Hoe baarmoederhalskanker te voorkomen

Inhoud

• stadia
• Deel 1 Voer screeningstests uit
• Deel 2 Risicofactoren verminderen
• Deel 3 Vroeg een diagnose stellen en snel een behandeling krijgen

Alle vrouwen lopen het risico ooit baarmoederhalskanker te krijgen. Als u echter regelmatig screening- en follow-uponderzoeken uitvoert, is het voor u gemakkelijker om dit soort vrouwelijke kanker te voorkomen. Bovendien is deze ziekte volledig te genezen wanneer deze in een vroeg stadium wordt ontdekt en behandeld.

stadia

Deel 1 Voer screeningstests uit

1. 
   

   
   Doe regelmatig examens. Baarmoederhalskanker is een ziekte die ontstaat door de aanwezigheid van het humaan papillomavirus (HPV) in het lichaam, een van de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen. Vrijwel alle vrouwen krijgen deze infectie minstens één keer in hun leven of meer. Ze is echter meestal asymptomatisch en de meeste mensen vermoeden zelfs niet dat ze besmet zijn. Na verloop van tijd kan het humaan papillomavirus precancereuze veranderingen veroorzaken in de gevoelige cellen die de baarmoederhals omringen. Deze mogelijkheid loopt het risico op baarmoederhalskanker.
   • Over het algemeen kan een infectie met het humaan papillomavirus worden uitgeroeid, waardoor elk risico op baarmoederhalskanker wordt uitgesloten. Als u echter problemen ondervindt om er vanaf te komen, loopt u risico op dit soort kanker.
   • Door regelmatige screeningstests uit te voeren, is het mogelijk om verdachte cellen snel te detecteren en te genezen.
   • Regelmatige screeningstests uitvoeren is inderdaad de meest effectieve aanpak om deze ziekte te voorkomen.

2. 
   

   
   
   
   Raadpleeg uw arts voor een uitstrijkje. Het wordt aanbevolen om deze test 3 jaar na het begin van het seksleven uit te voeren of op de leeftijd van 21 (wat het eerst komt). Het wordt aanbevolen dat u doorgaat met deze test vóór de leeftijd van 65 jaar of totdat de arts besluit dat het niet langer nodig is. Het screeningsuitstrijkje (ook wel uitstrijkje genoemd) is als volgt: de arts steekt het speculum (een medisch hulpmiddel van plastic of metaal) in de vagina om de baarmoederhals te observeren. Daarna neemt hij een monster van de baarmoederhalscellen voor onderzoek onder de microscoop.
   • Over het algemeen wordt deze test jaarlijks gedurende de eerste jaren uitgevoerd. Daarna, als de testresultaten negatief blijven, kan de arts u aanbevelen om de test om de 2-3 jaar te doen. Na de leeftijd van 30 wordt het aanbevolen om het om de drie jaar te doen, behalve als het negatief is, dan om de vijf jaar.
   • Als tijdens de Pap-test een celafwijking wordt gedetecteerd, zal uw arts u bellen voor een vervolgafspraak. Doorgaans worden de resultaten over een periode van enkele weken verstrekt. Raak echter niet in paniek als de arts u eraan herinnert, want er zijn veel redenen waarom hij u misschien wil ontmoeten, en dat betekent niet noodzakelijkerwijs dat u het risico loopt baarmoederhalskanker te ontwikkelen.
   • Bovendien is het voordeel van het regelmatig uitvoeren van de Pap-test dat elke verdachte laesie vroeg genoeg kan worden gedetecteerd om te worden geëlimineerd voordat andere problemen optreden.

3. 
   

   
   
   
   Bereid je goed voor op de test. Als u overweegt om uw arts te raadplegen voor een uitstrijkje binnen de komende 2 dagen, moet u het volgende overwegen.
   • Geslachtsgemeenschap.
   • Vaginale douches.
   • Het gebruik van tampons.
   • Het gebruik van anticonceptie gel of schuim.
   • Het aanbrengen van crèmes of medicijnen in de vagina.
   • De regels. Zorg er ook voor dat u uw examen ondergaat wanneer u niet ongesteld bent. Als u ongesteld bent, kan uw arts de test niet goed uitvoeren, omdat dit de resultaten kan beïnvloeden.

4. 
   

   
   Overweeg om getest te worden op HPV. Naast het screenen van uitstrijkjes, kunt u de arts vragen om tegelijkertijd te testen op de aanwezigheid van humaan papillomavirus. Het uitvoeren van de HPV-test en het uitstrijkje van de baarmoederhals is een groot voordeel. In het geval dat deze twee tests negatieve resultaten onthullen, wordt het risico op baarmoederhalskanker verder verspreid.
   • Als de humane papillomavirus-test negatief is en u hebt een regelmatige uitstrijkje, zal de frequentie waarmee u deze test uitvoert afnemen van drie tot vijf jaar.

Deel 2 Risicofactoren verminderen

1. 
   

   
   Herken de risicofactoren. Als u begrijpt wat uw kansen op baarmoederhalskanker verhoogt, kunt u zich van slechte gewoonten ontdoen en gezonder gedrag aannemen. Hier is een korte lijst van risicofactoren voor deze ziekte:
   • meerdere seksuele partners hebben
   • onbeschermde seks;
   • roken ;
   • HIV / AIDS (een ziekte die uw immuunsysteem aantast)
   • langdurig gebruik van voorbehoedsmiddelen (langer dan 5 jaar);
   • alle geneesmiddelen die de immuunresponsen van het lichaam kunnen onderdrukken, inclusief immunosuppressiva.

2. 
   

   
   Gevaccineerd worden. Twee vaccins tegen humaan papillomavirus (Cervarix ® en Gardasil ®) worden aanbevolen voor meisjes van 12 jaar en ouder. Deze vaccins interfereren met de HPV-stam, die meestal leidt tot baarmoederhalskanker of de vorming van genitale wratten. Hoewel deze vaccins niet 100% effectief zijn, verminderen ze het risico op infectie met een stam van HPV, een voorloper van baarmoederhalskanker, aanzienlijk.
   • U kunt zelfs gevaccineerd worden als de resultaten van de Pap-test abnormaal zijn.
   • Houd er rekening mee dat als u bent gevaccineerd, dit niet betekent dat u de baarmoedertest niet langer hoeft te doen. Het wordt niettemin aanbevolen om een ​​uitstrijkje te laten doen om ervoor te zorgen dat er geen verdachte cellen of letsels rond de baarmoederhals zijn.
   • Bovendien moeten vrouwen van 13 tot 26 jaar die nog niet zijn gevaccineerd hun arts raadplegen. Op deze leeftijd is het nog steeds mogelijk om je te laten vaccineren.
   • Hoe eerder je het vaccin krijgt, hoe beter, omdat het ideaal is om je te laten vaccineren voordat je seks hebt, of op zijn minst wanneer je zo min mogelijk seksuele partners hebt. Dit komt omdat infecties veroorzaakt door het humaan papillomavirus niet kunnen worden genezen: we kunnen ze alleen voorkomen.

3. 
   

   
   Stop met roken . Roken gaat gepaard met een verhoogd risico op baarmoederhalskanker (en andere vormen van kanker). Als u rookt en wilt stoppen, bespreek dit dan met uw arts: het helpt u strategieën te ontwikkelen om uw doel te bereiken. De voordelen van stoppen met roken zijn enorm, en dit omvat het verminderen van het risico op het ontwikkelen van dit type kanker.

4. 
   

   
   Heb veilige seks. Omdat baarmoederhalskanker wordt geassocieerd met HPV-infectie, verminderen een seksueel overdraagbare aandoening, veilig vrijen en het gebruik van condooms het risico op deze ziekte. Houd er ook rekening mee dat als u meerdere seksuele partners hebt, u een groter risico loopt op baarmoederhalskanker, dus wees voorzichtig met de mensen met wie u besluit seks te hebben.

Deel 3 Vroeg een diagnose stellen en snel een behandeling krijgen

1. 
   

   
   Begrijp het belang van testen en vroege diagnose. Baarmoederhalskanker komt veel voor bij vrouwen. Het is echter mogelijk om uw risico op het ontwikkelen van deze ziekte tot bijna nul te verminderen als u regelmatig de tests uitvoert die door de arts zijn voorgeschreven. Het is inderdaad een van de zeldzame soorten kanker die in een vroeg stadium, dat wil zeggen in een pre-kankerstadium en voordat het zich volledig ontwikkelt, kan worden ontdekt en behandeld.
   • Als gevolg daarvan kunnen met vroege diagnose en behandeling bijna alle gevallen van baarmoederhalskanker worden voorkomen voordat ze een reële bedreiging voor de gezondheid vormen.

2. 
   

   
   Voer indien nodig andere tests uit. Als de resultaten van uw Pap-test aangeven dat de arts verdachte cellen of ernstige laesies opmerkt, zal hij een plan aanbevelen om de oorzaak van uw probleem op te lossen. Deze acties kunnen een tweede baarmoederuitstrijkje omvatten om veranderingen of veranderingen in de cellen te controleren. Of misschien zal de arts een procedure voorschrijven die colposcopie wordt genoemd, waarbij een microscoopachtig instrument wordt gebruikt om uw baarmoederhals visueel te onderzoeken met een voldoende grote vergroting om precancereuze of kankerachtige problemen te detecteren.
   • Tijdens colposcopie zal de arts azijnzuur (een stof zoals azijn) op alle getroffen gebieden aanbrengen. Dit zal de arts helpen bepalen in welke gebieden er verdachte cellen zijn.
   • Als er een probleem is, zal uw arts een biopsie van dit gebied uitvoeren en het vervolgens onder de microscoop onderzoeken.
   • Als het in een vroeg stadium wordt ontdekt, kunnen verdachte laesies worden verwijderd zonder langdurige gevolgen. Als de diagnose echter invasieve kanker aan het licht brengt, is het noodzakelijk om een ​​oncoloog te raadplegen voor advies over andere behandelingen, zoals chirurgie, bestraling of chemotherapie.

3. 
   

   
   Let op alarmerende symptomen. Over het algemeen zijn de aanwezigheid van verdachte cellen en baarmoederhalskanker niet geassocieerd met symptomen. Alleen in de gevorderde stadia van meer progressieve baarmoederhalskanker treden meestal enkele symptomen op, waaronder:
   • abnormale bloedingen of vaginale afscheiding
   • bloeden en abnormale pijn tijdens geslachtsgemeenschap
   • houd er rekening mee dat de aanwezigheid van de bovengenoemde symptomen duidelijk een gezondheidsprobleem aangeeft dat onmiddellijke medische aandacht en snelle diagnose vereist.