Hoe de toon van een lied te vinden

Inhoud

• stadia
• Methode 1 Zoek de toon van een partitie
• Methode 2 Zoek een toon in je oor
• Methode 3 Oefen het identificeren van de tonen

In muziek wordt een toon gedefinieerd door scherpe of speciale vlakken op basis van een hoofdnoot. Luistertonen hebben een belangrijk effect op de stemming van een nummer. Als muzikant is het erg belangrijk om de tonen te kennen, vooral als je wilt improviseren met andere mensen. Het kan moeilijk zijn om een ​​muziekstuk te vinden, vooral als je nog nooit muziektheorie hebt gedaan. Niettemin zijn er manieren om het te doen voor beginnende muzikanten die een aantal basisprincipes hebben in Solfeggio, hetzij van een partituur of op het gehoor.

stadia

Methode 1 Zoek de toon van een partitie

1. 
   

   
   Zoek naar de tonische toon. Dit is de basisnoot van de toon, waarop de rest van de toonladder is gebouwd. Het is belangrijk omdat dezelfde reeks scherpe voorwerpen of platte vlakken kan overeenkomen met een grote of kleine sleutel. De eerste noot van een nummer is vaak (maar niet altijd) de tonische noot. Als de compositie lijkt te zijn opgebouwd rond een bepaald akkoord, is de grondtoon van dit akkoord waarschijnlijk het tonicum.
   • Bijvoorbeeld do zit het tonicum erin do major.
   • Dit is vooral belangrijk als het pantser helemaal niet scherp of plat is. In dit geval kan het nummer een van beide zijn do majoor, ook niet de minor. Zoek naar patronen op basis van een van deze twee noten.

2. 
   

   
   
   
   Zoek de gebruikte akkoorden. Verschillende akkoorden komen overeen met verschillende tonen. Bekijk de score en identificeer welke worden gebruikt. Gebruik vervolgens een akkoorddiagram om degene die u hebt gespot aan een bepaalde toon te verbinden. Als u drie of vier kunt identificeren, moet u voldoende informatie hebben om de toon van de score te bepalen met behulp van een akkoorddiagram.
   • Deze tabellen definiëren duidelijk de akkoorden die overeenkomen met elke toon. Bijvoorbeeld de akkoorden van het bereik van do zijn do major, re minor, mi minor, fa major, grond major en de minor.

3. 
   

   
   Gebruik de vijfde cyclus. Dit is een schematische manier om scherpe of platte tonen te vinden voor elke belangrijke toon. In zekere zin is dit het belangrijkste hulpmiddel voor de westerse muziektheorie. Tel het aantal spaties sindsdien om te weten hoeveel punten er bij een hoofdsleutel horen do omhoog naar de grondtoon door met de klok mee te gaan. als do staat bovenaan de cirkel, het is eenvoudig. Als je een score hebt, neem dan het aantal scherpe punten in het pantser en tel hetzelfde aantal met de klok mee vanaf do. De noot waarop je stopt, is het tonicum van de hoofdtoon die overeenkomt met dat pantser.
   • Voor flats, tel tegen de klok in vanaf mi, die zich onderaan de cirkel bevindt. Tel het aantal flats in het pantser van de score.
   • De cyclus van de vijfden is gedaan om de grote tonen te kennen. Om de mineur toon te vinden die overeenkomt met een pantser, ga je drie halve tonen omlaag van de majeurtoets.

   De cyclus geeft het aantal scherpte of vlakken, maar geeft niet hun positie aan.

   
   
   
   

   De volgorde waarin scherpe punten in pantser worden geplaatst is: fa, do, grond, re, de, mi, als.

   
   

   Voor flats is het tegenovergestelde: als, mi, de, re, grond, do, fa.

   
   

   Omdat de cyclus bijvoorbeeld aangeeft dat de sleutel twee scherpe punten bevat re majoor, neem de eerste twee van de serie: fa# en do#.

4. 
   

   
   Identificeer de laatste noot. In veel gevallen is de laatste noot van een stuk het tonicum. Veel componisten eindigen op deze manier om een ​​indruk van het doel te creëren. Vergelijk de laatste noot met de scherven of sleutels met de sleutel om te zien of ze overeenkomen.
   • Als het nummer op een akkoord eindigt, zoek dan naar de grondtoon (de belangrijkste) ervan.
   • Het is mogelijk dat deze techniek niet werkt voor een experimenteel of hedendaags stuk.

   "Kijk naar het laatste akkoord (of de laatste noot) om de toon van een partituur te bepalen. Meestal is het de toon. "

   
   

   
   Speel een fragment. Je moet alle informatie vinden die je nodig hebt met een akkoorddiagram en een lijst met wijzigingen, maar het is nog steeds handig om het nummer te spelen. Als u niet zeker weet of het een grote of kleine toon heeft, moet u dit gemakkelijk bepalen door te luisteren.
   • De grote tonen geven een "gelukkig" effect, terwijl de kleinere tonen een meer trieste sfeer produceren.

Methode 2 Zoek een toon in je oor

1. 
   

   
   Luister naar de atmosfeer. Het effect dat door een muziek wordt geproduceerd, hangt af van de grote of kleine toon. Over het algemeen geven de hoofdtonen een positieve stemming en "gelukkig", terwijl de minderjarigen een droeviger effect hebben. Luister naar de muziek om te proberen de opgewekte emoties te bepalen.In de meeste gevallen moet u gemakkelijk kunnen bepalen of de toon groot of klein is. Als je dit eenmaal hebt bepaald, is het gemakkelijker om de tonische toon van het nummer te vinden.
   • Over het algemeen zijn de majeurtonen 'zuiverder' dan de mineur. Als je een mix van akkoorden hebt die blij en verdrietig lijken, is het nummer waarschijnlijk klein.

2. 
   

   
   Vind de tonic. Je kunt de toon vinden door te neuriën om de toon te vinden. Tenzij het nummer erg complex is, moet er een noot zijn die je soepel kunt neuriën met alle akkoorden. Als je het vindt, blijf het zingen. Registreer u indien nodig met een dictafoon.
   • Het beroemde lied gisteren Beatles is een interessant voorbeeld dankzij de complexe akkoordprogressie. Geef het lied door terwijl je verschillende noten neuriet terwijl je ze zo lang mogelijk probeert te zingen. Als je niets harmonieus kunt vinden, neurie dan fa. Hoewel sommige noten beter overeenkomen dan andere, gisteren is binnen fa major.
   • Het kan nodig zijn om verschillende noten te proberen voordat je er een vindt die overeenkomt met het hele stuk.

3. 
   

   
   Speel de tonic. Als u een instrument heeft, gebruikt u dit om de gevonden tonische noot te spelen. Als je het op het gehoor hebt opgemerkt, moet je het gemakkelijk kunnen reproduceren met je instrument. Wanneer u het speelt, kunt u de betreffende noot duidelijk identificeren.
   • Speel een begeleidende noot gisteren Beatles. Als je een speelt faje zult horen dat het in harmonie is met alle akkoorden van het lied.
   • U kunt een online tuner of applicatie op uw smartphone gebruiken om een ​​notitie te identificeren die u zingt.

4. 
   

   
   Werk aan je oor. Als u specifieke noten op het gehoor kunt identificeren, is het veel eenvoudiger om de toon van een deuntje te bepalen. Afhankelijk van je muzikale kennis kan dit heel moeilijk zijn, maar door de tijd en geduld kun je het bereiken.
   • Oefen het reproduceren van notities om u te helpen. Gebruik een tuner (je kunt gratis apps online vinden) om naar een notitie te luisteren en te zien welke het is. Denk aan de naam van deze noot en probeer hem te zingen. Als je het eenmaal hebt gezongen, ga je terug naar de tuner om te zien hoe dichtbij je bent. Doe deze oefening voor alle noten.

Methode 3 Oefen het identificeren van de tonen

1. 
   

   
   Werk aan bekende nummers. Populaire liedjes (zoals de Beatles) zijn ideaal voor u om tonen te identificeren omdat ze gemakkelijker te vinden zijn dan liedjes in complexe liedjes. Bovendien is het gemakkelijk om de scores van deze nummers online te vinden en kun je gemakkelijk de toon vinden als je het antwoord wilt weten.
   • Gebruik een website of app zoals beaTunes om de toon van bekende nummers te vinden.

2. 
   

   
   Luister naar grote en kleine stukken. Als je de tonen effectief wilt kunnen identificeren, oefen dan met de twee hoofdcategorieën. Grote en kleine nummers werken anders en je moet je oren trainen om de verschillen te herkennen.
   • gisteren Beatles en YMCA Dorpsmensen zijn goede oefeningen om de belangrijkste tonen te leren herkennen. gisteren is een bijzonder goede oefening vanwege de misleidende complexiteit.
   • Probeer nummers als Ruikt naar Teen Spirit van Nirvana of Versla het van Michael Jackson. Er zijn al veel onderzoeken gedaan naar deze twee stukken en u zult er gemakkelijk informatie over vinden.

3. 
   

   
   Identificeer tonen op het gehoor. Luister naar elk van de genoemde nummers en probeer een noot te neuriën die overeenkomt met het hele nummer. Zelfs als je de toon al kent, probeer dan een paar verschillende noten te neuriën, let op die die beter klinken dan anderen.
   • Muzikale intermezzo's zijn een uitzondering. In populaire liedjes vinden we vaak een rol in een andere toon. Het wordt meestal gebruikt om het nummer tegen het einde interessanter te maken.

4. 
   

   
   Zoek naar partities. Hiermee kunt u de gespeelde noten bekijken. Je kunt zelfs partities vinden voor eenvoudige populaire liedjes. Sommige geven ook de toon bovenaan de pagina aan. Zelfs als het u de informatie geeft zonder dat u het zelf kunt vinden, is het handig om de toon in het begin te kennen en te zoeken naar de wijzigingen die ermee overeenkomen in de partituur.
   • Over het algemeen worden moderne pop- en rocknummers niet als traditionele partituren opgenomen. Mogelijk vindt u alleen akkoordprogressies en eenvoudige tabellen voor deze nummers. Met deze informatie moet u nog steeds de toon kunnen bepalen.

5. 
   

   
   Luister naar aangepaste nummers. Zoek naar getransponeerde stukken in een omgekeerde toon. Luister bijvoorbeeld naar aangepaste versies van populaire nummers. Liederen zoals YMCA zijn compleet anders wanneer ze op een kleine toon worden doorgegeven.