Hoe een antisociale persoonlijkheidsstoornis te herkennen

Inhoud

• stadia
• Deel 1 Identificeer de symptomen van een TPA
• Deel 2 Een persoon beheren met TPA
• Deel 3 Een antisociale persoonlijkheidsstoornis begrijpen
• Deel 4 Let op vroege waarschuwingssignalen

De antisociale persoonlijkheidsstoornis is een psychische aandoening die wordt gekenmerkt door een volwassene die geen empathie heeft en geen spijt kan voelen. De termen "psychopaat" en "sociopaat" worden vaak gebruikt in het dagelijks leven en in de hedendaagse cultuur om te verwijzen naar een persoon met TPA, maar ze worden niet gebruikt in een klinische kegel. Op medisch niveau wordt APD gediagnosticeerd bij iemand die een chronische manipulator is, die frauduleus, onverantwoordelijk en vaak bedreigend is. Mensen met TPA lijden in verschillende mate aan deze aandoening (niet al deze mensen zijn seriemoordenaars of oplichters, zoals ze in films zijn), maar iedereen die aan deze aandoening lijdt, kan moeilijk zijn om mee om te gaan. beer en soms gevaarlijk. Leer iemand herkennen die een antisociale persoonlijkheidsstoornis heeft, zodat u uzelf en de persoon die eraan lijdt kunt beschermen.

stadia

Deel 1 Identificeer de symptomen van een TPA

1. 
   

   
   Weet wat de criteria zijn voor het diagnosticeren van antisociale persoonlijkheidsstoornis. In deze context moet de persoon ten minste drie van de gedragingen onthullen die worden vermeld in de diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen. Deze handleiding is een officiële compilatie van alle psychische aandoeningen en hun symptomen en psychologen worden gebruikt om een ​​diagnose te stellen.

2. 
   

   
   Controleer op een geschiedenis van criminele activiteiten of arrestaties. Een persoon met een antisociale persoonlijkheidsstoornis zal arrestaties voor misdaden opbouwen, zowel kleine als ernstige. Deze criminele activiteiten beginnen vaak te mislukken en blijven volwassen. TPA-patiënten hebben ook vaak problemen met alcohol- en drugsgebruik, wat betekent dat ze kunnen worden gearresteerd voor bezit of gebruik van drugs of gedrag in een goddelijke staat.
   • U moet uw eigen onderzoek doen als de persoon zijn of haar achtergrond niet onthult.

3. 
   

   
   
   
   Identificeer een pathologische behoefte aan liegen of frauduleus gedrag. Mensen die aan deze aandoening lijden, brengen hun leven door met liegen, zelfs over alledaagse of oninteressante dingen. Deze gewoonte om te allen tijde te liegen kan later evolueren naar een hoogvliegend bedrog, waarbij de persoon anderen in zijn voordeel manipuleert door zijn leugens te gebruiken. Het kan ook verborgen namen ontwikkelen om zich te verbergen, zowel om mensen te smokkelen als om een ​​andere vorm van valsheid te vinden.

4. 
   

   
   Let op onverantwoorde veronachtzaming van de beveiliging. Mensen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis blijven vaak onverschillig voor de veiligheid van zichzelf en anderen. Ze kunnen een potentieel gevaarlijke situatie negeren of zichzelf opzettelijk in gevaar brengen, of anderen dwingen dat te doen. Op een kleinere schaal kan dit het rijden op hoge snelheid omvatten of de noodzaak om een ​​gevecht met vreemden te beginnen, waarbij lichamelijk letsel, marteling of regelrechte verwaarlozing tot op zekere hoogte kan optreden. ernstiger van de ziekte.

5. 
   

   
   
   
   Identificeer impulsief gedrag of een defect om van tevoren voor te bereiden. Het is gebruikelijk dat een persoon die aan deze aandoening lijdt, niet goed is in plannen, zowel van dag tot dag als voor de toekomst. Ze ziet misschien geen verband tussen haar huidige gedrag en de langetermijnresultaten, zoals drugshandel vandaag en de gevangenisstraf later. Het kan snel handelen zonder na te denken of plotselinge beslissingen te nemen zonder erover na te denken.

6. 
   

   
   Pas op voor herhaalde fysieke agressie op anderen. Deze aanvallen door personen met TPA kunnen enorm variëren, variërend van een bargevecht tot een ontvoering en marteling. Iemand die lijdt aan een antisociale persoonlijkheidsstoornis, zal echter een geschiedenis hebben van fysiek misbruik ten opzichte van anderen, voor wie men kan worden gearresteerd of niet. Als de persoon vroeg in het leven gedragsproblemen had, kan dit motief in zijn jeugd zijn verschenen toen hij andere kinderen misbruikte, of zelfs zijn eigen ouders of voogden.

7. 
   

   
   Kijk of de persoon een slechte professionele en financiële ethiek heeft. Mensen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis hebben meestal moeite om een ​​baan te houden, klachten van een baas of collega's te verzamelen en kunnen achterstallige rekeningen en schulden hebben. Over het algemeen zal deze persoon geen financiële of professionele stabiliteit hebben en zal zijn geld altijd uitgeven.

8. 
   

   
   Kijk of er een gebrek aan empathie is en een rationalisatie van de aangerichte pijn. Dit is een van de meest voorkomende symptomen van deze aandoening. Een persoon met TPA kan niet sympathiseren met de persoon aan wie hij lijden heeft veroorzaakt. Als hij wordt gearresteerd voor een onrechtmatige daad, rechtvaardigt hij zijn motieven of acties en vindt hij weinig of geen reden om zich schuldig te voelen of te voelen over zijn gedrag. Hij zal moeite hebben te begrijpen dat zijn acties iemand pijn doen.

Deel 2 Een persoon beheren met TPA

1. 
   

   
   Vermijd, indien mogelijk, elk contact. Hoewel het misschien moeilijk is om banden met een familielid of familielid te verbreken, moet je misschien afstand nemen van iemand met een antisociale persoonlijkheidsstoornis. U moet dit doen voor uw eigen fysieke en mentale veiligheid.

2. 
   

   
   Stel de juiste limieten in. Het kan heel moeilijk zijn om goede relaties te onderhouden met een persoon met een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Je moet duidelijke grenzen stellen aan de uitwisselingen en wat jij denkt dat acceptabel is voor deze persoon, als je niet kunt vermijden om er naartoe te gaan.
   • Vanwege de aard van de ziekte hebben mensen met TPA de neiging deze beperkingen te testen en te overtreden. Het is belangrijk om uw positie te handhaven en psychologische hulp of een steungroep te zoeken om u te helpen de situatie te beheren.

3. 
   

   
   Plan op tekenen van mogelijk gewelddadig gedrag. Je moet de waarschuwingssignalen van gewelddadig gedrag herkennen om jezelf en anderen te beschermen als je samenwoont met een persoon met APD, vooral als die persoon drugs gebruikt. Je kunt niet 100% voorspellen, maar Gerald Juhnke raadt u aan te letten op de volgende waarschuwingssignalen:
   • gewelddadige illusies of verzinsels
   • toegang tot wapens
   • een geschiedenis van geweld
   • betrokkenheid bij een criminele bende
   • verklaarde intentie om anderen te schaden
   • gebrek aan wroeging voor de toegebrachte verwondingen
   • misbruik van alcohol of zorgwekkende drugs
   • open bedreigingen om andere mensen pijn te doen
   • een blinde behoefte om anderen pijn te doen
   • een uitsluitingssituatie of een groter isolement

4. 
   

   
   Bel de politie. Doe het als u een escalatie van bedreigingen opmerkt of als u denkt dat bedreigingen met geweld op handen zijn. U moet maatregelen nemen om uzelf en uw dierbaren te beschermen.

Deel 3 Een antisociale persoonlijkheidsstoornis begrijpen

1. 
   

   
   Vraag een diagnose aan een gekwalificeerde psycholoog of psychiater. Dit type stoornis kan moeilijk te identificeren zijn omdat het in zeer verschillende vormen en symptomen kan voorkomen. Dit kan erop duiden dat een persoon lijdt aan deze pathologie wanneer deze niet alle kenmerken heeft die ermee verband houden. Alleen een gekwalificeerde specialist in geestelijke gezondheidszorg kan een officiële diagnose stellen. Je kunt de tekenen van deze stoornis echter herkennen door een combinatie van symptomen te observeren die zich gedurende het hele leven hebben voorgedaan.
   • De antisociale persoonlijkheidsstoornis lijkt in veel opzichten op een narcistische persoonlijkheidsstoornis. De symptomen van deze twee aandoeningen kunnen bij dezelfde persoon worden gediagnosticeerd.
   • Zoals hierboven vermeld, heeft het individu dat lijdt aan een antisociale persoonlijkheidsstoornis de neiging empathie te missen, anderen te manipuleren en hen te misleiden.

2. 
   

   
   Probeer geen amateuristische diagnose te stellen. Het is één ding om iemand van een persoonlijkheidsstoornis te vermoeden, maar het is iets anders om te proberen de persoon te diagnosticeren, tenzij je een gekwalificeerde psychiater of psycholoog bent. Probeer professionele hulp te bieden als de persoon die je zorgen maakt een geliefde is. De aangepaste behandeling kan een periode van revalidatie en de hulp van een psychotherapeut vereisen.
   • Antisociaal gedrag is niet altijd gerelateerd aan een ziekte. Sommige mensen voelen zich zeer comfortabel op een onverantwoordelijke manier en ontwikkelen egoïstische en ondenkbare gewoonten.
   • Weet dat een persoon die lijdt aan een TPA zelden vraagt ​​om behandeld te worden, omdat ze vaak denkt dat alles goed met haar is. U moet erop staan ​​dat de persoon wordt geholpen en om opsluiting te voorkomen.

3. 
   

   
   Observeer gedurende het leven van deze persoon tekenen van antisociale persoonlijkheidsstoornis. Deze aandoening wordt veroorzaakt door een specifieke combinatie van biologische en sociale factoren, die zich gedurende het hele leven van de persoon voordoen. Een persoon met deze aandoening zal deze symptomen al in de kindertijd beginnen te manifesteren, maar een klinische diagnose kan niet vóór de leeftijd van 18 worden gesteld. Aan de andere kant verdwijnen de symptomen van TPA na 40 tot 50 jaar. Ze verdwijnen niet volledig, maar ze worden beïnvloed door biologische factoren of sociale conditionering.
   • De oorsprong van persoonlijkheidsstoornissen kan gedeeltelijk genetisch zijn en kan niet volledig gaan.

4. 
   

   
   Kijk of er sprake is van misbruik van verdovende middelen samen met een TPA. Mensen met deze aandoening hebben vaak ook een probleem van misbruik of afhankelijkheid van een medicijn naast TPA.Uit een epidemiologisch onderzoek bleek dat personen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis 21 keer meer kans hadden om alcohol en drugs te gebruiken dan mensen, maar dit is niet altijd het geval. Elk geval is uniek en een TPA wordt niet noodzakelijk geassocieerd met drugs of alcohol.

5. 
   

   
   Weet dat een antisociale persoonlijkheidsstoornis zeldzamer is bij vrouwen. Hoewel wetenschappers niet echt weten waarom, komt deze aandoening vooral bij mannen voor. Onderzoek wijst uit dat van vier gevallen van TPA er drie mannen zijn.
   • Een TPA kan verschillen bij mannen en vrouwen. Waar mannen meer geneigd zijn zich onverantwoordelijk en gewelddadig te gedragen in de vorm van verkeersovertredingen, dierenmishandeling, vechtpartijen, gebruik van vuurwapens en pyromania, hebben vrouwen meer kans om meerdere seksuele partners te hebben om van huis weg te rennen. en speel geldspellen.

6. 
   

   
   Identificeer een geschiedenis van misbruik bij de persoon met TPA. Aangezien biologische factoren slechts gedeeltelijk verantwoordelijk zijn voor de ziekte, is kindermishandeling een serieuze trigger. Mensen met APD zijn vaak jarenlang fysiek en mentaal misbruikt door iemand in hun buurt. Ze kunnen ook te maken hebben gehad met langdurige verwaarlozing toen ze klein waren. De mensen die hen mishandelden zijn vaak ook ouders die zelf antisociale neigingen hebben, die ze doorgeven aan hun kinderen.

Deel 4 Let op vroege waarschuwingssignalen

1. 
   

   
   Herken de relatie tussen gedragsstoornissen en antisociale persoonlijkheidsstoornis. In het eerste geval is het een symptoom van TPA bij kinderen. Het wordt opgemerkt met intimiderend gedrag, minachting voor de levenden (het misbruik van dieren), woede en problemen met de autoriteit, een onvermogen om spijt te tonen of zich slecht gedrag of crimineel gedrag te voelen.
   • Deze gedragsproblemen verschijnen vaak vrij vroeg en ontwikkelen zich op de leeftijd van tien.
   • De meeste psychologen en psychiaters beschouwen deze gedragsstoornissen als een belangrijke indicator voor latere diagnose van antisociale persoonlijkheidsstoornis.

2. 
   

   
   Let op kenmerken van gedragsstoornissen. Dit omvat een opzettelijke wens om anderen pijn te doen, inclusief agressie tegen andere kinderen, volwassenen en dieren. Het is een gedrag dat zich in de loop van de tijd herhaalt of ontwikkelt en geen enkele of geïsoleerde gebeurtenis. De volgende gedragingen kunnen wijzen op een gedragsstoornis:
   • Pyromania (de noodzaak om met vuur te spelen)
   • het kind is op late leeftijd niet schoon
   • wreedheid tegen dieren
   • intimidatie
   • de vernietiging van eigendom
   • de vlucht

3. 
   

   
   Let op behandelbeperkingen voor een rijaandoening. Dit type aandoening kan niet gemakkelijk worden behandeld met psychotherapie of TPA. De behandeling wordt gecompliceerd door een veel voorkomende comorbiditeit, wat de neiging is van de gedragsstoornis om samen te vallen met andere complicaties zoals drugsmisbruik, stemmingsstoornis of psychopathie.
   • Deze comorbiditeit verhoogt verder de complexiteit van de behandeling van deze personen, die zowel psychotherapie, medicatie als andere benaderingen omvat.
   • De effectiviteit van een benadering, zelfs meervoud, kan variëren afhankelijk van de ernst van het geval van het individu. De ernstigste gevallen geven minder kans dan anderen om goed op de behandeling te reageren.

4. 
   

   
   Maak onderscheid tussen een rijstoornis en een oppositionele uitdagende stoornis. Kinderen die aan deze laatste aandoening lijden, dagen de autoriteit uit, maar voelen zich verantwoordelijk voor de gevolgen van hun acties. Ze trotseren vaak volwassenen, overtreden de regels en geven anderen de schuld voor hun problemen.
   • Een oppositionele uitdagende aandoening kan met succes worden behandeld met psychotherapie en medicatie. Bij deze behandeling worden ouders vaak betrokken bij een cognitieve therapie van gezinsgedrag, waardoor het kind sociale vaardigheden leert.

5. 
   

   
   Denk niet dat een gedragsstoornis noodzakelijkerwijs zal leiden tot een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Men kan heel goed een rijaandoening behandelen voordat deze zich ontwikkelt tot TPA, vooral als de symptomen van dit gedragsprobleem vrij mild zijn.
   • Hoe ernstiger de symptomen van een gedragsstoornis bij een kind, hoe groter de kans dat het kind op volwassen leeftijd een antisociale persoonlijkheidsstoornis ontwikkelt.