vaak de voorkeur hebben voor kinderen). Als uw patiënt problemen heeft gehad met een infuus, vraag hem dan welke gebieden thuis het gemakkelijkst bereikbaar zijn. Let op: jij kan niet op sommige plaatsen katheters hebben, of ze nu rijk zijn aan aderen of niet. Bijvoorbeeld:
   • Op plaatsen waar IVI onverenigbaar is met een chirurgische ingreep
   • Op dezelfde plaats als een andere recente IV
   • Op één plaats tekenen van infectie vertonen (roodheid, zwelling, irritatie, enz.)
   • Op een ledemaat aan dezelfde kant als een borstamputatie of een vaattransplantaat (dit kan tot complicaties leiden)

7. 
   

   
   Maak een tourniquet. Maak een tourniquet achter de gekozen plaats (richting de romp) om de gekozen ader op te blazen en de katheter gemakkelijker in te brengen. Als u bijvoorbeeld besluit uw katheter aan de binnenkant van de onderarm te plaatsen, kunt u uw tourniquet hoger op de arm maken.
   • Draai niet te vast: dit kan hematomen veroorzaken, vooral bij ouderen. De tourniquet moet strak zijn, maar je moet er een vinger onder kunnen zetten.
   • Als de ledemaat naar beneden hangt wanneer een tourniquet is geplaatst, kunnen de aderen opzwellen door de bloedstroom in dat deel van het lichaam te vergroten.

8. 
   

   
   Voel indien nodig de ader. Als je moeite hebt om een ​​geschikte ader te vinden, kan het voelen van de huid helpen. Plaats uw vinger op de ader en druk op de huid. Je zou de druk van de ader moeten voelen "je wegduwen". Blijf de ader met tussenpozen gedurende 20 tot 30 seconden knijpen: hierdoor zou deze moeten zwellen.

Deel 2 Boor de ader

1. 
   

   
   Desinfecteer het gebied. Open de verpakking van een desinfecterend doekje en maak het gebied schoon waar u IV zult uitvoeren (u kunt ook een andere sterilisatiemethode gebruiken, zoals chloorhexidine). Veeg de huid voorzichtig en voorzichtig af door een homogene alcohollaag af te zetten. Dit doodt de gevonden bacteriën en verlaagt het risico op infectie door perforatie van de huid.

2. 
   

   
   Bereid de katheter voor. Haal het uit de steriele verpakking en inspecteer het snel om er zeker van te zijn dat het intact en in goede staat is. Knijp in de terugkomkamer om ervoor te zorgen dat deze strak is. Draai de katheterdop om te controleren of deze vrij op de naald past. Verwijder de naaldbeschermer en pas op dat deze niets raakt. Als alles goed is, bereidt u zich voor om de naald in te brengen.
   • De katheter en de naald mogen niet in contact komen met iets anders dan het gedesinfecteerde deel van de huid van de patiënt. Anders zouden ze niet langer steriel zijn en zou het risico op infectie toenemen.

3. 
   

   
   Steek de naald erin. Immobiliseer het ledemaat van de patiënt van uw niet-dominante hand door lichte druk uit te oefenen: pas op dat u het gedesinfecteerde gebied niet aanraakt. Houd de katheter in uw dominante hand en steek de naald door de huid (schuine hoek naar boven). Verminder de hoek die de naald vormt met het oppervlak van de huid terwijl u de naald in de ader duwt.
   • Let op de katheter om te letten op bloedreflux: dit is een teken dat je de ader goed hebt aangeraakt. Wanneer u de bloedreflux ziet, drukt u op de extra naald van 1 cm.

4. 
   

   
   Als u de ader mist, vertel het de patiënt en probeer het opnieuw. Het plaatsen van een IV is altijd lastig: soms ervaren ervaren artsen en verpleegkundigen de eerste keer niet goed, vooral als de patiënt moeilijk bereikbare aderen heeft. Als u tijdens het drukken op de naald geen terugvloeiing van het bloed waarneemt, leg dan aan de patiënt uit dat u uw injectie hebt gemist en dat u opnieuw zult beginnen. Toon jezelf lief en vriendelijk, want het kan pijnlijk zijn.
   • Als u de ader steeds opnieuw mist, excuseer uzelf, verwijder de naald en katheter en begin opnieuw op een ander gebied met een andere naald en katheter. Herhaalde pogingen om dezelfde ader te doorboren kunnen erg pijnlijk zijn en aanhoudende hematomen achterlaten.

5. 
   

   
   Verwijder de naald. Trek met de naald (terwijl u de huid onder druk houdt)alleen maar naald en niet de katheter) op 1 cm. Blijf druk uitoefenen op de huid en ader en duw de katheter voorzichtig in de ader. Wanneer het correct is geplaatst, verwijdert u de tourniquet en houdt u de katheter op zijn plaats met een verband dat u rond de onderkant van de kathetertip bevestigt.
   • Pas op dat u de vloeistofstroom met het verband niet verstoort.

6. 
   

   
   Verwijder de naald en plaats de buis voor IV. Houd de punt van de katheter met uw duim en wijsvinger vast om hem in de ader te houden.Verwijder met uw andere hand voorzichtig de naald (en alleen de naald) uit de ader. Gooi het in een specifieke doos. Verwijder vervolgens de beschermende verpakking van het uiteinde van de buis en steek deze voorzichtig in de kathetertip. Zet het vast door het erin te schroeven en te vergrendelen.

7. 
   

   
   Houd IVL op zijn plaats. Houd tenslotte IVL tegen de huid van de patiënt. Leg een stukje lijm op de punt van de katheter, maak er een lus mee en plak het over de andere met een ander stukje lijm. Blokkeer het andere uiteinde van de lus over IV met een derde stuk lijm. Deze lussen verminderen de spanning die op de katheter kan optreden: dit is comfortabeler voor de patiënt en het risico op katheterscheuren is aanzienlijk verminderd.
   • Let op dat er geen "breuken" in de lussen zijn, omdat dit de vloeistofstroom kan verstoren.

Deel 3 Verzorging IV

1. 
   

   
   Controleer de vloeistofstroom. Open de klep die de stroom regelt en zie hoe de druppels zich in de druppelkamer vormen. Controleer of de vloeistoffen door de ader stromen door licht op de ader te drukken, naar de buitenkant van het IV-gebied, om de bloedsomloop te blokkeren. De druppels moeten meer sputteren en stoppen dan volledig met vallen en hervatten dan wanneer u de druk op de ader loslaat.

2. 
   

   
   Verander de verbanden zo vaak als de situatie dicteert. Het infectierisico is groter voor een langetermijn-IV dan voor een IV die alleen het tijdstip van een operatie blijft. Om het risico op infectie te verminderen, verwijdert u voorzichtig het verband, maakt u het IV-gebied schoon en brengt u een nieuw verband aan. Over het algemeen worden transparante verbanden een keer per week vervangen en zijn gaasverbanden frequenter omdat ze geen observatie van het IV-gebied toestaan.
   • Vergeet niet om uw handen te wassen en een nieuw paar handschoenen aan te trekken telkens wanneer u de IV van een patiënt behandelt. Dit is vooral belangrijk bij het verwisselen van verband, omdat langdurige IV's het risico op infectie verhogen.

3. 
   

   
   Verwijder de IV voorzichtig. Om dit te doen, sluit u eerst de klep om de vloeistofstroom te stoppen. Verwijder voorzichtig het verband om de katheter en IV te onthullen. Plaats een stuk gaas over het IV-gebied en oefen lichte druk uit terwijl u de katheter verwijdert. Laat de patiënt vervolgens het stuk gaas op zijn plaats houden om de bloedstroom te stoppen.
   • U kunt het gaas ook op zijn plaats houden door het met medische tape te bevestigen, maar bij de meeste patiënten stopt de bloedstroom snel genoeg zodat dit niet nodig is.

4. 
   

   
   Weg met de naalden. De naalden die voor een IV worden gebruikt, moeten onmiddellijk na gebruik in specifieke dozen worden geplaatst. Omdat ze besmettelijke ziektekiemen en zelfs door bloed overgedragen ziekten kunnen dragen, is het uiterst belangrijk om deze naalden niet bij het gewone afval te gooien, zelfs als u zeker bent van de gezondheid van de patiënt.

5. 
   

   
   Je moet de mogelijke complicaties van een IV kennen. Hoewel dit meestal veilige operaties zijn, kunnen ze nog steeds complicaties veroorzaken - hoewel de kans dat dit gebeurt erg klein is. U moet weten hoe u de symptomen kunt herkennen, zodat u de patiënt effectief kunt behandelen en, indien nodig, weet wanneer u contact opneemt met de afdeling spoedeisende hulp. Hier zijn enkele mogelijke complicaties en hun symptomen:
   • Infiltratie: wanneer vloeistoffen uit de ader worden geïnjecteerd in het zachte weefsel eromheen. Dit veroorzaakt zwelling van het gebied en de huid wordt glad en bleek. Afhankelijk van de medicatie kan het probleem ernstig of klein zijn.
   • Hematoom: wanneer bloed uit de ader in omliggende weefsels stroomt, vaak na accidentele perforatie van meer dan één ader. Een hematoom gaat vaak gepaard met pijn, kneuzingen en dirritaties. Het lost meestal binnen een paar weken op.
   • Embolisme: wanneer lucht in de ader wordt geïnjecteerd. Het wordt vaak veroorzaakt door de aanwezigheid van bellen in de IV-buis. Het risico is vooral groot bij kinderen. Een ernstig geval van embolie veroorzaakt ademhalingsmoeilijkheden, pijn op de borst, blauwachtige huid, lage bloeddruk en soms aanvallen.
   • Trombose en arteritis: deze levensbedreigende complicaties zijn het gevolg van een injectie in een slagader in plaats van een ader. Dit kan ernstige pijn, compartimentsyndroom (sterke druk op een spier die tot een zeer pijnlijk gevoel van compressie leidt), gangreen, motorische disfunctie of zelfs ledemaatverlies veroorzaken.