Hoe dieren te volgen

Inhoud

• stadia
• Methode 1 Identificeer de dieren
• Methode 2 Interpreteer andere tekens achtergelaten door dieren
• Methode 3 Volg de dieren

Volgen is de kunst van het interpreteren van tekens zoals vingerafdrukken, natuurlijke paden en sporen van tanden op planten om erachter te komen welk dier aan het snuiven, jagen of rusten in een bepaald gebied is. Deze discipline is handig als u op dieren wilt jagen of fotograferen of als u gewoon meer wilt weten over de wezens waarmee u de natuurlijke habitat deelt. Lees eerst stap 1 om te leren hoe je beren, vogels, konijnen, herten, muizen, vossen of andere dieren kunt volgen.

stadia

Methode 1 Identificeer de dieren

1. 
   

   
   Onderzoek een vingerafdruk. Wat is spannender dan het ontdekken van een afdruk in modder of sneeuw, het onweerlegbare teken dat een ander wezen onlangs het pad heeft bewandeld dat je volgt? Elk dier heeft een bepaalde opdruk. Als je weet hoe je ze moet observeren, kun je het soort dier in de buurt bepalen. Let vooral op de volgende aanwijzingen wanneer u naar een vingerafdruk kijkt:
   • De grootte van de vingerafdruk. Bij het zien van de grootte van de vingerafdruk, moet je kunnen weten of deze is gemaakt door een vos, een beer, een kat of een muis.
   • Het aantal vingers. Dit basiskenmerk is zeer onthullend, omdat elk dier een ander aantal dochters heeft. Katten zoals lynx en cougars hebben bijvoorbeeld vier vingers op elk been, terwijl wezels en stinkdieren er vijf hebben.
   • De aanwezigheid van klauwmerken of niet. Er zijn geen tekenen van dongle op katachtige afdrukken, terwijl wolven, wasberen en beren lange klauwsporen achterlaten.
   • De aanwezigheid van een tegengestelde vinger (dat wil zeggen een inch) op de vingerafdruk. Boomklimmende wezens, zoals wasberen en opossums, hebben een tegengestelde vinger waarmee ze de boom kunnen vastgrijpen tijdens het klimmen.
   • Het verschil in grootte tussen de indrukken van de voorpoten en achterhand. Honden, katten, vossen, beren en vele andere wezens hebben vergelijkbare voorste en achterste sporen.Aan de andere kant, als je een verschil in grootte opmerkt tussen kleine voorste indrukken en grote achterste indrukken, dan is het waarschijnlijk een konijn of een haas.
   • De aanwezigheid van hoeven. De afdrukken van een hert, eland, eland of ander hoefdier zijn heel anders dan die van een dier waarvan de benen zijn gevingerd.

2. 
   

   
   
   
   Bestudeer de schikking van de afdrukken. De volgende stap is het observeren van de locatie van de voetafdrukken en proberen de structuur van het spoor te bepalen. We kunnen inderdaad de gang van het dier afleiden door het te interpreteren. Omdat elke familie van dieren een andere aanpak heeft, kunt u door het onderzoeken van de lay-out van de vingerafdrukken het type dier identificeren dat u bekijkt. Nadat u de structuur van de laatste hebt gedefinieerd, kunt u deze ook gebruiken om te anticiperen op de richting die het dier heeft gevolgd. Hier is een lijst met de meest voorkomende soorten nummers:
   • diagonaal. Dieren die tegelijkertijd één voorpoot en één achterpoot aan weerszijden omhoog brengen, laten diagonale sporen achter. Onder hen zijn katachtigen, honden en hoefdieren. De structuur van hun afdrukken is offset, verspringend. Stel je bijvoorbeeld de sporen voor die een paard achterlaat of draaft.
   • De aanpak is kuieren. Brede dieren zoals beren, bevers en wasberen brengen voorste en achterste poten op dezelfde kant tegelijkertijd.
   • De sporen van sprongen. Wezels, fretten en dassen bewegen door te springen, wat betekent dat hun voorpoten eerst landen, gevolgd door hun achterpoten. Sporen van de achterpoten zullen daarom in het algemeen net achter die van de voorpoten worden gevonden.
   • De sporen van galop. Konijnen en hazen galopperen wanneer ze bewegen. Dit betekent dat hun voorpoten eerst de grond raken, terwijl hun achterpoten aan de zijkanten en voor de vorige landen. Omdat ze lange voeten aan de achterkant hebben, zien hun voetafdrukken er meestal uit als een "U".
   • Degenen die hoppen of degenen die lopen. De vogelsporen zijn onderverdeeld in twee categorieën: jumpers en wandelaars. Springende vogels laten voetafdrukken naast elkaar achter. Lopende vogels laten gespreide voetafdrukken achter, vergelijkbaar met die van een mens. Merk op dat hoppende vogels meestal leven en zich voeden met bomen of tijdens de vlucht, terwijl wandelaars vaak dichter bij de grond leven en zich voeden met insecten of dieren die daar leven.

3. 
   

   
   
   
   Zoek naar extra tekens in de vingerafdrukken om het dier te identificeren. Er zijn veel andere aanwijzingen die kunnen worden gebruikt om het soort dier dat men volgt nauwkeuriger te definiëren. Onderzoek de voetafdrukken en de spoorstructuur zorgvuldig voor aanvullende details, zoals de volgende:
   • De manier waarop vingerafdrukken passen. Vallen de achterste indrukken precies op de voorste indrukken, alsof er slechts één en dezelfde voetafdruk was? In dit geval volgt u waarschijnlijk een kat of vos. Vallen de voetafdrukken op verschillende plaatsen, zodat u alle vier duidelijk kunt zien? De vingerafdrukken van honden, wezels, wasberen en beren hebben het kenmerk dat ze niet worden aangepast.
   • Het spoor van een staart. Het kan gebeuren dat de staart van een dier over de grond langs een spoor heeft gewreven. De nok van een staart die aan de zijkanten vertrekt, kan erop duiden dat u zich op het spoor van een reptiel bevindt.
4. Vergelijk uw waarnemingen met de uitleg van een gids. Als je het volgen serieus neemt, ga dan naar een bibliotheek of boekhandel om een ​​gids te krijgen over dieren die in jouw omgeving wonen. Noteer alle aanwijzingen die je hebt verzameld door een bepaald spoor te volgen en vergelijk ze met de beschrijving van de sporen van de verschillende dieren in je boek. Door te trainen om de sporen van verschillende families en individuele soorten te onderscheiden, kunt u uiteindelijk dieren identificeren zonder hulpgids. Zie de volgende tabel om snel enkele veel voorkomende dieren te identificeren.
   
   

Methode 2 Interpreteer andere tekens achtergelaten door dieren

1. 
   

   
   Ga op zoek naar dierenroutes. Deze paden, deze paden zijn paden die gevonden kunnen worden in de bossen, weiden en elke natuurlijke omgeving die dieren gebruiken om van het ene punt naar het andere te komen. Ze lijken ongeveer op de modderige wandelpaden die mensen gebruiken, met het verschil dat ze smaller zijn. Ze zijn zelfs moeilijker te herkennen tenzij u weet wat u kunt verwachten.
   • Paden zijn paden die paden verbinden waar dieren voedsel, water en onderdak vinden. Deze passages zijn zelfs smaller dan de paden en worden over het algemeen alleen gebruikt door een of twee verschillende soorten.
   • Zoek ook naar plaatsen waar dieren slapen en rusten. Je zult zeker op nesten en holen vallen, waar je stukken bont en gemalen gebladerte zult vinden.
   • Dit soort plaatsen ligt over het algemeen vrij ver van de door mensen ontwikkelde gebieden. Inspecteer plaatsen waar het bos velden of weiden ontmoet - met andere woorden, plaatsen waar het ene type land plaats maakt voor het andere. Het is op dit soort plaatsen dat de dieren het gemakkelijkste voedsel, water en wat te sabriteren vinden.

2. 
   

   
   Wees alert op gebieden die gestoord zijn. Dieren laten aanwijzingen achter - de beroemde "tekens" - die hun aanwezigheid verraden. Let bijvoorbeeld op waar schors is afgescheurd op sommige stammen, gebroken gras en struiken, gekauwde planten, enz. Elk dier heeft een onderscheidend teken, dat kan worden geïnterpreteerd.
   • Gebruik je reukvermogen om de verschillende geuren op te merken. Stinkdieren en andere familieleden laten een heel speciale geur achter.
   • Je zult uiteindelijk het verschil maken tussen de verschillende tekens van tanden die door de verschillende dieren zijn achtergelaten. Weet bijvoorbeeld dat het hert het gras scheurt, terwijl de katten eraan knabbelen.
   • Onderzoek zorgvuldig uitwerpselen of uitwerpselen van dieren. Ten eerste zijn er grote verschillen in de vorm, grootte en kleur van verschillende uitwerpselen van dieren. Aan de andere kant kun je meer leren over het betreffende dier door de uitwerpselen ervan te bestuderen. U zult kunnen weten wat hij recent heeft gegeten.
3. Probeer te bepalen of sporen van dieren recent zijn. Om erachter te komen of er nog een dier in de buurt is, moet u de leeftijd van vingerafdrukken en andere tekens controleren. Het is duidelijk moeilijk om precies te bepalen wanneer het dier op het toneel aanwezig was. U kunt echter misschien weten of de stempel of het teken van dezelfde dag, een paar dagen of een paar weken geleden dateert door het zorgvuldig te onderzoeken.
   • Bepaal de leeftijd van vingerafdrukken door uw hand op de vloer bij hen in de buurt te drukken. Onderzoek de verschillen. De rand van de nieuwe vingerafdrukken zal nog steeds nauwkeurig zijn, terwijl vingerafdrukken van vorige dagen meer afgerond zijn. Weer en klimaat hebben ook enig effect op hoe lang de lodge zichtbaar blijft.
   • Onderzoek de gekauwde en gekraste planten. Als ze net zijn gekauwd, blijven ze groen en nat. Aan de andere kant zullen de overblijfselen van oudere maaltijden zijn opgedroogd en bruin worden aan de rand van de bladeren.
4. Verwacht geen duidelijke, duidelijke sporen van dieren. U zult hoogstwaarschijnlijk wat vingerafdrukken zien in plaats van een volledige vingerafdruk of een kleine snee in de schors van een boom. Het is noodzakelijk om uiterst attent te zijn om de kleine aanwijzingen op te merken die de aanwezigheid van een dier zullen onthullen. De kans is groot dat u een tweede afdruk vindt in de buurt van waar u de eerste hebt gevonden. Deze tweede voetafdruk kan je misschien iets meer vertellen over het dier dat je volgt.

Methode 3 Volg de dieren

1. 
   

   
   Oefen 's morgens vroeg, laat in de middag of vroeg in de avond. De sporen van dieren zijn op deze momenten beter zichtbaar, omdat de stralen van de zon de identificatie van de sporen vergemakkelijken. Het is inderdaad veel gemakkelijker om de schaduw van een spoor te volgen wanneer de zonnestralen de grond scheren dan om lichte aanwijzingen te volgen wanneer de zon hoog staat. Bovendien is de activiteit van veel dieren 's morgens en' s avonds intenser dan op het midden van de dag.
   • U zult beter de discrete tekens en de sporen van passage zien die door de dieren zijn achtergelaten bij het naderen van de grond. Aan de zijkanten van een hoofdspoor vindt u zijstroken die de richting aangeven die door dit of dat dier is genomen.
   • Begin met volgen wanneer u de sporen duidelijk ziet. Om te beginnen, is het veel gemakkelijker om te beginnen vanaf een plek waar je onbetwistbare voetafdrukken hebt gevonden, zoals in vers gevallen sneeuw of in modder. Van daaruit kunt u het pad volgen naar plaatsen waar het moeilijker te detecteren zou zijn.

2. 
   

   
   Gebruik een trackingstick. Een tracking-stick zal u helpen visualiseren waar het dier vervolgens liep. Het is een handig hulpmiddel wanneer je de sporen van een dier al een tijdje volgt, maar ze lijken weg te zijn gevlogen. Maak een dergelijk instrument door een stevig elastiek rond een wandelstok te wikkelen. Meet vervolgens de afstand tussen twee vingerafdrukken door het elastiek langs de stok te schuiven. Hiermee kunt u de volgende stempel vinden door de stok uit te lijnen met de vingerafdruk, terwijl u ervoor zorgt dat het elastiek op de punt van de vingertop valt. Het volgende spoor zou dan aan het einde van je stok moeten zijn.
3. Plaats jezelf in de huid van het dier. Wanneer je een dier volgt, vraag jezelf dan af waarom het in die richting is gegaan of dat pad heeft bewandeld. Probeer op zijn best de intenties van het dier te begrijpen, om de plaats te kunnen afleiden waar het uiteindelijk naartoe ging. Het is duidelijk dat een goede kennis van het dier dat u volgt nuttig is voor uw activiteit. Ontdek wat het dier graag eet, hoe actief ze zijn, enzovoort.
   • Na een zeer nauwkeurige blik op de afdrukken die door een dier zijn achtergelaten, kunt u de sporen van verschillende drukken bekijken die door hetzelfde dier langs het pad worden uitgeoefend. Probeer de plaatsen te noteren waar hij even stopte, waar hij in een boom klom en begon te rennen. Probeer dan te begrijpen wat dit gedrag kan hebben veroorzaakt.
   • Zoek een model in het spoor van een dier. Deze kunnen je een idee geven van hoe een gewone dag in het leven van dit dier verloopt. De meeste dieren hebben gewoontes en gebruiken elke dag dezelfde paden.
4. Gebruik je aanraking goed. Ervaren trackers gebruiken evenveel aanraking als zicht of lodorate om de richting van een dier te bepalen. Om het dier beter te begrijpen, probeer het te volgen met je ogen dicht. Palpeer de voetafdrukken van het dier en voel de grond totdat je een andere vindt. Volg ze vervolgens totdat je begrijpt hoe het dier zich verplaatst in het bos of de weide.