Hoe iemand te behandelen die in shock is

Inhoud

• stadia
• Deel 1 Start eerste hulp
• Deel 2 Volg het slachtoffer tijdens het wachten op de redding
• Deel 3 Behandel anafylactische shock

Circulatoire shock is een levensbedreigende medische noodsituatie waarbij de bloedbaan niet goed functioneert en voorkomt dat voedingsstoffen en zuurstof de organen en cellen bereiken. Dringende medische zorg is nodig. Naar schatting sterft ongeveer 20% van de mensen die aan een bloedsomloop lijden. Hoe langer de tijd tussen het begin van shock en de medische zorg, hoe groter het risico op onomkeerbare orgaandood en overlijden. Een allergische reactie, anafylactische shock of een ernstige infectie kan leiden tot een staat van bloedsomloop shock die kan overlijden als ze niet snel worden behandeld.

stadia

Deel 1 Start eerste hulp

1. 
   

   
   Weet hoe je de symptomen kunt herkennen. Voordat u begint met het toedienen van eerste hulp, is het essentieel dat u weet waarmee u moet omgaan. Hier zijn de tekenen die u moeten waarschuwen voor het mogelijke optreden van circulatieschokken:
   • koude, vochtige huid die bleek of grijsachtig lijkt,
   • overvloedig zweet of een zeer natte huid,
   • blauwe lippen en nagels,
   • een snelle en zwakke pols,
   • snelle en oppervlakkige ademhaling,
   • samengetrokken of verwijde pupillen (tijdens septische shock kan de pupil verwijden, maar tijdens een traumatische shock kan hij samentrekken),
   • een lage spanning,
   • lage of geen urineproductie,
   • als de persoon bij bewustzijn is, kan dit ook tekenen van verslechtering van de hersenfunctie vertonen en verzwakt, verward, gedesoriënteerd, geagiteerd, angstig, niet in staat om licht te verdragen, zich duizelig voelen, zich erg moe voelen, of zich voelen punt van het strippen,
   • de persoon kan ook klagen over pijn op de borst, misselijkheid of braken,
   • dan verliest ze meestal het bewustzijn.

2. 
   

   
   
   
   Bel 15 of een andere hulpdienst. Shock is een medisch noodgeval dat zorg door gezondheidswerkers en ziekenhuisopname vereist.
   • Als je er zeker van was dat de verlichting goed op weg was voordat je de eerste hulp ging verlenen aan de betrokken persoon, heb je misschien zijn leven gered.
   • Probeer de hulpverlening indien mogelijk online te houden, zodat u continu informatie kunt krijgen over hoe de toestand van het slachtoffer is veranderd.
   • Volg zorgvuldig de instructies op die u helpen totdat ze ter plaatse zijn.

3. 
   

   
   Controleer de hartslag en ademhaling. Zorg ervoor dat de persoon ademt, dat zijn luchtwegen vrij zijn en neem zijn polsslag.
   • Observeer de borst van het slachtoffer om te zien of deze omhoog komt en vervolgens leegloopt en breng vervolgens je wang naar zijn mond om zijn adem te voelen.
   • Controleer het ademhalingspatroon van het slachtoffer opnieuw met regelmatige tussenpozen, ongeveer elke 5 minuten, zelfs als hij zelfstandig ademt.

4. 
   

   
   
   
   Meet, als je kunt, de spanning. Als u een bloeddrukmeter tot uw beschikking heeft en u kunt deze gebruiken zonder het risico van het letsel te verergeren, neem dan de bloeddruk van het slachtoffer en geef deze informatie aan het reddingsteam.

5. 
   

   
   Oefen cardiopulmonale reanimatie. Voer deze reanimatie niet uit tenzij u vooraf bent getraind. Een ongetrainde persoon die probeert een reanimatie aan een slachtoffer toe te dienen, kan meer kwaad dan goed doen.
   • Alleen mensen die in deze techniek zijn getraind, kunnen cardiopulmonale reanimatie uitvoeren, hetzij op een volwassene, op een kind of op een baby, vanwege het risico op fatale verwondingen die kunnen optreden.
   • Het Rode Kruis heeft onlangs nieuwe aanbevelingen gedaan met betrekking tot de protocollen voor het toedienen van cardiopulmonale reanimatie. Het is essentieel dat alleen degenen die bekend zijn met deze nieuwe methoden en die over een externe geautomatiseerde defibrillator beschikken, verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van de voorgeschreven procedure.

6. 
   

   
   Plaats het slachtoffer in de veiligheidspositie. Als het slachtoffer bij bewustzijn is en geen verwondingen aan de benen, hoofd, nek of rug heeft, plaatst u het slachtoffer in de veilige positie.
   • Leg het slachtoffer op zijn rug en hef zijn benen ongeveer 30 cm op.
   • Hef je hoofd niet op.
   • Als het optillen van de benen pijn of letsel veroorzaakt, doe dit dan niet en laat de persoon plat op zijn rug liggen.

7. 
   

   
   Verplaats het slachtoffer niet. Je moet handelen op de plek waar je bent, tenzij de omgeving het gebied gevaarlijk maakt.
   • In sommige speciale gevallen vereisen de omstandigheden dat het slachtoffer wordt verplaatst om het gevaar te sluiten en zich ook te beschermen. Dit kan het geval zijn als u zich in een situatie bevindt waarbij er zich een auto-ongeluk heeft voorgedaan midden op de snelweg of als u zich in een gebouw bevindt dat dreigt in te storten of te exploderen.
   • Geef het slachtoffer vooral niets te drinken of te eten.

8. 
   

   
   Produceer klassieke eerste hulp op zichtbare wonden. Als de betrokken persoon getraumatiseerd is, moet u mogelijk stoppen met bloeden of eerste hulp verlenen voor een fractuur.
   • Comprimeer bloedingen die worden veroorzaakt door bloedingen en breng een verband aan op de wond met een schoon weefsel als u er een tot uw beschikking heeft.

9. 
   

   
   Houd het slachtoffer warm. Bedek de persoon aan wie je eerste hulp verleent met alles wat je bij de hand hebt: jas, deken, handdoek of deken.

10. 
    

    
    Maak indien mogelijk alles los dat de bloedcirculatie kan verstoren. Maak de riem en broekknop in de taille los en verwijder alle kleding die te strak op de borst zit.
    • Maak de stropdas, kraag los, maak de bovenste knop van het shirt los. Knip te strakke kleding uit.
    • Maak de schoenveters los en verwijder sieraden die te strak zitten die de persoon om de nek of polsen draagt.

Deel 2 Volg het slachtoffer tijdens het wachten op de redding

1. 
   

   
   Blijf bij het slachtoffer totdat er hulp komt. Wacht niet om te zien of de symptomen veranderen om de toestand van het slachtoffer te beoordelen. Geef eerste hulp en kijk dan of de situatie lijkt te verbeteren of verslechteren.
   • Spreek kalm tegen het slachtoffer. Als het bij bewustzijn is, zal het je helpen om de evolutie van zijn toestand in de tijd te beoordelen.
   • Geef continu informatie over de ademhaling, de hartslag en het bewustzijnsniveau van het slachtoffer.

2. 
   

   
   Blijf eerste hulp verlenen. Controleer continu of de luchtwegen vrij zijn en blijf de bloedstroom bewaken door de pols van het slachtoffer te nemen.
   • Houd het slachtoffer in de gaten om te zien wat bij bewustzijn blijft totdat de redding arriveert.

3. 
   

   
   Voorkom dat die persoon verstikt. Als het slachtoffer bloed uit de mond krijgt of moet braken en er is geen risico op letsel aan de wervelkolom, verleng het dan naar de zijkant om te voorkomen dat de luchtwegen verstopt en gesmoord worden.
   • Als het slachtoffer bloed uit zijn mond krijgt of moet overgeven, maar u denkt dat hij gewond is geraakt in de wervelkolom, probeer dan de luchtwegen vrij te maken zonder uw nek, rug of hoofd te bewegen.
   • Plaats uw handen aan elke kant van het gezicht van het slachtoffer door de onderkaak voorzichtig op te tillen en open de lippen met uw vingertoppen om de lucht te laten passeren. Pas op dat u uw nek en hoofd niet beweegt.
   • Als u de luchtweg niet kunt vrijmaken, vraag dan om hulp om een ​​blok in pseudo-zijveiligheidspositie te plaatsen om verstikking te voorkomen.
   • Een eerste persoon moet de nek en nek vasthouden om ervoor te zorgen dat ze in de lijn van de rug blijven, terwijl een tweede persoon het slachtoffer voorzichtig opzij kantelt.

Deel 3 Behandel anafylactische shock

1. 
   

   
   Identificeer de symptomen van een allergische reactie. De allergische reactie begint binnen een paar minuten of een paar seconden na contact met een allergeen middel. Hier is een lijst met de typische symptomen die een persoon met anafylactische shock vertoont.
   • De huid is bleek, het kan gezwollen of jeuken, roodheid of urticaria kan verschijnen op de delen van het lichaam die in contact zijn geweest met het allergeen.
   • Een ongewoon gevoel van warmte
   • Moeite met slikken, tot het lijkt alsof u een brok in de keel heeft.
   • Moeilijke ademhaling, piepende ademhaling, hoesten, ongemak of verstikking in de borst.
   • De mond en tong of het gezicht kunnen opzwellen, de neus kan verstopt zijn.
   • Duizeligheid, angst, verwarring, problemen met articuleren.
   • Misselijkheid, braken, diarree en maagklachten.
   • Hartkloppingen, een snelle en zwakke pols.

2. 
   

   
   Bel 15 of een ander hulpdienst. Anafylactische shock is een medisch noodgeval dat zorg door gezondheidswerkers en ziekenhuisopname vereist.
   • Als er niet onmiddellijk voor wordt gezorgd, kan anafylactische shock tot de dood leiden. Houd hulp online om instructies te ontvangen terwijl u eerste hulp verleent.
   • Wacht niet om de eerste hulp te bellen, zelfs als de symptomen nogal goedaardig lijken. In sommige gevallen kan de allergische reactie aanvankelijk mild zijn, maar tot enkele uren na contact met het allergeen zeer gewelddadig en potentieel fataal worden.
   • De eerste tekenen van een allergische reactie zijn vaak jeuk of zwelling van het lichaamsdeel dat onmiddellijk in contact is geweest met het allergeen. In het geval van insectenbeten zal het op de huid zijn. In het geval van een allergie voor een medicijn of voedsel, zullen waarschijnlijk de keel en mond het eerst zwellen, die de ademhalingsfunctie snel kunnen verstoren.

3. 
   

   
   Geef een injectie met adrenaline. Vraag het slachtoffer of ze auto-injecteerbare ladeninol heeft, die vaak wordt gevonden onder de handelsnaam Eppien. Linjectie moet normaal worden uitgevoerd in de dij.
   • Deze kleine spuit levert een dosis adrenaline om de anafylactische shock te vertragen en mogelijk levens te redden. Mensen die weten dat ze voedselallergieën of insectenbeetallergieën hebben, hebben ze vaak bij zich.
   • Vertel uzelf niet dat deze injectie voldoende zal zijn om de allergische reactie volledig te stoppen. U moet alle noodacties blijven uitvoeren en met name zo snel mogelijk om hulp vragen.

4. 
   

   
   Praat met het slachtoffer met geruststellende woorden. Probeer erachter te komen wat deze allergische reactie heeft veroorzaakt.
   • Er zijn een aantal gevaarlijke allergenen die anafylactische shock kunnen veroorzaken. De meest voorkomende zijn wespen- of bijensteken, beten van sommige insecten, bijvoorbeeld rode mieren, en een aantal voedingsmiddelen, waaronder pinda's, noten, zeevruchten, en derivaten van tarwe en zeewier. sojabonen.
   • Als het slachtoffer niet in staat is om u te spreken of te antwoorden, controleer dan of ze een polsbandje of noodkraag hebben om een ​​waarschuwing of een kaart in hun portemonnee te geven die mogelijke gezondheidsproblemen vermeldt.
   • Als het een insect of bijensteek is die de anafylactische schok heeft veroorzaakt, krab dan de plaats van de beet met een star voorwerp, of het nu een spijker, een sleutel of een bankkaart is.
   • Verwijder vooral de steek niet met een pincet. Je zou zelfs nog meer gif in je huid krijgen.

5. 
   

   
   Neem de volgende richtlijnen in acht om schokken te voorkomen. Leg het slachtoffer op zijn rug, plat op de vloer. Leg hem niet onder het hoofd, dit kan de ademhaling verstoren.
   • Geef hem niets te drinken of te eten.
   • Breng uw voeten omhoog tot ongeveer 30 cm en bedek het met een deken of jas om het warm te houden.
   • Maak alles los of verwijder iets dat de bloedcirculatie kan verstoren: de broekknop, de riem, de stropdas, het shirt of het t-shirt dicht bij het lichaam, een ketting of armband, de schoenen.
   • Het is niet helemaal uitgesloten dat het slachtoffer gewond is geraakt in de nek, rug, hoofd of wervelkolom, zijn benen niet optillen, plat op de grond laten liggen.

6. 
   

   
   Als het slachtoffer begint te braken, draai het dan opzij. Om te voorkomen dat het slachtoffer de luchtweg verstikt en schoonmaakt als er bloed in de mond zit of moet overgeven, rolt u het opzij.
   • Als je denkt dat je wervelkolom beschadigd is, pas dan op dat je de schade niet verergert. Vraag om hulp om het naar de zijkant van een enkel blok te rollen en zorg ervoor dat de rug, nek en hoofd zo uitgelijnd mogelijk blijven.

7. 
   

   
   Blijf controleren dat niets de luchtwegen belemmert, controleer de bloedcirculatie en ademhaling. Zelfs als het slachtoffer zonder hulp kan ademen, blijf zijn of haar ademhaling en hartslag om de twee of drie minuten controleren.
   • Controleer ook regelmatig, om de twee of drie minuten, of het slachtoffer nog bij bewustzijn is, totdat de redding arriveert.

8. 
   

   
   Voer indien nodig een cardiopulmonale reanimatie uit. Ga niet tot reanimatie als u niet vooraf bent opgeleid. Een ongetrainde persoon die probeert een reanimatie op een slachtoffer uit te voeren, kan meer kwaad dan goed doen.
   • Alleen mensen die in deze techniek zijn getraind, kunnen cardiopulmonale reanimatie uitvoeren, hetzij op een volwassene, op een kind of op een baby, vanwege het risico op fatale verwondingen die kunnen optreden.
   • Het Rode Kruis heeft onlangs nieuwe aanbevelingen gedaan met betrekking tot de protocollen voor het toedienen van cardiopulmonale reanimatie. Het is essentieel dat alleen degenen die bekend zijn met deze nieuwe methoden en die over een externe geautomatiseerde defibrillator beschikken, verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van de voorgeschreven procedure.

9. 
   

   
   Blijf bij het slachtoffer totdat er hulp komt. Blijf kalm met haar praten, stel haar gerust en kijk uit voor een mogelijke verandering in haar toestand.
   • Wanneer ze op de site aankomen, moeten gezondheidswerkers alle informatie verzamelen die u kunt geven over de toestand van het slachtoffer. Ze zullen je ook vragen welke EHBO-acties je hebt gedaan.