Hoe peesontsteking te verlichten

Inhoud

• stadia
• Methode 1 Herken de symptomen van peesontsteking
• Methode 2 Behandel peesontsteking thuis
• Methode 3 Medische behandeling gebruiken

Een pees is een bundel bindweefsel, resistent en elastisch, waarmee een spier op het skelet kan worden ingebracht. Tendinitis is een goedaardige ontsteking van de pees met meerdere oorzaken. Hoewel het elke pees van het lichaam kan beïnvloeden, is peesontsteking meestal gelokaliseerd rond de schouder, elleboog, pols, knie en enkel. Over het algemeen verdwijnt tendinitis na een paar dagen. Als het echter gepaard gaat met complicaties of als het slecht wordt behandeld, kan het chronisch worden.

stadia

Methode 1 Herken de symptomen van peesontsteking

1. 
   

   
   Voorkom het risico op peesontsteking. Atleten of werknemers zijn niet de enige populaties die getroffen zijn door peesontsteking. Iedereen kan een slachtoffer zijn, omdat de factoren die peesontsteking begunstigen talrijk zijn. Als je ze kent, kun je deze pathologie beter voorkomen. Het intensieve gebruik van een gameconsole kan bijvoorbeeld leiden tot peespijn in de duim en zelfs tot de achillespees of pees. Merk op dat het verschijnen van peesontsteking vaak het gevolg is van een combinatie van factoren.
   • Leeftijd is een risicofactor omdat de structuur van de pees fragiel wordt en in de loop van de tijd verandert.
   • Tendinitis kan een mechanische oorzaak hebben. Herhalende activiteiten, ongeschikte posities, zware belastingen of blootstelling aan trillingen verzwakken bijvoorbeeld de pezen. Werknemers die in fabrieken of in het gebouw werken, zijn daarom erg blootgesteld aan het risico op tendinitis.
   • Regelmatige beoefening van een sport (basketbal, bowlen, honkbal, golf, hardlopen, zwemmen, tennis ...), onvoldoende opwarmen of onjuiste training kan tendinitis veroorzaken. Atleten en amateursporters lopen daarom het risico op peesblessures. Sommige veel voorkomende peesontstekingen ontlenen hun naam zelfs aan het sportveld. Bijvoorbeeld de tennis elleboog verwijst naar de tendinitis van de elleboog.
   • Tendinitis kan ook een voedseloorzaak hebben. Onvoldoende hydratatie of een te zuur dieet kunnen het uiterlijk bevorderen.

2. 
   

   
   
   
   Identificeer de symptomen van peesontsteking. Hiermee kunt u de meest geschikte maatregelen nemen. Merk op dat de symptomen kunnen verschillen, afhankelijk van het getroffen gebied.
   • Tendinitis manifesteert zich door pijn en stijfheid in de pees of het gewricht. Deze sensaties zijn vooral sterk in de ochtend wanneer je wakker wordt.
   • De intensiteit van de pijn kan variëren afhankelijk van het gebruik van de pees. Een eenvoudig ongemak kan worden gevoeld wanneer het in rust is, terwijl in geval van activiteit de pijn steeds intenser wordt.
   • Als u na een drukke dag ernstige peespijn ervaart, is dit waarschijnlijk te wijten aan ontsteking.
   • De pijn kan gepaard gaan met een min of meer uitgesproken zwelling van het gewonde gebied, teken van een ontstekingsreactie.
   • De pees kan harder en dikker zijn bij palpatie, wat meestal een vergevorderd stadium van peesontsteking betekent.

3. 
   

   
   
   
   Ernstige tendinitis kan leiden tot mobiliteitsverlies. Wees alert op pijn, zelfs van voorbijgaande aard, pees of gewricht. Afgezien van de pijn kunt u zich ook schamen, zelfs geblokkeerd in uw bewegingen. Deze symptomen duiden vaak op een vergevorderd stadium van peesontsteking. Het is daarom belangrijk om het snel te behandelen om complicaties te voorkomen.
   • Als peesontsteking ernstig is, kunnen uw bewegingen worden belemmerd. De aangetaste pees verliest inderdaad zijn flexibiliteit en elasticiteit, waardoor de werking van de spieren wordt beperkt of zelfs wordt voorkomen.
   • De symptomen (milde pijn, zwelling) kunnen binnen enkele dagen met de juiste zorg worden behandeld. Relatieve rust geassocieerd met medicamenteuze therapie (niet-steroïde analgetica of ontstekingsremmende medicijnen (NSAID's)) kan voldoende zijn. Raadpleeg uw arts als de pijn langer dan een week aanhoudt.

4. 
   

   
   Identificeer peesontsteking onder andere mogelijke pathologieën. Tendinitis kan worden verward met andere pathologieën of erop worden gelegd (artritis, bursitis, ligamentische pathologie ...). In kwetsbare gebieden zoals de schouder, elleboog of knie kan peesontsteking moeilijk te herkennen zijn. Het is daarom belangrijk om te leren identificeren om het beter te kunnen behandelen.
   • Peesontsteking kan worden verward met artritis, wat een ontsteking van het gewricht is. Deze twee pathologieën kunnen in dezelfde gebieden voorkomen (schouder, elleboog, knie, heup, pols) en manifesteren zich door hevige pijn. Artritis wordt gekenmerkt door zwelling van het gewricht gepaard met gelokaliseerde pijn.
   • Peesontsteking kan worden verward met bursitis. Deze ontsteking van de sereuze bursae, anatomische structuren die de vloeibaarheid van de bewegingen bevorderen, heeft dezelfde oorzaken als de tendinitis. Bursitis wordt gekenmerkt door zwelling van de sereuze bursa. De pijn is dan des te sterker naarmate het gebied wordt onderworpen aan een druk die in rust wordt uitgeoefend. In sommige gevallen bestaan ​​beide pathologieën naast elkaar.

Methode 2 Behandel peesontsteking thuis

1. 
   

   
   Volg het GREC-protocol. Als u peesontsteking vermoedt, kunt u deze snel behandelen met een combinatie van eenvoudige oplossingen die bekend staan ​​als het GREC-systeem: Ice, Rest, Elevation, Contention. Atleten hebben hun toevlucht, met name in geval van dentorse of spierletsel. In het Engels heet dit programma RICE (rust, ijs, bewering, elevatie ).
   • Houd er rekening mee dat tendinitis, zelfs als het in een vroeg stadium wordt behandeld, enkele maanden pijnlijk kan zijn. Als de pijn zo lang aanhoudt, raadpleeg dan uw arts voor effectievere verlichting.

2. 
   

   
   Laat het getroffen gebied rusten. Het vragen om een ​​reeds ontstoken pees verergert de situatie alleen maar. Het is daarom essentieel om de activiteiten die het in gang zetten zo veel mogelijk te beperken.
   • Als je regelmatig een high-impact sport beoefent, zoals hardlopen of tennis, kies dan een andere. Fietsen, wandelen, zwemmen zijn sporten waarbij minder gewrichten en pezen nodig zijn. Geef ze tijdens uw herstel de voorkeur om uw pees te sparen.
   • Totale rust is een geweldige optie.
   • U kunt het pijnlijke gebied volledig immobiliseren. Langdurige inactiviteit kan echter zwelling veroorzaken en de genezing vertragen. We moeten uw bewegingen geleidelijk hervatten na een paar dagen volledige rust.

3. 
   

   
   Breng ijs aan op het betrokken gebied. Het vermindert zwelling en verlicht pijn met het verdovende effect van kou.
   • Doe een zak met ijs in periodes van twintig minuten zo lang als nodig.
   • Neem een ​​ijswaterbad. Meng water en ijs in een kom en laat het pijnlijke gebied ongeveer 20 minuten weken. Een lauw bad kan ook pijn verlichten.
   • Je kunt ook een ijsmassage maken. Vul hiervoor een plastic beker met water en plaats deze in de vriezer. Masseer vervolgens het pijnlijke gebied met lichte bewegingen.
   • Als u de kou niet kunt verdragen of als het behandelde gebied gevoelloos begint te worden, stop dan met het gebruik van het ijs. Breng ijs aan met een schone doek om bevriezing te voorkomen.

4. 
   

   
   Druk het gewonde gebied samen. Druk de pees samen met een compressieband. Deze techniek vermindert zwelling met behoud van de mobiliteit van het gewricht.
   • De zwelling veroorzaakt een verlies van mobiliteit. De terughoudendheid helpt deze situatie te verhelpen. In sommige gevallen kunt u verband leggen. Verwijder het verband zodra de zwelling is gestopt.
   • Zorg ervoor dat u de bloedcirculatie niet blokkeert door overmatige compressie. Als u tintelingen of gevoeligheidsverlies voelt, verwijdert u de tape onmiddellijk.
   • Riemen en andere verbanden zijn verkrijgbaar over de toonbank in de apotheek of drogisterij.

5. 
   

   
   Verhoog het getraumatiseerde gebied boven het hart. Plaats de gewonde pees in een verhoogde positie. Dit lijkt misschien ongemakkelijk, maar kan de genezing versnellen en zwelling verminderen.
   • Hoogte wordt met name aanbevolen voor peesontsteking die de knie en, meer in het algemeen, de onderste ledematen aantast.

6. 
   

   
   Neem medicatie. Afhankelijk van de toestand van uw peesontsteking, kan het nemen van een pijnstillend of ontstekingsremmend medicijn pijn of mogelijke zwelling effectief verlichten. Je kunt ook een ontstekingsremmende crème of gel aanbrengen.
   • In geval van pijn is paracetamol voldoende. Volg de dosering om elk risico op overdosering te voorkomen.
   • Als pijn gepaard gaat met zwelling, gebruik dan een ontstekingsremmend medicijn zoals aspirine of libuprofen. Naproxen-natrium kan ook worden gebruikt voor chronische of acute pijn.

Methode 3 Medische behandeling gebruiken

1. 
   

   
   Raadpleeg uw arts. Tendinitis is een goedaardig trauma dat gemakkelijk kan worden behandeld. Anderzijds kan het verwaarlozen tot complicaties leiden. Als tendinitis u verhindert uw dagelijkse taken uit te voeren, is het belangrijk om het op de meest geschikte manier te behandelen. Als pijn of zwelling na één week nog steeds aanwezig is, ondanks niet-medische maatregelen, raadpleeg dan uw arts.
   • Maak als eerste stap een afspraak met uw huisarts. Indien nodig wordt u doorverwezen naar een specialist (fysiotherapeut, sportarts ...)
   • Een klinisch onderzoek met informatie over uw medische geschiedenis en levensstijl zal de arts helpen om peesontsteking snel te diagnosticeren. In geval van twijfel zal hij om aanvullende onderzoeken vragen.

2. 
   

   
   Beschrijf uw symptomen aan uw arts. Dit is de eerste stap van uw medische afspraak. De arts voert vervolgens een reeks gebaren uit om de pijn te reproduceren om de oorsprong beter te diagnosticeren. Palpatie is de steunpilaar van het klinische onderzoek.
   • De arts controleert ook op de aanwezigheid of afwezigheid van ontstekingsreacties (zwelling, roodheid ...).
   • De arts palpeert de pees op zoek naar een variatie in grootte of dikte.
   • Peesontsteking kan gecompliceerd zijn door een osteofyt. Het is een botuitgroei die zich nabij de gewrichten ontwikkelt, vooral bij de schouder, knie of hiel. Lostéophyte is vaak het gevolg van een andere pathologie zoals artrose en kan moeilijk te detecteren zijn zonder radiografie. In sommige gevallen kan de ernst van de operatie nodig zijn.
   • Door de pees en het musculoskeletale gebied in de buurt te testen, identificeert de arts de meest gevoelige gebieden, waardoor hij bepaalde pathologieën kan verwijderen.
   • Klinisch onderzoek stelt de arts ook in staat om de mobiliteit van uw gewrichten te beoordelen en daarmee de mogelijke ernst van peesontsteking.

3. 
   

   
   Doe testen. Als uw arts denkt dat u peesontsteking heeft, worden er waarschijnlijk tests uitgevoerd na het eerste examen. Deze tests helpen u om uw aandoening te bevestigen en een geschikte behandeling te definiëren.

4. 
   

   
   Maak beeldvormingsexamens. Als uw arts tendinitis van een bepaalde ernst vermoedt, krijgt u examens om het probleem beter te begrijpen. Medische beeldvorming kan de initiële diagnose bevestigen of weerleggen en mogelijke complicaties benadrukken. Over het algemeen vraagt ​​de arts om een ​​echografie of een MRI, wat de twee meest geschikte tests zijn om peesontsteking te visualiseren.
   • Radiografie detecteert geen peesontsteking, maar kan verkalking of osteofyt onthullen. Dit onderzoek is daarom een ​​aanvulling op de diagnose die uit het klinische onderzoek voortvloeit.
   • De meest geschikte test voor de diagnose van peesontsteking is echografie, waarbij gebruik wordt gemaakt van echografie. Het wordt uitgevoerd door het aanbrengen van een sonde (lichograaf) op de huid, tegenover het gewonde gebied. Echografie maakt het mogelijk om de aard en de toestand van de peesontsteking te specificeren.
   • Als de ernst van tendinitis dit vereist, kan de arts magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) gebruiken. Dit onderzoek wordt als laatste redmiddel gebruikt omdat het duur en restrictiever is voor de patiënt.

5. 
   

   
   Neem medicijnen. Verschillende oplossingen kunnen worden overwogen. Afhankelijk van de toestand van uw peesontsteking, kan de arts injecties of fysiotherapie voorschrijven.Chirurgie kan nodig zijn, maar het is uitzonderlijk.
   • Schokgolftherapie is het beste alternatief voor chirurgie. Er zijn twee hoofdtypen: radiale schokgolven en extracorporale schokgolven. Het principe is om het calcium te breken dat de mobiliteit van de pees belemmert. Schokgolftherapie verlicht pijn en versnelt genezing. Weet dat sessies pijnlijk kunnen zijn vanwege calciummobilisatie en duur zijn. Echografie is ook een oplossing, maar ze zijn in de praktijk slechts een beetje effectief.
   • Lacupunctuur is een alternatief geneesmiddel dat door sommigen wordt aanbevolen bij de behandeling van peesontsteking. Studies hebben aangetoond dat deze oplossing effectiever is dan andere conventionele behandelingen.
   • Deze therapieën sluiten geen medicamenteuze behandeling uit. Om uw genezing te optimaliseren, is het verstandig om de verschillende behandelingen te combineren. Vraag uw arts om advies.

6. 
   

   
   Volg een fysiotherapie. Er zijn verschillende soorten (spieropbouw, massage, fysiotherapie ...). Hun doel is om het gewonde gebied te versterken en te verzachten. Dit maakt het mogelijk om de genezing te versnellen en herhaling te voorkomen.
   • Excentrische spieropbouw is een bewezen methode in het genezingsproces van tendinitis. Het volgt het werk van Dr. Stanish (die zijn naam gaf aan een revalidatieprotocol na tendinopathie). Excentrische spiercontractie werkt de spier tijdens de fase van extensie, terwijl de inbrengpunten weggaan. Dit helpt om de pezen te versterken en hun genezing te versnellen.

7. 
   

   
   Cortisone-injecties kunnen worden voorgeschreven. Cortison is een ontstekingsremmer en een krachtige pijnstiller. Veel onderzoeken betwijfelen echter de voordelen van cortison, wat aangeeft dat de effecten ervan genezing vertragen en zelfs de pees op de lange termijn beschadigen. Bovendien heeft cortison veel bijwerkingen.
   • Corticosteroïden, afgeleid van cortison, hebben een ontstekingsremmende werking die uw tendinitis op korte termijn kan verlichten.
   • Cortisone-injecties worden niet aanbevolen voor chronische peesontsteking. Inderdaad verzwakt deze stof de peesvezels en kan deze scheuren. Merk op dat er chronische tendinitis is wanneer deze langer dan drie maanden duurt.

8. 
   

   
   Overweeg een operatie. Als tendinitis ondanks verschillende therapeutische behandelingen niet geneest, kan uw arts in laatste instantie een operatie plannen. Dit bestaat uit het openen op het niveau van de pees en het snijden in de richting van de lengte (fase van "kammen" van de pees). Daarbij verwijdert de chirurg de beschadigde vezels en verlaat dan het littekenweefsel om de ruimtes te vullen. Na enkele weken herstel, is de pees opnieuw opgebouwd, dikker en resistenter. Maar deze techniek is zwaar en lang om zijn effecten te produceren.
   • In de Verenigde Staten, een mini-invasieve chirurgietechniek genaamd FAST (Gerichte aspiratie van littekenweefsel) is ontwikkeld. Het wordt uitgevoerd in twee fasen. De chirurg ziet eerst het gewonde gebied met behulp van echografie. Hij maakt vervolgens een micro-incisie waarmee hij een naald introduceert die echografie produceert en de beschadigde vezels vernietigt.
   • Deze operatie wordt uitgevoerd onder plaatselijke verdoving en vereist geen ziekenhuisopname.
   • De herstelperiode is in de meeste gevallen beperkt tot één of twee maanden.