Hoe te redeneren

Inhoud

• stadia

De reden is dat alle mentale krachten en processen betrokken zijn om conclusies, oordelen of conclusies te vormen. Het juiste gebruik van redeneren is uiterst belangrijk voor het nemen van dagelijkse beslissingen.

stadia

1. 
   

   
   Wees ruimdenkend Errare humanum is - De fout is menselijk. We zijn allemaal kortzichtig en zien vaak maar één facet van een vraag en hebben moeite om het hele plaatje te zien. We zien het ten dele, we weten het ten dele en dus lopen we het risico conclusies te trekken, gevolgtrekkingen en onjuiste oordelen uit onze gedeeltelijke opvattingen. De bekrompenheid van de geest is een groot gebrek aan redenering die we allemaal moeten vermijden.

2. 
   

   
   Probeer alle dingen, onthoud wat goed is. Verdrijf alle vooroordelen uit je gedachten. Geloof niet dat er geen waarheid is behalve in de wetenschappen die je bestudeert. Als je vooruitloopt op de ideeën van anderen voordat je ze hebt onderzocht, heb je hun duisternis niet ontdekt, maar je hebt je ogen eenvoudig afgewend.
   • Wees benieuwd naar de waarheid over thema's die u niet vertrouwd zijn. Hoe uitdagender het is, hoe meer je leert door je neuronen te laten werken en je redeneervaardigheden te vergroten.
   • Lees veel en interesse in veel verschillende onderwerpen.

3. 
   

   
   
   
   Zoek de waarheid en volg deze oprecht na. Stel je nooit voor dat je alles weet wat je moet weten en dat er geen andere waarheid is om te weten.
   • Zoek oprecht de waarheid, zoals mannen naar goud zouden zoeken. Mannen graven en zoeken naar goud en verborgen schatten door hard te werken en moeten zorgvuldig veel grond en afval zeven voordat ze het pure metaal bereiken. Maar al dit werk is niet nutteloos, omdat het goud toch blijft en de man zal verrijken die alle nodige inspanningen levert om het te zoeken. Begrijp dat waarheid kostbaarder is dan goud.

4. 
   

   
   Onderscheid de waarheid van de schijn van waarheid. Door bijvoorbeeld naar goud te graven, kruist u zand, kiezelstenen en afval gemengd met het kostbare metaal, en oppervlakkige flikkeringen kunnen de beginner doen geloven in goud. De kwaliteiten van onderscheidingsvermogen komen voort uit de praktijk van het zoeken naar de waarheid, zonder enig vooroordeel of vermoeden.

5. 
   

   
   
   
   Weiger om gemakkelijk beledigd te zijn, maar leer dingen vanuit het perspectief van anderen te bekijken. Sommige mensen waarderen hun eigen overtuigingen dat ze geen rekening zullen houden wanneer anderen op onfeilbare of heilige manieren in twijfel trekken. Geen mens is onfeilbaar. Veronderstellen dat iemand onfeilbaar is, is redeneren weigeren. Accepteer daarom de kritiek met ijver, als een manier om je eigen overtuigingen, ideeën en opvattingen te onderzoeken.
   • Wees nederig en neem alle vooroordelen of fouten weg die u dreigt te ontdekken onmiddellijk, van ganser harte en van ganser harte. Merk op dat dit alle onderwerpen en gebieden van je leven omvat, zelfs onderwerpen zoals religie of politiek.
   • Nederigheid tonen betekent niet dat je een deurmat moet worden! Gebruik de kritiek van anderen om sterker te worden en niet om je zwakke punten naar voren te brengen. Het is belangrijk om constructieve kritiek te onderscheiden, die tot iets leidt, van negatieve kritiek, de meest voorkomende, die alleen dient om anderen te kleineren, laat je nooit door negatieve kritiek beïnvloeden, ze komen van jaloerse mensen.

6. 
   

   
   Leer van anderen Confucius zei ooit, lopend met twee mensen, ik vind mijn leraar onder hen. Kies wat goed in hen is en volg het en wat slecht is en verander het. Je kunt altijd van anderen leren, of het nu ouders, broers en zussen, vrienden, buren, ministers, enz. Zijn. Als je iets ziet dat hij goed doet, leer er dan van door zijn voorbeeld te volgen. Als je iets ziet dat pijn doet, leer daar dan ook van, door een manier te vinden om te verbeteren om de fout niet zelf te herhalen.

7. 
   

   
   Zet passie opzij. Passie genereert een belangrijke vooringenomenheid die ons blind kan maken voor feiten en de reden kan verdraaien, tot het punt waarop u uw eigen reden niet kunt gebruiken of naar anderen kunt luisteren. Om goed te redeneren, moet je een geest van onpartijdige desinteresse aannemen.

8. 
   

   
   Wees goed op de hoogte van de feiten. Vind de beste boeken in elke wetenschap, zoek op internet naar de meest betrouwbare bronnen en leer de meest geïnformeerde over de onderwerpen.
   • Je kunt online lessen volgen en dingen leren die indruk op je hebben gemaakt, zoals natuurkunde, wiskunde of astronomie. Daag jezelf uit, het zal je redeneervaardigheden verbeteren.

9. 
   

   
   Bestudeer en pas logica toe in redeneren.
   • De deductieve redenering. Hij trekt de conclusie van het algemene naar het bijzondere. In deductieve redenering, als een logische volgorde wordt gevolgd, is het argument geldig en moet de conclusie waar zijn als de premissen waar zijn. Als bijvoorbeeld "Alle mensen sterfelijk zijn" het belangrijkste uitgangspunt is en "Socrates is de mens" het secundaire uitgangspunt is, dan is "Socrates sterfelijk" de geldige conclusie, die waar moet zijn als de premissen waar zijn. Deductief redeneren moet worden vergeleken met inductief redeneren.
   • Inductief redeneren. Hij trekt een conclusie uit het bijzondere naar het algemene en wordt meestal gebruikt om theorieën te formuleren. In inductieve redenering hebben specifieke feiten niet noodzakelijkerwijs invloed op de algemene conclusie. Als u bijvoorbeeld uw hand in een zak met stenen van onbekende kleuren steekt en alle stenen waaruit u komt, zijn wit, kunt u concluderen dat alle stenen in de zak wit zijn. Dit kan al dan niet waar zijn, de conclusie kan worden vervalst (weerlegd) door de volgende steen die je uit de zak trekt en die zal niet wit zijn. Hoe meer feiten je verzamelt, hoe groter de steekproef, hoe sterker het inductieve redeneerproces, ook wel een vermoeden genoemd. Je conclusie is waarschijnlijker in een vermoeden dat alle stenen in de zak wit zijn als je duizend stenen schiet, dan als je er slechts tien schiet. Het verzamelen van deze gegevens maakt deel uit van het redeneerproces en de statistische waarschijnlijkheid.
   • De ontvoerende redenering. Het trekt conclusies of redeneringen om een ​​betere verklaring te kiezen, zoals in een medische diagnose, die verband houdt met inductief redeneren, omdat de conclusie in een ontvoerende redenering niet met zekerheid volgt vanaf het begin en enkele zorgen. iets niet waargenomen. Wat de aftrek onderscheidt van andere vormen van redeneren, is een poging om een ​​conclusie te bevoordelen ten nadele van anderen, door te proberen alternatieve verklaringen te vervalsen of door de hoogste waarschijnlijkheid van de meest favoriete conclusie aan te tonen, volgens een reeks min of meer twijfelachtige veronderstellingen. Bijvoorbeeld: "Deze patiënt vertoont (bepaalde symptomen); deze kunnen van verschillende mogelijke oorzaken komen, maar (een waarschijnlijke diagnose) heeft de voorkeur boven anderen als meest waarschijnlijke ... "Het concept van labductie werd geïntroduceerd in de moderne logica door de filosoof Charles Sanders Peirce. De ontvoerende redenering wordt ook gebruikt om een ​​conclusie of resultaat te verklaren. "Het gras is nat, dus het kan hebben geregend. Detectives en diagnostische laboratoria worden meestal geassocieerd met dit soort redenering.
   • Analogisch redeneren. Het vergelijkt naar analogie, expliciet of impliciet. Deze vorm van logisch redeneren leidt in een bepaalde relatie een zekere gelijkenis af van het een met het ander, op basis van bekende overeenkomsten tussen dingen in andere aspecten. Een analogie toegeschreven aan Samuel Johnson is: "Woordenboeken zijn als horloges, het ergste is beter dan niets en het beste kan niet verwachten dat het helemaal waar is. "