Hoe de agressie van een autistisch kind te verminderen

Inhoud

• stadia
• Methode 1 Weten hoe je met woede moet omgaan
• Methode 2 Weten hoe je grillen moet beheren
• Methode 3 Gebruik de basisprincipes van woedebeheersing
• Methode 4 Help het kind om te communiceren
• Methode 5 Probeer andere strategieën

In dit artikel: Weten hoe je met woede moet omgaan Beheersing van driftbuienDe basisprincipes van woedebeheersing gebruiken Help het kind om te communicerenProbeer andere strategieën14

De meeste kinderen met autisme zijn niet agressief, maar velen van hen zullen stuipen en stuipen hebben wanneer ze worden blootgesteld aan moeilijke situaties of wanneer ze niet krijgen wat ze willen. Autistische kinderen reageren niet op deze manier omdat ze moeilijk zijn, maar omdat ze geen andere manieren kennen om te reageren. Door eenvoudige strategieën te gebruiken, kunt u uw kind helpen om woede en grillen te verminderen en zelfbeheersing te verbeteren.

stadia

Methode 1 Weten hoe je met woede moet omgaan

1. Denk na over de oorzaken van de woede van uw kind. Woede treedt op wanneer een persoon met autisme niet langer de stress kan weerstaan ​​die zich heeft opgebouwd en deze tegenhoudt en loslaat tijdens een crisis die eruitziet als een bevlieging. De woede van je kind wordt meestal veroorzaakt door iets dat frustratie heeft veroorzaakt. Autistische kinderen voelen zich niet boos omdat ze moeilijk zijn, maar omdat ze worden blootgesteld aan iets stressvol. Ze kunnen je proberen te vertellen dat ze niet langer de situatie, de stimulans of de verandering in gewoonten beheren. Ze kunnen boos worden vanwege de frustratie die ze voelen of als laatste redmiddel wanneer andere communicatiemiddelen hebben gefaald.
   • Woede kan vele vormen aannemen. Ze kunnen schreeuwen, huilen, het kind kan zijn oren verstoppen, zich bezeren of soms agressief worden.

2. 
   

   
   
   
   Vind manieren om het leven thuis leuker te maken voor het autistische kind. Omdat woede ontstaat door een opeenhoping van stress, kun je de elementen die stress veroorzaken verminderen door een betere omgeving voor het autistische kind te creëren.
   • Volg bepaalde gewoonten om het kind het gevoel van een zekere stabiliteit te geven. Let op het gebruik van tijd op een vel papier om te helpen visualiseren wat te doen.
   • Als er veranderingen optreden, is het beter voor u om het kind op deze veranderingen voor te bereiden door ze te presenteren met behulp van afbeeldingen of sociale scenario's. Leg uit waarom de verandering plaatsvindt. Dit zal het kind helpen begrijpen wat het kan verwachten en kalm blijven wanneer het gebeurt.
   • Laat het kind stressvolle situaties verlaten wanneer hij het nodig heeft.

3. 
   

   
   Leer stressmanagementtechnieken aan uw kind. Sommige autistische kinderen begrijpen niet hoe ze met hun emoties moeten omgaan en hebben misschien hulp nodig. Prijs uw kind als hij met succes heeft aangetoond dat hij zijn stress kan beheersen.
   • Plan voor elke stress-trigger (harde geluiden, drukke stukken, etc.)
   • Leer ze technieken om zichzelf te kalmeren, zoals langzaam ademen, tellen, pauzes nemen, etc.
   • Laat je kind zien hoe hij je kan vertellen dat iets saai is.

4. 
   

   
   
   
   Bekijk de momenten waarop het kind gestrest is en bevestig wat het voelt. Behandel zijn behoeften als andere natuurlijke en belangrijke behoeften om hem te helpen begrijpen dat hij ze veilig kan toevertrouwen.
   • "Ik zie dat je gerimpeld bent. Stoort het geluid u? Ik kan je zussen vragen om buiten te spelen. "
   • "Je ziet er boos uit vandaag. Wil je me vertellen waarom je boos bent? "

5. 
   

   
   Toon hem positief gedrag. Je kind houdt je in de gaten als je gestrest bent en leert door je gedrag te imiteren. Door kalm te blijven, door duidelijk je gevoelens te uiten en jezelf kalm te isoleren wanneer je ze nodig hebt, leer je je kind hetzelfde te doen.
   • Overweeg je keuzes te verwoorden, bijvoorbeeld: "Ik voel me nu boos, ik ga een korte pauze nemen en ik haal diep adem, dan kom ik terug."
   • Na dit gedrag meerdere keren te hebben gebruikt, is het waarschijnlijker dat uw kind het zelf gebruikt.

6. 
   

   
   Zorg voor een rustige ruimte voor uw kind. Het is belangrijk om te erkennen dat uw kind misschien moeite heeft met het behandelen en reguleren van teveel visuele, auditieve, reuk- of tactiele stimuli. Te veel stimulatie kan stress veroorzaken bij uw kind, hij zal zich overstuur voelen en boos worden. In dit geval kan een rustige kamer helpen om te kalmeren.
   • Leer uw kind u te vertellen dat hij naar zijn stille kamer moet gaan. Hij kan u erop wijzen, u een kaart tonen die het spel voorstelt, gebarentaal gebruiken of u mondeling vragen.
   • Op internet vindt u veel tips om dit soort ruimtes in te richten en voor te bereiden.

7. 
   

   
   Houd een dagboek van woede bij. Het kan nuttig zijn om op te merken wanneer uw kind boos is om de reden voor zijn gedrag te begrijpen. Probeer de volgende vragen schriftelijk te beantwoorden de volgende keer dat uw kind een aanval krijgt.
   • Wat maakt haar boos (weet je nog dat je kind nu al uren stress heeft?)
   • Wat zijn de tekenen van stress die het kind heeft gepresenteerd?
   • Als je een opeenstapeling van stress hebt opgemerkt, wat heb je dan gedaan? Is het effectief geweest?
   • Wat kunt u doen om dit soort crisis in de toekomst te voorkomen?

8. 
   

   
   Bespreek met uw kind of hij agressief is. Vergeet niet dat egoïsme geen excuus is om anderen te slaan of gemeen te zijn. Als je kind stout is tegen anderen, praat dan met hem zodra hij is gekalmeerd. Leg uit dat wat hij heeft gedaan onaanvaardbaar is en hem alternatief gedrag biedt.
   • "Je moet je broer niet verslaan. Ik begrijp dat je boos was, maar je hebt anderen pijn gedaan door ze te typen en je mag anderen geen pijn doen als je boos bent. Als je boos bent, kun je diep ademhalen, een pauze nemen of praten.

9. 
   

   
   Neem contact op met een persoon die voor uw kind zorgt tijdens een crisis. De politie doet vaak autistische ongelukken of zelfs ongeluk per ongeluk. Als het je niet lukt om de crisis van je kind aan te pakken, bel dan een van de zorgverleners die hem volgt.
   • Bel de politie alleen in extreme gevallen waarin het kind erg gewelddadig wordt.

Methode 2 Weten hoe je grillen moet beheren

1. 
   

   
   Denk na over hoe uw acties de grillen van uw kind kunnen beïnvloeden. Kinderen zijn eigenzinnig als ze iets willen en het niet krijgen. Door zijn bevlieging te doen, hoopt het kind dat hij eindelijk krijgt wat hij wil. Als je het kind geeft wat het wil (bijv. IJs of een uur later om te gaan liggen of een bad te nemen), zal het kind leren dat grillen de beste manier zijn om te krijgen wat hij wil.

2. 
   

   
   Pas op vanaf het begin van de grillen. Het is veel gemakkelijker om voor de grillen van je kind te zorgen als hij nog jong is. Een 6-jarige jongen die op de grond valt, is bijvoorbeeld gemakkelijker te beheren dan een 16-jarige. Bovendien zullen kinderen minder mogelijkheden hebben om zichzelf of anderen te schaden.

3. 
   

   
   Negeer de bevlieging. Het is effectief om de grilligheid te negeren wanneer deze is gemaakt van kreten, grote woorden of mokkend. Dit leert het kind dat dit gedrag geen goede manier is om uw aandacht te trekken. Dit helpt je duidelijk het idee te communiceren dat je niet begrijpt waarom het kind zich terugtrekt en mokt, maar als hij wil kalmeren en wil uitleggen wat er gebeurt, zou je graag luisteren.

4. 
   

   
   Grijp in als het kind gemeen wordt of gevaarlijk gedrag vertoont. U moet altijd ingrijpen als het kind voorwerpen begint te gooien, voorwerpen neemt die niet van hem zijn of slaan. Vraag het kind om te stoppen en uit te leggen dat zijn gedrag niet acceptabel is.

5. 
   

   
   Laat het kind zich beter gedragen. Vertel het kind dat hij ervoor kan kiezen zich zo te gedragen dat hij krijgt wat hij wil. Door het aan uw kind uit te leggen, helpt u hen begrijpen wat de beste manier is om te krijgen wat ze willen (of op zijn minst luisteren naar en bereid zijn een compromis te sluiten).
   • Je kunt bijvoorbeeld tegen het kind zeggen: 'Als je wilt dat ik goed ben, moet je eerst veel inspiratie opdoen en me vertellen wat er mis is. Ik ben hier voor jou als je me nodig hebt. "

Methode 3 Gebruik de basisprincipes van woedebeheersing

1. 
   

   
   Begrijp wat het probleem is. Let op de momenten waarop woede optreedt (bij voorkeur in een krant), bijvoorbeeld voordat u uitgaat, voordat u gaat baden, voordat u naar bed gaat, enz. Let op de antecedenten, het gedrag en de gevolgen van woede. Dit helpt u het gedrag van uw kind te begrijpen en manieren te vinden om deze problemen te voorkomen en te beheren.
   • De antecedenten Wat waren de elementen die leidden tot de woede van het kind (tijd, dag, plaats en incident)? Hoe hebben deze elementen het probleem beïnvloed? Heb je iets gedaan dat het kind pijn deed of van streek maakte?
   • gedragingen Vertoonde het kind specifiek gedrag?
   • De gevolgen : wat waren de gevolgen van de acties van het kind? Wat heb je gedaan om zijn gedrag te kalmeren? Wat is er met het kind gebeurd?

2. 
   

   
   Gebruik uw dagboek om triggers voor uw kind te identificeren. Gebruik vervolgens deze kennis om uw kind te leren passende reacties te krijgen met behulp van een "als ... dan" -structuur. Als het kind bijvoorbeeld boos is omdat iemand zijn speelgoed heeft gebroken, moet hij u om hulp vragen.

3. 
   

   
   Bespreek uw dagboek met uw therapeut. Als u eenmaal voldoende informatie hebt verzameld, kunt u deze informatie met de therapeut delen om haar een beter inzicht te geven in het gedrag van het kind in specifieke scenario's.

Methode 4 Help het kind om te communiceren

1. 
   

   
   Help het kind zijn basisbehoeften uit te drukken. Als hij de dingen kan delen die hem dwarszit, zal hij minder snel stress opbouwen of slecht gedrag gebruiken. Uw kind moet weten hoe het de volgende behoeften moet zeggen en communiceren:
   • Ik heb honger
   • Ik ben moe
   • Ik heb even pauze nodig
   • het doet pijn

2. 
   

   
   Leer uw kind zijn eigen emoties te identificeren. Veel kinderen met autisme hebben moeite om te begrijpen wat ze voelen en het kan nuttig zijn om hen te vragen om het aan u te laten zien in foto's of om hen de lichamelijke symptomen te leren die bij deze emoties horen. Leg hem uit dat door anderen te laten weten hoe hij zich voelt (bijvoorbeeld "de supermarkt maakt me bang"), hij anderen helpt zijn problemen op te lossen (je kunt hem bijvoorbeeld vertellen buiten te wachten met zijn grote zus terwijl jij bezig bent de races).
   • Leg duidelijk uit dat als hij met u communiceert, u naar hem zult luisteren. Dit elimineert de noodzaak om een ​​bevlieging te maken.

3. 
   

   
   Blijf kalm en constant. Kinderen die de neiging hebben boos te zijn, hebben een stabiel en stabiel opvoedingsmodel nodig en consistentie van degenen die bij hun zorg zijn betrokken. U kunt het gebrek aan controle van uw kind niet oplossen als u zelf geen controle hebt.

4. 
   

   
   Stel dat uw kind zich wil gedragen. Dit wordt de "vermoedelijke competentie" genoemd en dit verbetert de sociale vaardigheden van kinderen met autisme. Mensen met autisme herinneren zich eerder als ze voelen dat anderen hen respecteren.

5. 
   

   
   Probeer een alternatieve communicatie. Als een autistisch kind niet klaar is om verbaal te spreken, zijn er andere manieren om met u te communiceren. Probeer gebarentaal, op een toetsenbord te schrijven, afbeeldingen op kaarten uit te wisselen of op andere manieren die uw therapeut aanbeveelt.

Methode 5 Probeer andere strategieën

1. 
   

   
   Weet dat je acties de driftbuien van je kind kunnen beïnvloeden. Als u bijvoorbeeld iets blijft doen dat uw kind ergert (als u hem blootstelt aan pijnlijke zintuiglijke prikkels of hem dwingt om iets te doen wat hij niet wil doen), kan hij een toeval hebben. Woedeaanvallen komen vaker voor als het kind gelooft dat het de enige manier is om hun ouders hun gevoelens en verlangens te laten begrijpen.

2. 
   

   
   Behandel het kind met respect. Je zult hem pijn doen door hem te dwingen, het feit negerend dat hij zich niet op zijn gemak voelt of hem fysiek tegenhoudt. Respecteer de autonomie van uw kind.
   • Het is duidelijk dat je niet kunt toegeven aan al zijn grillen. Als je iets niet gaat doen, vraagt ​​hij je: "Het is belangrijk dat je in het kinderzitje zit, omdat het je beschermt als we een ongeluk krijgen".
   • Als er iets hem dwarszit, zoek dan de reden en probeer het probleem op te lossen. "Is het kinderzitje niet comfortabel genoeg? Zou je je beter voelen als ik een kussen leg? "

3. 
   

   
   Overweeg de medicijnen. Medicijnen zoals selectieve serotonine heropname remmers (SSRI's), antipsychotische medicijnen en stemmingsstabilisatoren kunnen een gemengd effect hebben op kalmerende kinderen.Zoals elk ander medicijn zijn er bijwerkingen, dus u moet de tijd nemen om na te denken of medicijnen echt de beste oplossing zijn.
   • Er zijn voldoende gegevens over een medicijn genaamd Risperidon om te zeggen dat het effectief is voor de kortetermijnbehandeling van agressief gedrag tegenover anderen en tegenover zichzelf bij kinderen met autisme. Praat met uw arts of therapeut over de voor- en nadelen van dit geneesmiddel.

4. 
   

   
   Vraag een therapeut om hulp. Een therapeut kan uw kind helpen zijn communicatie te verbeteren. Zorg ervoor dat je er een vindt die voor autistische kinderen zorgt. Uw arts of steungroep voor ouders van ouders kan een goede therapeut aanbevelen.

5. 
   

   
   Maak de stappen eenvoudiger voor uw kind. Als uw kind bijvoorbeeld niet van shabbelen houdt, splitst u deze activiteit op in eenvoudigere basisstappen. Hierdoor kunt u begrijpen waar de moeilijkheden komen van het doen van bepaalde activiteiten. Op deze manier communiceert uw kind zonder iets met u te praten over iets dat hem dwarszit.

6. 
   

   
   Gebruik sociale scenario's, prentenboeken en spelletjes om hem goed gedrag te leren. Bibliotheken zitten vol met kinderboeken waarin ze technieken leren. Je kunt hem deze technieken ook leren door met hem te spelen.
   • Als een van deze poppen bijvoorbeeld boos is, kun je weggaan van de rest van de groep zodat ze rustig kunnen ademen. Het kind zal dan begrijpen dat dit is wat hij moet doen als hij zich boos voelt.

7. 
   

   
   Overweeg een beloningssysteem op te zetten. Werk samen met een specialist om een ​​beloningssysteem op te zetten om je kind te feliciteren wanneer hij kalm blijft. Deze beloningen kunnen complimenten zijn ("je bent echt goed gedaan in deze drukke supermarkt, bravo voor je ademhalingstechniek"), sterren op een kalender of fysieke beloningen. Help uw kind trots te zijn op zijn prestaties.

8. 
   

   
   Geef je kind veel liefde en aandacht. Wanneer het kind een sterke band met u heeft, zal hij leren naar u toe te komen wanneer hij hulp nodig heeft en zal hij naar u luisteren.

advies

• Wees geduldig. Zelfs als uw geduld soms kan verzwakken, is het belangrijk kalm en kalm te zijn, zodat uw kind ook kalm blijft.
• Vergeet niet dat mensen met autisme er geen plezier in hebben driftbuien te hebben. Na een driftbui zal uw kind zich schamen, schamen en uit de hand lopen omdat het de controle verliest.
• Betrek uw kind om strategieën te vinden voor het omgaan met stress. Dit zal het kind helpen voelen dat hij zijn behandeling onder controle heeft.
• Soms kan woede worden veroorzaakt door stimulusoverbelasting, dat wil zeggen wanneer een autistische persoon een overweldigende hoeveelheid sensorische stimulatie ervaart. Het wordt het best behandeld met sensorische integratietherapie, die de sensorische gevoeligheid vermindert en autistische mensen helpt om stimuli beter te beheren.

waarschuwingen

• Vraag de mening van uw arts of therapeut voordat u grote veranderingen aanbrengt in de levensstijl van uw kind.