Hoe de symptomen van de ziekte van Parkinson te herkennen

Inhoud

• stadia
• Methode 1 Herken vroege symptomen van de ziekte van Parkinson
• Methode 2 Laat u onderzoeken door een arts

De ziekte van Parkinson bereikt de hersenen, die stoppen met het produceren van regelmatige dopamine, een chemische stof die de motorische functie regelt door op het zenuwstelsel in te werken. Degenen die aan deze ziekte lijden, hebben veel fysieke problemen, zoals een progressief verlies van reactie, motorische vaardigheden en spiercoördinatie. Na verloop van tijd veroorzaakt het een algemene verslechtering van de gezondheid van de getroffen persoon en het is belangrijk om zijn symptomen te kennen om naar een arts te gaan die een nauwkeurige diagnose stelt en de juiste behandeling kiest.

stadia

Methode 1 Herken vroege symptomen van de ziekte van Parkinson

1. 
   

   
   Let op of je schudt of schudt. Als je denkt aan de ziekte van Parkinson, moet je eerst denken aan de trillingen die het onvermijdelijk veroorzaakt. Ze kunnen in elk deel van het lichaam voorkomen, zoals in een vinger, een been, een ooglid dat oncontroleerbaar begint te knipperen of in de kin of lip. Houd er echter rekening mee dat sommige trillingen en beven normaal kunnen zijn, zoals bijvoorbeeld het geval is na een intense trainingssessie of een blessure. Er zijn ook medicijnen die tremoren kunnen veroorzaken en daarom moet u uw arts vragen stellen over wat hij voorschrijft.

2. 
   

   
   Let op of je spieren stijver worden. Dit is het symptoom van de meest voorkomende ziekte na tremoren. Probeer te evalueren of uw spieren minder flexibel zijn, zelfs als u enige tijd geen oefeningen hebt gedaan. Je zou ook een toename van krampen en spierpijn moeten opmerken.
   • Spierstijfheid in het gezicht creëert soms vaste uitdrukkingen waardoor de persoon een masker draagt. Dit stijve gezicht wordt gekenmerkt door een gefixeerde blik, weinig knipperingen en bijna geen glimlach. Bovendien wekt het de indruk dat de persoon boos is, zelfs als hij ontspannen is.
   • Je merkt misschien ook dat je de neiging hebt om eraf te vallen vanwege spierstijfheid. Misschien leun je naar voren of aan de ene kant in plaats van de andere.

3. 
   

   
   
   
   Kijk uit voor het werk van de darmen. Wanneer u denkt aan het verlies van spiercontrole gerelateerd aan de ziekte van Parkinson, moet u onder andere een handicap verwachten bij het lopen, eten en praten. De ziekte beïnvloedt ook het autonome zenuwstelsel dat de bewegingen en functies van de interne organen regelt, dat wil zeggen de spieren die functioneren zonder het te weten. Als het autonome zenuwstelsel wordt aangetast, kan de werking van de darmen worden aangetast, wat kan leiden tot constipatie.
   • De beweging van darmbewegingen veroorzaakt niet noodzakelijk constipatieproblemen. Bij sommige mensen zijn er geen negatieve gevolgen wanneer deze bewegingen gedurende 3 of 4 dagen niet plaatsvinden.
   • Constipatieproblemen zijn meestal gerelateerd aan een significante afname van de frequentie van deze bewegingen. De darmen zijn meestal ook droger en de doorvoer is moeilijker. Je zou dan kunnen merken dat je moeite hebt om een ​​stoelgang te krijgen.
   • Beperking van stoelgang kan ook andere problemen veroorzaken dan constipatie, zoals uitdroging, vezelgebrek, overmatig alcoholgebruik, dranken die cafeïne of zuivelproducten bevatten, maar ook stress.

4. 
   

   
   
   
   Ken de symptomen van de microfoto. De ziekte van Parkinson beïnvloedt de motorische functie en spierstijfheid, en daarom hebben degenen die het hebben soms moeite met schrijven. Hier zijn enkele tekenen van de microfoto.
   • Geschreven letters worden kleiner en meer gecondenseerd.
   • De schrijfbewegingen verliezen hun vloeibaarheid.
   • Je voelt dat de hand wordt samengedrukt terwijl je schrijft.
   • De degradatie is niet geleidelijk, maar het gebeurt in slagen en begint.

5. 
   

   
   Let op de veranderingen in je stem. 90% van de mensen die aan de ziekte van Parkinson lijden, zien hun spreekvermogen afnemen. De eerste verandering is een verzachting en verzwakking van de stem, vaak met tekenen van kortademigheid en gevoelloosheid. De spraak wordt bij sommige patiënten langzamer, maar het is sneller en wordt onderbroken door stotteren in 10% van de gevallen. Het is soms moeilijk om deze veranderingen op te merken en daarom moeten we teruggaan naar externe ogen om deze degradaties te realiseren.

6. 
   

   
   Kijk of er tekenen zijn van hymnisme. Meer dan 90% van de mensen met de ziekte van Parkinson lijdt aan dit verlies van lodoraat. Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat het verlies van lodorat een voorbode is van de dementie die zich ontwikkelt bij de ziekte van Parkinson en kan enkele jaren problemen van motriciteit en coördinatie voorafgaan. Als u denkt dat uw reukvermogen afneemt, doe dan een test met een banaan, augurken, zoethout of laneth voordat u een arts raadpleegt.
   • Houd er rekening mee dat er reden kan zijn voor geurverlies door andere oorzaken dan de ziekte van Parkinson. Lodoraat kan inderdaad worden beïnvloed door verkoudheid of griep.

7. 
   

   
   Let op veranderingen in uw slaappatronen. Slaapstoornissen kunnen een van de eerste tekenen van de ziekte van Parkinson zijn. Ze verschijnen vaak ruim vóór motiliteitsstoornissen. Onder de verschillende slaapproblemen die verband houden met de ziekte van Parkinson, zijn er:
   • slapeloosheid, wat het onvermogen is om 's nachts te slapen,
   • slaperigheid, wat moeilijk is om overdag wakker te blijven (bij 75% van de patiënten),
   • nachtmerries of bewegingen tijdens dromen,
   • slaapapneu wanneer we stoppen met inademen en begint.

8. 
   

   
   Verwaarloos geen duizeligheid of kort bewustzijnsverlies. Deze symptomen hebben verschillende oorzaken, maar bij 15 tot 50% van de mensen met de ziekte van Parkinson zijn ze te wijten aan orthostatische hypotensie. Dit is een plotselinge bloeddrukdaling die optreedt wanneer u na een tijdje opstaan ​​opstaat. Verdoofd, evenwichtsstoornissen en soms zelfs bewustzijnsverlies.

9. 
   

   
   Weet dat elk van deze symptomen alleen niet wijst op de ziekte van Parkinson. Elk van de symptomen die in dit gedeelte worden beschreven, kan te wijten zijn aan stress of een andere ziekte. Als u er echter relatief veel in huis hebt, moet u contact opnemen met een arts die u zal onderzoeken om te bepalen of u de ziekte van Parkinson heeft.

Methode 2 Laat u onderzoeken door een arts

1. 
   

   
   Begrijp de genetische oorzaken en risico's van de ziekte van Parkinson. In feite heeft slechts één tot twee procent van de mensen met deze ziekte genen die het hebben veroorzaakt. De meeste patiënten hebben met hen geassocieerde genen (die een groter risico op het hebben van de ziekte veroorzaken), maar ze lijden niet noodzakelijkerwijs ondanks de aanleg. Als deze geassocieerde genen worden gecombineerd met andere risicogenen of ongunstige omgevingsfactoren, kunnen ze disfuncties veroorzaken waardoor de ziekte van Parkinson kan ontstaan. Tussen 15 en 25% van de patiënten heeft ouders die hebben geleden.
   • Het risico op het ontwikkelen van de ziekte van Parkinson neemt toe met de leeftijd. Hoewel in het algemeen slechts 1 tot 2% van de bevolking door de ziekte wordt getroffen, kan 2 tot 4% van de leeftijdsgroep ouder dan 60 jaar in deze populatie worden getroffen.
   • Leer meer over uw genetische aanleg voor de ziekte van Parkinson en geef deze informatie aan de arts die u bezoekt.

2. 
   

   
   Raadpleeg uw huisarts om u gerust te stellen. Het kan heel moeilijk zijn om de ziekte van Parkinson te diagnosticeren, vooral wanneer het zich begint te ontwikkelen. Het is echter belangrijk om het vroegtijdig te detecteren om een ​​goede kwaliteit van leven zo lang mogelijk te behouden. Als u meer dan één symptoom van de ziekte in uw huis vindt en een geschiedenis in uw familie heeft, raadpleeg dan uw huisarts die u zal adviseren.

3. 
   

   
   Voer de beoordelingsoefeningen uit die door uw arts zijn voorgesteld. Er is geen standaardonderzoek om de ziekte van Parkinson te diagnosticeren, hoewel er onderzoek gaande is om bloedtesten of beeldvormingsprocedures te maken om enkele van zijn markers te detecteren. Deze tests zijn nog niet beschikbaar en daarom kan de arts de ziekte alleen diagnosticeren door de patiënt te observeren, vooral wanneer hij specifieke taken probeert uit te voeren. Dit zou moeten helpen bij het identificeren van enkele van de eerder beschreven symptomen, zoals:
   • een gebrek aan mobiliteit van de gezichtsspieren
   • bevingen in de ledematen
   • stijfheid van ledematen of nek
   • duizeligheid bij het opstaan
   • gebrek aan flexibiliteit en spierkracht
   • verlies van evenwicht

4. 
   

   
   Laat een neuroloog je volgen. Zelfs als uw arts denkt dat u geen reden heeft om u zorgen te maken, vraag dan een neuroloog als u nog steeds niet gerustgesteld bent. Zo'n specialist is meer bekend met de symptomen van de ziekte van Parkinson en kan andere conclusies trekken dan die van uw huisarts.
   • Wees voorbereid op aanvullende tests (bloed en beeldvorming) die andere ziekten moeten uitsluiten die vergelijkbare symptomen kunnen veroorzaken.

5. 
   

   
   Kijk of u carbidopa-levodopa kunt gebruiken. Het is een medicijn dat de symptomen van de ziekte van Parkinson behandelt. Als uw arts vindt dat uw gezondheid verbetert wanneer u begint met het nemen, ziet hij een bevestiging van zijn diagnose.
   • Neem het geneesmiddel in volgens de dosering. Als u te veel of te kleine doses van uw geneesmiddel inneemt, kan uw arts geen veranderingen in uw gezondheid zien, waardoor u mogelijk niet de juiste diagnose kunt stellen.

6. 
   

   
   Vraag de mening van een andere arts. Omdat er geen standaardtest is voor markers van de ziekte van Parkinson, is het moeilijk te diagnosticeren, vooral in de vroege stadia van ontwikkeling. Door een tweede arts kwijt te raken, moet u het risico verkleinen dat u de juiste behandeling mist, ongeacht de ziekte die de symptomen veroorzaakt die u ervaart.
   • Als de arts denkt dat u de ziekte van Parkinson niet heeft, maar de symptomen aanhouden, laat ze dan regelmatig controleren om de oorzaak van uw ziekte te achterhalen. De ziekte van Parkinson ontwikkelt zich langzaam, maar de symptomen ervan worden op middellange of lange termijn vrij duidelijk om de diagnose van de ziekte te bevestigen.