Hoe de symptomen van syfilis te herkennen

Inhoud

• stadia
• Deel 1 Identificeer de symptomen van syfilis
• Deel 2 Diagnose en behandeling van syfilis
• Deel 3 Vermijd syfilis

Syfilis is een zeer besmettelijke seksueel overdraagbare aandoening (soa) veroorzaakt door een bacterie die bleek treponema wordt genoemd. Het kan onomkeerbare schade aan de zenuwen, weefsels en hersenen veroorzaken als het niet wordt behandeld. Deze chronische systemische ziekte kan bijna alle weefsels en organen van het lichaam aantasten. Het aantal gevallen van syfilis daalde in 2000, maar is sindsdien toegenomen (vooral bij mannen). In 2013 waren er 56.471 nieuwe gevallen van syfilis in de Verenigde Staten. Als u denkt dat u syfilis heeft, moet u weten hoe u de symptomen kunt herkennen en een behandeling kunt zoeken. Zelfs als u geen syfilis heeft, moet u weten hoe u dit kunt voorkomen.

stadia

Deel 1 Identificeer de symptomen van syfilis

1. 
   

   
   Begrijp hoe syfilis samentrekt. Zodra u begrijpt hoe syfilis van persoon op persoon overgaat, kunt u weten of u risico loopt. Deze ziekte wordt overgedragen van de ene persoon op de andere tijdens contact met een kanselier. Deze chancres verschijnen meestal aan de buitenkant, op de penis of het externe vaginale gebied of aan de binnenkant, in de vagina, anus of rectum. Ze kunnen ook op de lippen en in de mond terechtkomen.
   • Als je vaginale, anale of orale seks hebt gehad met iemand die besmet is met de ziekte, loop je het risico op syfilis.
   • U moet echter wel in direct contact komen met de geïnfecteerde kanker. Syfilis kan niet worden overgedragen door keukengerei, toiletten, deurknoppen, bubbelbaden of zwembaden te delen.
   • Mannen die seks hebben met mannen, hebben veel meer kans om syfilis te krijgen, met 75% van de gevallen gemeld in 2013. Het is daarom veel belangrijker om veiligere seks te dienen als je een man bent die seks heeft met andere mannen.

2. 
   

   
   
   
   Weet dat deze ziekte onopgemerkt kan blijven. Inderdaad, dragers van syfilis kunnen jaren doorbrengen zonder te beseffen dat ze besmet zijn. De primaire stadia van de ziekte hebben geen waarneembare symptomen en veel mensen weten niet eens waar ze aan lijden. Ook al kan de ziektedrager kansen en andere symptomen waarnemen, hij herkent ze mogelijk niet als een seksueel overdraagbare aandoening en kan ze gedurende een langere periode onbehandeld laten. Aangezien kleine chancres zich langzaam kunnen ontwikkelen gedurende 1 tot 20 jaar na de eerste infectie, kunnen dragers de ziekte aan andere mensen doorgeven zonder het te weten.

3. 
   

   
   Weet hoe je de symptomen van de primaire fase van syfilis kunt herkennen. Syfilis kent drie ontwikkelingsstadia: de primaire fase, de secundaire fase en de tertiaire fase. Het primaire stadium vindt meestal 3 weken na blootstelling aan een syfilis-chancre plaats. Deze symptomen kunnen echter op elk moment tussen 10 en 90 dagen na blootstelling optreden.
   • De primaire fase van syfilis begint vaak met het verschijnen van een pijnloze pijnlijke zogenaamde a kankerklein, hard, rond en niet pijnlijk. Zelfs als er in het algemeen slechts één kansel is, kunnen er ook meerdere zijn.
   • Het kansel verschijnt op de plaats waar de ziekte het lichaam is binnengekomen. Veel voorkomende plaatsen van infectie zijn de mond, geslachtsorganen en lanus.
   • Het chancre geneest vanzelf binnen 4 tot 8 weken en laat geen litteken achter. Dit betekent echter niet dat syfilis is verdwenen. Zonder adequate behandeling gaat deze ziekte eenvoudig naar het secundaire stadium.

4. 
   

   
   
   
   Maak onderscheid tussen verschillende stadia van de ziekte. Ken het verschil tussen het primaire stadium en het secundaire stadium van syfilis. De secundaire fase van syfilis begint meestal tussen 4 en 8 weken na de eerste infectie en duurt tussen de 1 en 3 maanden. Deze stap begint met een maculopapulaire uitslag op de handpalmen en de voetzolen. Dit soort uitslag jeukt meestal niet, maar veroorzaakt het verschijnen van harde en bruine vlekken op de huid. Andere roodheid kan op dit moment in andere delen van het lichaam verschijnen. Over het algemeen merken mensen deze roodheden niet op of denken ze dat ze een andere oorsprong hebben. Dit resulteert in een latere behandeling van de ziekte.
   • Andere symptomen kunnen in dit stadium optreden. Ze worden vaak gebruikt voor andere problemen, zoals griep of stress.
   • Deze symptomen zijn vermoeidheid, spierpijn, koorts, keelpijn, hoofdpijn, gezwollen lymfeklieren, haarverlies in sommige delen van de hoofdhuid of gewichtsverlies.
   • Ongeveer een derde van de geïnfecteerden die tijdens de secundaire fase geen behandeling krijgen, ontwikkelt een latente of tertiaire fase van de ziekte. Het latente stadium is een asymptomatische periode die voorafgaat aan het verschijnen van symptomen van het tertiaire stadium.

5. 
   

   
   Leer de symptomen te identificeren. Dit zijn latente en tertiaire stadia van syfilis. Het latente stadium begint wanneer de symptomen van het primaire en secundaire stadium verdwijnen. De bacterie die verantwoordelijk is voor syfilis is nog steeds aanwezig in het lichaam, maar veroorzaakt niet langer de symptomen van de ziekte. Deze fase kan meerdere jaren duren. Ongeveer een derde van de patiënten die geen behandeling zoeken tijdens het latente stadium, ontwikkelt echter het tertiaire stadium van de ziekte, gekenmerkt door ernstiger symptomen. Het tertiaire stadium van syfilis treedt mogelijk pas 10 tot 40 jaar na de eerste infectie op.
   • Het tertiaire stadium van de ziekte kan schade aan de hersenen, hart, ogen, lever, botten en gewrichten omvatten. Deze schade kan ernstig genoeg zijn om de dood van de patiënt te veroorzaken.
   • Andere symptomen in het tertiaire stadium zijn bewegingsmoeilijkheden, gevoelloosheid, verlamming, progressieve blindheid en dementie.

6. 
   

   
   Controleer het optreden van symptomen bij baby's. Als een zwangere vrouw syfilis heeft, kan ze deze ziekte via de placenta aan de foetus doorgeven. Antenatale zorg zou de arts moeten helpen omgaan met eventuele complicaties. De meest voorkomende symptomen bij baby's zijn de volgende symptomen.
   • Intermitterende koorts
   • Een gezwollen milt en lever (hepatosplenomegalie)
   • Gezwollen lymfeklieren
   • Niezen en chronische loopneus zonder duidelijke allergische oorzaak (en aanhoudende rhinitis)
   • Maculopapulaire uitslag op de handpalmen en de voetzolen

Deel 2 Diagnose en behandeling van syfilis

1. 
   

   
   Raadpleeg uw arts als u denkt dat u syfilis heeft opgelopen. Als u denkt dat u in contact bent geweest met een chancroid, raadpleeg dan onmiddellijk uw arts. Raadpleeg ook uw arts als u ongewone afscheidingen, roodheid of uitslag opmerkt, vooral in de geslachtsorganen.

2. 
   

   
   Doe een test als je er deel van uitmaakt risicocategorieën. Artsen adviseren ten zeerste dat risicopopulaties elk jaar op syfilis worden getest, zelfs als ze geen symptomen hebben. Onderzoek heeft echter aangetoond dat het geen voordeel is als u niet regelmatig deelneemt aan deze risicopopulaties. Ze kunnen zelfs leiden tot antibiotica en onnodige angsten. De categorieën van de meest risicovolle populaties zijn als volgt.
   • Mensen die seks hebben met meerdere partners
   • Mensen van wie de seksuele partner syfilis heeft
   • Mensen met aids
   • Zwangere vrouwen
   • Mannen die seks hebben met mannen

3. 
   

   
   Laat een bloedtest doen om de diagnose te bevestigen. De meest effectieve manier om syfilis te detecteren, is door de aanwezigheid van antilichamen tegen syfilis in het bloed te testen. De syfilistest is goedkoop en gemakkelijk te doorstaan. U kunt dit doen bij uw arts of in het ziekenhuis. De volgende technieken worden gebruikt om de aanwezigheid van antilichamen tegen syfilis in het bloed te vinden.
   • Niet-treponemale testen. Het is ideaal voor een routinecontrole en ze staan ​​een nauwkeurigheid van 70% toe. Als de test positief is, zal de arts de diagnose bevestigen met een treponemale test.
   • Treponemale testen. Deze tests zijn specifieker en worden gebruikt om de aanwezigheid van het virus te bevestigen in plaats van voor routinematige tests.
   • Sommige artsen testen syfilis door een monster te nemen van de vermoedelijke kanker. Ze observeren het monster met behulp van een gespecialiseerde microscoop om te zoeken naar bleek treponema, de bacterie die verantwoordelijk is voor syfilis.
   • Alle patiënten moeten ook een AIDS-test hebben.

4. 
   

   
   Krijg een antibioticabehandeling. Syfilis is een relatief eenvoudige ziekte om te behandelen en te behandelen met de juiste medische zorg. Hoe eerder syfilis wordt gedetecteerd, hoe gemakkelijker het is om te genezen. Als u het binnen een jaar na infectie behandelt, is een enkele dosis penicilline voldoende om de ziekte volledig te genezen. Antibiotica kunnen zeer effectief zijn aan het begin van de infectie, maar ze zijn minder effectief als syfilis goed is. Mensen die langer dan een jaar ziek zijn, hebben verschillende doses antibiotica nodig. Patiënten die latent of tertiair zijn, hebben 3 doses per week nodig.
   • Laat het uw arts weten als u allergisch bent voor penicilline. Hij kan dan een behandeling van twee weken met doxycycline of tetracycline aanbevelen. Houd er echter rekening mee dat deze alternatieven niet kunnen worden aangepast aan zwangere vrouwen vanwege het risico op handicaps die foetussen kunnen veroorzaken. Als u zwanger bent, zal uw arts andere behandelingen voorstellen.

5. 
   

   
   Probeer syfilis niet zelf te behandelen. Penicilline, doxycycline en tetracycline zullen de bacteriën die syfilis veroorzaken doden en uit uw lichaam verwijderen. Geen zelfgemaakte of zelfzorggeneesmiddelen hebben hetzelfde effect. Alleen een arts kan de dosis voorschrijven die nodig is om u van deze ziekte te genezen.
   • Hoewel deze medicijnen syfilis genezen, kunnen ze de schade die het al heeft veroorzaakt niet herstellen.
   • Weet dat de tests en behandelingen hetzelfde zijn voor baby's.

6. 
   

   
   Laat uw arts uw vorderingen volgen. Nadat u de behandeling hebt beëindigd, laat uw arts u om de drie maanden een non-treponemale test doen. Hierdoor kan hij de reactie van uw lichaam op de behandeling volgen. Als de resultaten van de tests binnen 6 maanden geen verbetering laten zien, kan dit aantonen dat de behandeling niet toereikend is of dat het ook nodig is om een ​​terugkerende infectie te behandelen.

7. 
   

   
   Vermijd alle geslachtsgemeenschap tot de volledige verdwijning van de infectie. Het is uiterst belangrijk dat u zich tijdens de duur van uw behandeling onthoudt van geslachtsgemeenschap, vooral met nieuwe partners. Totdat de chancres zijn genezen en een arts u heeft verklaard dat u van syfilis bent genezen, riskeert u iemand anders te infecteren.
   • U moet ook uw vorige seksuele partners waarschuwen voor uw diagnose, zodat ze ook kunnen worden getest en behandeld voor syfilis.

Deel 3 Vermijd syfilis

1. 
   

   
   Heb veilige seks. Gebruik latex- of polyurethaancondooms of tanddammen. Het gebruik van een condoom tijdens vaginale, anale of orale seks kan de kans op syfilis verminderen. De chancre dinoculatie moet echter volledig door het condoom worden bedekt. Gebruik altijd een condoom met een nieuwe partner omdat hij misschien niet weet dat hij syfilis heeft, vooral als hij geen zichtbaar kans heeft.
   • Weet dat je nog steeds syfilis kunt oplopen als het kansel niet volledig door het condoom wordt bedekt.
   • Het is het beste om een ​​tandheelkundige dam te gebruiken tijdens orale seks met vrouwen omdat deze een groter gebied bestrijken dan condooms. Als u echter geen tandheelkundige dam heeft, kunt u een mannelijk condoom knippen en openen om het op dezelfde manier te gebruiken.
   • Condooms van latex of polyurethaan bieden dezelfde soort bescherming tegen soa's en aids. condooms natuurlijk of in lamsvel bescherm ook niet tegen soa's.
   • Gebruik telkens wanneer je seks hebt een nieuw condoom. Gebruik condooms niet opnieuw, zelfs niet voor verschillende soorten penetratie (vaginaal, anaal, oraal) tegelijkertijd.
   • Gebruik glijmiddelen op waterbasis voor latexcondooms. Op olie gebaseerde smeermiddelen zoals vaseline, minerale olie en lotions kunnen latex beschadigen en uw risico op SOA-besmetting verhogen.

2. 
   

   
   Vermijd seks met meerdere partners. Je kunt nooit weten of een losse partner geen SOA bij zich draagt, dus het is het beste om af te zien van seks met losse partners. Als u weet dat uw partner syfilis heeft, moet u geslachtsgemeenschap met hem vermijden, zelfs als hij een condoom draagt.
   • De veiligste optie is een langdurige, monogame relatie met een partner die negatief is getest op syfilis en andere soa's.

3. 
   

   
   Vermijd overmatig gebruik van alcohol en drugs. Artsen adviseren om geen overmatige hoeveelheid alcohol en drugs te consumeren. Deze stoffen kunnen iemands kansen op seks met een risico verhogen en dus syfilis oplopen.

4. 
   

   
   Vraag om passende prenatale zorg als u zwanger bent. Het is erg belangrijk voor zwangere vrouwen om voldoende prenatale zorg te krijgen, inclusief een test op syfilis. Gezondheidswerkers adviseren alle zwangere vrouwen om te worden gescreend omdat syfilis van moeder op foetus kan gaan, wat ernstige ziekte en soms zelfs de dood kan veroorzaken.
   • Baby's die syfilis van hun moeder oplopen, zijn eerder te mager, prematuur of zelfs doodgeboren.
   • Zelfs als het kind zonder symptomen wordt geboren, kunnen onbehandelde baby's binnen enkele weken ernstige gezondheidsproblemen ontwikkelen. Dit kan doofheid, staar, epileptische aanvallen en zelfs de dood omvatten.
   • Dit alles kan worden vermeden als de moeder tijdens de zwangerschap en de bevalling op syfilis wordt getest. Als de test positief is, kan zowel de moeder als haar baby worden behandeld.