Hoe de symptomen van postnatale bloeding te herkennen

Inhoud

• stadia
• Methode 1 Herken situaties met een hoog risico
• Methode 2 Herkennen bloeden geassocieerd met postnatale bloeding
• Methode 3 Andere symptomen herkennen
• Methode 4 Maak een zorgplan (voor zorgverleners)

Postnatale bloeding is een abnormaal bloedverlies na de bevalling.Deze bloedingen kunnen vierentwintig uur na levering of na een paar dagen optreden. Postnatale bloeding is nu heel gebruikelijk bij vrouwen en is goed voor 8% van de sterfgevallen in de Verenigde Staten na de bevalling. Dit percentage is nog steeds veel hoger in onderontwikkelde en ontwikkelingslanden. Het is echter normaal om na de bevalling wat bloed te verliezen. Deze bloeding (ook wel lochia genoemd) houdt enkele weken aan. Het is daarom belangrijk om onderscheid te maken tussen baarmoederafscheiding en postnatale bloeding om complicaties te voorkomen.

stadia

Methode 1 Herken situaties met een hoog risico

1. 
   

   
   Weet welke aandoeningen postnatale bloeding kunnen veroorzaken. Verschillende fenomenen die vóór, tijdens en na de bevalling optreden, kunnen postnatale bloeding bevorderen. Sommige van deze pathologieën vereisen toezicht op de aanstaande moeder tijdens en na de bevalling om de mogelijkheid van bloedingen uit te sluiten. Het is belangrijk om deze aandoeningen te kennen, omdat ze de kans op bloeding bij vrouwen vergroten.
   • Allerlei afwijkingen gerelateerd aan de placenta, waaronder een onthechting
   • Meerdere zwangerschappen
   • Pre-eclampsie of hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap
   • Een geschiedenis van bloeding tijdens een vorige bevalling
   • zwaarlijvigheid
   • Baarmoeder afwijkingen
   • bloedarmoede
   • Keizersnede
   • Bloeden tijdens de zwangerschap
   • Een zeer lange levering, meer dan 12 uur
   • Een baby die bij de geboorte meer dan vier kilo weegt

2. 
   

   
   
   
   Weet dat uteriene atonie een groot bloedverlies kan veroorzaken. Postnatale bloeding is wereldwijd de belangrijkste oorzaak van postpartumsterfte, zelfs na een normale bevalling. Er zijn verschillende redenen voor een aanzienlijk verlies van bloed, tot een halve liter, na levering. Een daarvan is baarmoederatonie.
   • Baarmoederatonie treedt op wanneer een deel van de baarmoeder van de moeder worstelt om terug te keren naar zijn oorspronkelijke staat.
   • De baarmoeder blijft ontspannen en slap, in plaats van samentrekken en weer stevig worden. Dit vergemakkelijkt de doorgang van bloed en draagt ​​bij aan postnatale bloeding.

3. 
   

   
   Houd er rekening mee dat trauma tijdens de bevalling kan leiden tot postnatale bloeding. Een andere reden voor overmatig bloeden kan letsel of trauma zijn dat optreedt tijdens de bevalling.
   • Dit trauma kan de vorm hebben van snijwonden, die kunnen worden veroorzaakt door het gebruik van een tang tijdens de bevalling.
   • Scheurvorming kan ook optreden wanneer de baby groter is dan normaal en heel snel tevoorschijn komt. Dit kan een scheur veroorzaken bij de ingang van de vagina.

4. 
   

   
   
   
   Begrijp dat het bloed niet altijd uit het lichaam van de vrouw stroomt. Bloeden als gevolg van de bevalling kan ook inwendig zijn en morsen in kleine scheurtjes tussen de weefsels om een ​​hematoom te vormen, als het bloed geen uitweg vindt.

Methode 2 Herkennen bloeden geassocieerd met postnatale bloeding

1. 
   

   
   Let op de hoeveelheid verloren bloed. Het is belangrijk om het soort bloed te herkennen dat binnen vierentwintig uur of dagen na de bevalling stroomt om de mogelijkheid van postnatale bloeding uit te sluiten. De belangrijkste parameter in dit geval is de overvloed aan bloedingen.
   • Elke bloeding die een halve liter bloed na de bevalling en een liter na een keizersnede overschrijdt, wordt beschouwd als postnatale bloeding.
   • Bovendien is bloedingen van meer dan één liter bloed al een ernstige postnatale bloeding en vereist onmiddellijke medische interventie, vooral als er nog andere risicofactoren zijn.

2. 
   

   
   Observeer de bloedstroom en de ure ervan. Postnatale bloeding bestaat meestal uit een ononderbroken en overvloedige stroom bloed, met of zonder grote stolsels. Deze komen echter vaker voor bij bloedingen die enkele dagen na de bevalling optreden. Dit type bloeding kan ook een vrij geleidelijke stroom hebben.

3. 
   

   
   Houd er rekening mee dat de geur van bloed u kan helpen bepalen of het een postnatale bloeding is of niet. Extra functies kunnen u helpen het verschil te zien tussen normale baarmoederuitstromingen of lochia na de bevalling en postnatale bloeding, inclusief de geur van deze stroom. U kunt postnatale bloeding vermoeden als uw effusies vaak slecht zijn of de bloedstroom sterk toeneemt na de bevalling.

Methode 3 Andere symptomen herkennen

1. 
   

   
   Raadpleeg een arts als u symptomen herkent die ernstig genoeg lijken. Acute postnatale bloeding gaat vaak gepaard met een scherpe daling van de bloeddruk, tachycardie of pols, koorts, spierrigiditeit, flauwvallen of bewusteloosheid. Dit zijn de meest voor de hand liggende tekenen van postnatale bloeding, maar ook de gevaarlijkste. Ze vereisen onmiddellijke medische interventie.

2. 
   

   
   Let op de tekenen die enkele dagen na levering optreden. Er zijn andere minder ernstige maar nog steeds gevaarlijke symptomen van postnatale bloeding, die enkele dagen na de bevalling kunnen optreden. Ze omvatten koorts, buikpijn, moeilijk plassen, algemene zwakte, loskomen van de buik in de schaamstreek.

3. 
   

   
   Ga naar het ziekenhuis als je deze waarschuwingsborden ziet. Postnatale bloeding is een medisch noodgeval en vereist onmiddellijke ziekenhuisopname en maatregelen om het bloeden te stoppen. Neem onmiddellijk contact op met de hulpdiensten als u coma kunt ontwikkelen als u een van de volgende symptomen ervaart na een levering.
   • Zeer lage bloeddruk
   • Een zeer zwakke pols
   • Moeilijk plassen of niet kunnen plassen
   • Continue vaginale bloeding of de aanwezigheid van grote stolsels
   • Flauwvallen
   • Een verstijving van het lichaam
   • koorts
   • Buikpijn

Methode 4 Maak een zorgplan (voor zorgverleners)

1. 
   

   
   Weet wat een zorgprogramma is. Het belangrijkste om te doen om de kans op overlijden na de geboorte te verminderen, is het vermogen om vroege tekenen van bloeding op te sporen en de oorzaak te kennen. U kunt sneller ingrijpen door snel de oorzaak van bloedingen te identificeren.
   • Een zorgprogramma is in dit geval erg handig. Vijf fasen markeren deze zorg. Het omvat het evalueren, diagnosticeren, programmeren, ingrijpen en de evolutie van het probleem volgen.
   • Het is belangrijk om te weten wat u in elk van deze stappen moet zien om u goed voor te bereiden op postnatale bloedingzorg.

2. 
   

   
   Wees zeer alert op moeders die aanleg hebben voor het ontwikkelen van een postnatale bloeding. Voordat u een beoordeling maakt, is het belangrijk om de geschiedenis van de moeder te kennen. Er zijn verschillende predisponerende factoren die postnatale bloeding aanmoedigen, net zoals elke vrouw die net is bevallen veel bloed kan verliezen. De patiënt moet elke 15 minuten worden geëvalueerd, tijdens en na de bevalling totdat de vrouw bloedt, als ze een of meer van de volgende aanleg heeft.
   • Deze risicofactoren omvatten een opgezette baarmoeder veroorzaakt door de zwangerschap van een relatief groot kind of een overmatige hoeveelheid placentavloeistof, die meer dan vijf kinderen baart, of een snelle of zeer lange bevalling. gebruik van een tang, keizersnede, handmatige verwijdering van de placenta of slecht geplaatste baarmoeder.
   • Deze aanleg voor postnatale bloeding kunnen ook moeders zijn die problemen hebben ervaren zoals placenta-abruptie of andere placenta-afwijkingen die medicijnen hebben gebruikt zoals prostaglandine, tocolytische producten of magnesiumsulfaat, die Algemene anesthesie, mensen met bloedstollingsproblemen, die al een postnatale bloeding hebben gehad, last hebben van fibromen of een bacteriële infectie van de foetale membranen (of chorioamniotitis) hebben gehad.

3. 
   

   
   Controleer regelmatig de toestand van de moeder. Fysieke aspecten van de moeder moeten regelmatig worden gecontroleerd op postnatale bloeding. Dit zijn de lichamelijke symptomen:
   • De baarmoeder fundus, het tegenovergestelde van de baarmoederhals, de blaas, de hoeveelheid lochia (de vloeistoffen die uit de vagina komen en die zijn samengesteld uit bloed, slijm en baarmoederweefsel), de vier vitale functies die temperatuur, pols, ademhaling en bloeddruk, evenals de teint van de patiënt.
   • Bij het evalueren van deze plaatsen is het belangrijk om te weten wat u moet opmerken. Volg de onderstaande stappen voor meer informatie.

4. 
   

   
   Let op de onderkant van de baarmoeder. Het is belangrijk om de baarmoeder en de locatie van de fundus te controleren. Deze laatste moeten normaal een vrij stevig gevoel hebben en moeten buigen voor de navel. Elke andere ure en positie - als, bijvoorbeeld, de uteriene fundus erg zacht of moeilijk te vinden is - kan wijzen op een postnatale bloeding.

5. 
   

   
   Observeer de blaas. In sommige gevallen is de blaas de oorzaak van postnatale bloeding omdat de baarmoederfundus over het navelgebied is verplaatst.
   • Vraag de patiënt om te plassen. De blaas veroorzaakt verplaatsing van de baarmoeder als het bloeden stopt na het plassen.

6. 
   

   
   Controleer de staat van de lochia. Het evalueren van het aantal vaginale effusies in maandverband is belangrijk voor een duidelijk beeld van de situatie. Overmatig bloeden moet een maandverband binnen 15 minuten weken.
   • Deze effusies blijven soms onopgemerkt en de patiënt kan worden gevraagd om naar de zijkant te kijken om te zien of ze niet onder haar zijn opgetreden, vooral in het achterste gebied.

7. 
   

   
   Controleer de vitale functies van de moeder. Ze omvatten bloeddruk, ademhaling, pols en temperatuur. In het geval van postnatale bloeding is de pols vaak erg zwak, maar deze kan van vrouw tot vrouw verschillen, afhankelijk van de gebruikelijke polsslag van de patiënt.
   • Deze vitale functies kunnen pas veel later afwijkingen vertonen, wanneer de moeder al veel bloed heeft verloren. Daarom moet u alles evalueren wat u met een normaal bloedvolume kunt verwachten, zoals een warme, droge huid en zeer zachte roze lippen.
   • Men kan ook de toestand van de patiënt beoordelen door een vingernagel te knijpen. De laatste moet terugkeren naar zijn natuurlijke kleur zodra de druk wordt opgeheven.

8. 
   

   
   Begrijp dat trauma kan leiden tot overmatig bloeden. Na het verifiëren van allerlei veranderingen in de patiënt, kan de moeder last hebben van postnatale bloeding veroorzaakt door het losraken van de baarmoeder. Niettemin kunnen het de gevolgen zijn van een trauma, als de baarmoederconditie is gecontroleerd en als deze goed is gecontracteerd en op de juiste plaats is gevonden terwijl het bloeden aanhoudt. De buitenste kleur van de huid en pijn moeten in aanmerking worden genomen om te controleren op trauma.
   • De pijn: de moeder zal intense pijn ervaren in het bekken of het rectum. Dit kan een indicatie zijn van inwendige bloedingen.
   • De conditie van de huid: deze zal opzwellen en van kleur veranderen om een ​​paarsere tint te krijgen. Dit kan ook een indicatie zijn van inwendige bloedingen.
   • Men kan gemakkelijk een externe wond of scheur vinden door een lichtbron te gebruiken om de vagina van de moeder goed te onderzoeken.

9. 
   

   
   Waarschuw ander verzorgend personeel. De volgende stap is om een ​​diagnose te stellen als de patiënt veel bloed heeft verloren en de oorzaak al is gevonden.
   • Informeer altijd een arts en andere zorgverleners die betrokken zijn bij de zorg voor de moeder, omdat de verpleegkundige niet altijd voor een enkele patiënt kan zorgen.
   • De belangrijkste rol van de verpleegkundige bij dit soort complicaties is om de patiënt te volgen, manieren te vinden om bloedverlies te stoppen, te transfuseren en onmiddellijk alle significante veranderingen in de toestand van de moeder te melden als reactie is niet wat verwacht wordt.

10. 
    

    
    Masseer de baarmoeder van de moeder en controleer op bloedverlies. Verpleging bestaat hier uit het constant monitoren van de vitale functies van de patiënt die een postnatale bloeding heeft en het meten van de hoeveelheid bloed verloren door de controle van maandverband. Het masseren van de baarmoeder zal ook aanmoedigen om samen te trekken en zich te versterken. Vertel het de arts of verloskundige als het bloeden nog steeds optreedt - ook tijdens de massage - het is ook erg belangrijk.

11. 
    

    
    Geef bloed terug aan de moeder. De verpleegkundige had de bloedbank al voor transfusie moeten gebruiken. Dat hoort bij zijn verantwoordelijkheden.

12. 
    

    
    Breng de benen van de patiënt omhoog. Men moet de benen van de moeder optillen, het lichaam in een horizontale positie houden en haar hoofd licht optillen.

13. 
    

    
    Geef medicatie aan de patiënt. De moeder heeft meestal recht op een reeks medicijnen zoals oxytocine en methergine, die de verpleegkundige moet beoordelen op bijwerkingen, omdat deze ook gevaarlijk kunnen zijn voor de moeder.
    • Oxytocine wordt voornamelijk gebruikt om arbeid te induceren, maar het kan ook achteraf worden gebruikt. De werking van dit geneesmiddel is om de samentrekking van de zachte weefsels van de baarmoeder te vergemakkelijken. Het wordt meestal in de onderarm geïnjecteerd voor maximaal vijf injecties om de twee tot vier uur. Oxytocine heeft een antidiuretisch effect, dat wil zeggen dat het urineren in gevaar brengt.
    • Methergine is een medicijn dat nooit vóór de bevalling wordt gegeven, maar vaak erna. De werking van methergine stimuleert aanhoudende uteruscontracties, waardoor het zuurstofverbruik van de baby die nog in de baarmoeder zit, wordt verlaagd. Methergine wordt ook om de twee tot vier uur toegediend als intramusculaire injecties. De belangrijkste bijwerking van dit product is een verhoging van de bloeddruk. Dit moet worden opgemerkt als de spanning een abnormaal niveau bereikt.

14. 
    

    
    Let op de ademhaling van de moeder. De verpleegkundige moet een opeenhoping van vloeistoffen in het lichaam herkennen tijdens het luisteren naar het geluid dat wordt geproduceerd door te ademen. Het wordt gedaan om de aanwezigheid van vloeistoffen in de longen te identificeren.

15. 
    

    
    Evalueer de moeder wanneer haar toestand is verbeterd. De laatste stap is het evalueren van de resultaten van de gegeven zorg. Het is noodzakelijk om de staat van de baarmoeder te evalueren van de patiënt die een postnatale bloeding heeft gehad.
    • De baarmoeder moet goed zijn uitgelijnd met de navel in het midden. Het moet stevig aanvoelen.
    • De moeder moet maandverband niet zo vaak vervangen, met slechts één bescherming per uur, en er mag geen bloed meer op haar laken zijn.
    • De vitale functies van de patiënt zouden weer normaal moeten zijn.
    • Zijn huid mag niet langer vochtig en koud zijn en zijn lippen moeten roze zijn.
    • Omdat ze niet langer vochtmassa's verliest, zou haar urinefunctie weer normaal moeten stromen. Dit geeft aan dat er voldoende vloeistoffen in het lichaam zijn om vitale functies te leveren.

16. 
    

    
    Controleer op open wonden die zijn gehecht. De arts heeft elke wond gehecht die het bloeden kan hebben veroorzaakt. De genezing van deze wond moet constant worden gecontroleerd, zodat deze niet opnieuw wordt geopend.
    • Intense pijn moet verdwenen zijn, maar er kan wat lokale pijn van de hechting achterblijven.
    • De behandeling zou de blauwachtige kleur van de huid moeten hebben verwijderd als interne bloeding is opgetreden.

17. 
    

    
    Controleer de bijwerkingen van de medicijnen. De mogelijke bijwerkingen van de bovengenoemde geneesmiddelen moeten regelmatig worden gecontroleerd tot het einde van de dosis. Hoewel de postnatale bloeding eerst onder toezicht van een arts staat, kan de verpleegkundige de effectiviteit van de zorg beoordelen door de toestand van de patiënt voortdurend te verbeteren.