Hoe weet je wanneer je moet voorkomen dat een vrouw zich voortplant?

Inhoud

• stadia
• Deel 1 Respecteer algemene normen
• Deel 2 Beoordeling van de persoonlijke gezondheid
• Deel 3 Meer informatie over reproductie

Parende teven kunnen een van de meest lonende ervaringen zijn die een hondeneigenaar of fokker kan hebben. Deze praktijk heeft echter veel complicaties en potentiële risico's voor de gezondheid van teven. Daarom moet u weten wanneer u moet voorkomen dat een vrouw zich voortplant. Om dit te doen, moet u zich houden aan de algemene paringsnormen, de gezondheid van elke vrouw beoordelen en meer leren over het fokproces.

stadia

Deel 1 Respecteer algemene normen

1. 
   

   
   Houd rekening met de leeftijd van de hond. Er zijn verschillende regels en meningen over wanneer teven moeten stoppen met voortplanten. Desondanks moet u de normen volgen die geschikt zijn voor u om de gezondheid van uw huisdier te beschermen.
   • Volgens verschillende kennels moet een vrouw 8 jaar of jonger zijn voordat ze nesten opneemt.
   • Verschillende dierenartsen suggereren dat gezonde teven moeten stoppen met paren wanneer ze ongeveer 8 jaar oud zijn.
   • Volgens de strengste norm mag een teefje zich niet voortplanten na de leeftijd van 5 jaar.
   • Neem contact op met je dierenarts als je van plan bent om een ​​hond te paren die ouder is dan 5 jaar.
   • U moet de leeftijd van uw huisdier evalueren met andere factoren, namelijk ras en grootte.

2. 
   

   
   
   
   Houd rekening met het ras van het dier. U moet voorkomen dat sommige hondenrassen vóór andere paren. Dit komt omdat sommige rassen fysiologische problemen en andere gerelateerde ziekten hebben die kunnen leiden tot complicaties tijdens de zwangerschap.
   • Je moet voorkomen dat chihuahua's en andere kleine honden rond de leeftijd van 5 bevallen.
   • Je moet voorkomen dat grotere honden, zoals poedels, zich rond de leeftijd van 5 of 6 jaar voortplanten.
   • Middelgrote honden kunnen langer paren dan die van kleine of grote omvang, afhankelijk van de mening van de dierenarts en hun gezondheidstoestand.

3. 
   

   
   Bekijk het aantal nesten dat uw hond heeft gehad. Verschillende kennels, dierenartsen en verantwoordelijke fokkers suggereren dat mensen stoppen met het paren van hun honden na een bepaald aantal nesten. U moet deze factoren overwegen.
   • Sommige kennels stoppen met het opnemen van nesten nadat een hond 4 of 6 heeft gehad.
   • Veel dierenartsen adviseren om te voorkomen dat een vrouwtje zich na 4 nesten voortplant.
   • Hoe groter het aantal nesten, hoe kleiner de genetische diversiteit van een bepaald ras.
   • Veel onverantwoordelijke fokkers, bekend als puppy-molens, zorgen ervoor dat hun honden veel nesten hebben, ongeacht het welzijn en de gezondheid van deze dieren.

Deel 2 Beoordeling van de persoonlijke gezondheid

1. 
   

   
   
   
   Kijk of de hond een erfelijke pathologie vertoont. Stop met het paren van een teef als zij of haar nakomelingen een soort erfelijke ziekte hebben ontwikkeld. Deze teven zijn slechte fokkers en zullen gezondheidsproblemen en de achteruitgang van het ras bestendigen. Onder deze ziekten zijn:
   • blindheid
   • hartproblemen
   • heupdysplasie
   • schildklieraandoening

2. 
   

   
   Kijk of zijn gezondheid sterk genoeg is om te blijven paren. Voorkom dat een vrouw zich voortplant als ze medische aandoeningen heeft die haar welzijn of haar gezondheid bedreigen. Vermijd ook om haar te laten paren als ze een gezondheidsprobleem heeft dat kan worden verergerd door zwangerschap. Enkele problemen zijn:
   • diabetes,
   • heupproblemen (bijvoorbeeld heupdysplasie),
   • reproductieve problemen zoals genitale prolaps of verwijding van de baarmoeder.

3. 
   

   
   Kijk of het teef zwangerschapscomplicaties heeft. De meeste dierenartsen en fokkers zijn het erover eens dat honden met gecompliceerde zwangerschappen niet moeten kraaien, omdat complicaties in de toekomst een goed teken van problemen zijn. Dergelijke complicaties zijn:
   • een ongeplande keizersnede
   • een miskraam
   • uitgesteld werk en werpen

4. 
   

   
   Kijk of het dier voldoet aan de normen van het ras. Een van de belangrijkste valuta's van de verantwoordelijke fokkers is stuurman om te verbeteren. Een vrouw moet dus niet langer reproduceren als haar nakomelingen niet aan de normen van het ras voldoen of de gezondheid van het ras verbeteren. Overweeg deze factoren:
   • Puppy's zijn uitstekende vertegenwoordigers van een ras.Een aantrekkelijke bokser moet bijvoorbeeld bruin zijn met een borst en witte poten,
   • nakomelingen hebben onaantrekkelijke eigenschappen zoals albinisme, blindheid of aangeboren afwijkingen,
   • dichter bij een kennel komen voor meer informatie over de normen van een ras.

Deel 3 Meer informatie over reproductie

1. 
   

   
   Ken de ovulatiecyclus. Het is een cyclus die het voortplantingssysteem van teven regelt, net als de menstruatie bij vrouwen. Voordat je overweegt om een ​​teef te paren, moet je haar ovulatiecyclus kennen.
   • Ze gaan de ovulatie in op de leeftijd van vier maanden. Dit zal echter afhangen van hun grootte, omdat de kleine teven deze cyclus rond 4 maanden kunnen starten, terwijl de grote teven niet vóór 24 maanden kunnen beginnen.
   • Estrus duurt ongeveer twee tot vier weken.
   • Veel teven zijn vruchtbaarder rond 9 of 10 dagen na het begin van de ovulatie. Deze periode duurt ongeveer 5 dagen.
   • Zodra de hond volwassen is, gaat ze regelmatig de ovulatie in. Voor de meeste van hen is het bijna elke 6 maanden. De kleinere kunnen om de 3 tot 4 maanden opwarmen, en de grotere om de 12 tot 18 maanden.

2. 
   

   
   Meer informatie over de complicaties van zwangerschap. Als een complexe fysieke toestand oefent zwangerschap enorme stress uit op het lichaam van een teef. Bovendien zijn er veel complicaties die de gezondheid van uw huisdier kunnen bedreigen, waaronder:
   • een infectie van de baarmoeder,
   • ontsteking van de borstklieren,
   • eclampsie (een ziekte geassocieerd met een afname van calcium in het bloed in lacterende teven),
   • genitale verzakking of verwijding van de baarmoeder.

3. 
   

   
   Praat met ervaren fokkers. Ervaren fokkers in uw gemeenschap of regio zijn geweldige hulpbronpersonen van wie u meer kunt leren over fokken. Omdat ze vele jaren honden hebben grootgebracht, kennen ze de complexiteit van dit proces.
   • Neem contact op met een fokkersclub (bijvoorbeeld de Club du Caniche de France) voor informatie over ervaren fokkers in uw omgeving. Daarnaast kan een kennel u informatie verstrekken over de dekking of een verbindingsofficier die u in contact kan brengen met fokkers.
   • Probeer een mentor in je gemeenschap te vinden. Je zou er een kunnen vinden via een dierenarts.