Hoe de symptomen van carpaal tunnelsyndroom tijdens de zwangerschap te verminderen

Inhoud

• stadia
• Deel 1 Pijn verlichten geboren uit carpaal tunnelsyndroom
• Deel 2 De polsen laten werken om pijn te verlichten
• Deel 3 Carpaal tunnelsyndroom na de bevalling

Carpaal tunnel syndroom (CTS) is een aandoening veroorzaakt door carpale tunnel obstructie als gevolg van ontsteking of oedeem. Dit kanaal bevindt zich tussen de polsbeenderen en een ligament. Dit syndroom wordt vaak waargenomen bij zwangere vrouwen die gevoelig zijn voor oedeem geassocieerd met waterretentie. Volgens sommige schattingen zou bijna 60% van de zwangere vrouwen in verschillende mate symptomen van carpaal tunnelsyndroom ervaren. De belangrijkste symptomen van CTS zijn gelokaliseerde pijn, tintelingen, gevoelloosheid of moeite om objecten te grijpen, of allemaal tegelijkertijd. Vooral de helft van de hand aan de duimzijde is aangetast. Het carpale tunnelsyndroom dat tijdens de zwangerschap verscheen, stopt meestal na de bevalling. Het kan echter zes maanden duren. Daarom moeten we de symptomen behandelen zodra ze verschijnen, om niet te veel te lijden en het gebruik van zijn handen te behouden.

stadia

Deel 1 Pijn verlichten geboren uit carpaal tunnelsyndroom

1. 
   

   
   Koel je polsen. Van cryotherapie of koude therapie is bekend dat het ontstekingen en bijbehorende pijn verlicht. Bij de pols gaat niets boven koude om pijn op deze plek te verlichten, omdat het een lokale ontstekingsremmende werking heeft, die de bloedcirculatie verbetert.
   • Om koud te worden, past u een diepvriespakket of een plastic zak met ijsblokjes toe. Wikkel dit cold pack voor gebruik in een handdoek om koude beten te voorkomen. Je kunt je pols ook ongeveer 10 minuten onder een straaltje koud water leggen.
   • Een koude toepassing mag niet meer dan 20 minuten per keer duren. Wacht minimaal 10 minuten tussen elke toepassing.
   • Sommige mensen gebruiken zowel warm als koud en vinden het een effectieve methode. Het principe is om gedurende vijf tot zes minuten, een minuut koud, dan een minuut heet, enzovoort, toe te passen. Een dergelijke behandeling kan drie of vier keer per dag absoluut veilig worden uitgevoerd.

2. 
   

   
   
   
   Draag een orthese van de hand. Andere mensen worden voorgeschreven of verkiezen, om hun pijn te verlichten, een brace te dragen die de hand en pols neemt. Aldus ingesloten bevinden de pols en de hand zich in een pijnstillende positie.
   • Orthotics van de hand en pols zijn verkrijgbaar in apotheken en winkels voor medische apparatuur. In sommige gevallen moet u een aanpassing maken. Daarvoor moet je je huisarts doorlopen.
   • Deze orthesen worden meestal 's nachts gedragen om te voorkomen dat uw pols onbedoeld buigt of slaapt.

3. 
   

   
   Rust goed. De rest stelt het lichaam in staat zijn reparatieactiviteit te concentreren op de gebieden die het nodig hebben, hier de polsen. Anders moet u voorkomen dat uw handen overbelast raken als uw activiteiten dat toelaten.
   • Wanneer u lijdt aan carpaal tunnelsyndroom, moet u absoluut voorkomen dat u uw handen gebruikt voor intense activiteiten, anders wordt genezing vertraagd.

4. 
   

   
   
   
   Steek uw handen op. Dit is wat er moet worden gedaan om pijn te verlichten. Je kunt ook de onderarm optillen. Als u pijn in beide polsen heeft, moeten beide worden verhoogd. Toegegeven, de houding zal niet altijd voor iedereen ideaal zijn, maar daardoor wordt de bloedcirculatie vertraagd, waardoor de ontsteking en dus de pijn afneemt.
   • Gebruik een kussen of een opgerolde handdoek om je hand op te steken.

5. 
   

   
   Vind de juiste slaapplaats. Tijdens de zwangerschap is de beste positie aan de zijkant. Handen mogen niet worden gevouwen of onder druk gezet. Plaats je hand eenmaal op een pad zodat deze plat blijft. Als je 's nachts wakker wordt van de pijn, schud je zachtjes met je hand om de pijn te verwijderen. Het belangrijkste is om niet te slapen met je handen platgedrukt of je polsen gebogen. Het wordt aanbevolen om 's nachts een orthese te dragen, zelfs als het in het begin niet erg comfortabel is.

Deel 2 De polsen laten werken om pijn te verlichten

1. 
   

   
   Beweeg je pols op en neer. Het ernstige carpale tunnelsyndroom beperkt polsbewegingen vanwege pijn, dus zelfs eenvoudige gebaren zijn onmogelijk geworden. Om deze zieke pols te versterken, moet deze worden verplaatst, maar heel voorzichtig en regelmatig. Oefen dit om het voorzichtig te bewegen door het meerdere keren achter elkaar omhoog en omlaag te vouwen. Je moet amplitude winnen.
   • Strek uw arm horizontaal uit, uw vingers strak in het verlengde van de arm.
   • Buig je pols voorzichtig omlaag en omhoog. De beweging wordt meerdere keren achter elkaar herhaald, zonder pijn te veroorzaken.
   • Als u uw arm niet ondersteund kunt houden, kunt u deze op elke tafel of werkblad laten rusten, allemaal met uw hand in de lucht, zodat u kunt bewegen.
   • Je kunt deze oefening een tiental keer per dag doen.

2. 
   

   
   Beweeg je vingers. Naast de moeilijkheid om de pols te bewegen, zeggen sommige mensen dat ze moeite hebben om hun vingers te bewegen en hun vuisten te sluiten. Daarom moet je, parallel met polsbewegingen, met je vingers en je hand werken.
   • Sluit je vuist zo veel als je kunt en probeer zo veel mogelijk te knijpen zonder pijn te veroorzaken.
   • Probeer vijf tot tien seconden vast te houden voordat je je vingers uitklapt en ze maximaal uitstrekt.
   • Je kunt deze oefening een tiental keer per dag doen.

3. 
   

   
   Verbeter de mobiliteit van uw hand. Revalidatie van de hand bestaat uit het versterken van de pols, de hand en elke vinger. In feite zijn we geneigd ze te vergeten, maar deze kunnen in verschillende mate worden bereikt: we moeten ze daarom individueel laten werken.
   • Breng uw wijsvinger en duim samen om een ​​"O" te vormen.
   • Laat in dezelfde volgorde van ideeën, in een langzame en gestage beweging, elk van uw vingers samenkomen met uw duim.
   • Je kunt deze oefening een dozijn keer per dag doen, zonder een vinger te vergeten.

Deel 3 Carpaal tunnelsyndroom na de bevalling

1. 
   

   
   Weet of u moet raadplegen of niet. Normaal gesproken verdwijnt een carpaal tunnelsyndroom dat tijdens de zwangerschap verscheen na een paar weken vanzelf na de bevalling. Het gebeurt echter dat het gedurende een periode van maximaal zes maanden aanhoudt. Het gebeurt als u tijdens de zwangerschap niets doet om uw pijn te verlichten: de pijn verergert. Het is dus verstandig om tijdens de zwangerschap voorzichtig te zijn om niet te lang te lijden.
   • Een onbehandeld carpaal tunnelsyndroom kan onmiddellijk een enigszins zware operatie of behandeling vereisen.

2. 
   

   
   Neem bepaalde medicijnen Uw arts zal u waarschuwen tegen het gebruik van een pijnstiller, vooral een niet-steroïde ontstekingsremmer (NSAID), omdat u zwanger bent. Nadat de baby is geboren, kan hij wat pijnstillers voorschrijven.
   • Na de geboorte kunt u niets innemen, vooral als u besluit uw kind borstvoeding te geven, de werkzame stoffen zouden in uw melk terechtkomen.
   • Niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen zijn onder andere libuprofen en paracetamol. Als de pijn ernstig is, zal uw arts een sterker analgeticum voorschrijven.

3. 
   

   
   Praat met uw arts over het gebruik van corticosteroïden. In sommige gevallen kan de arts infiltraties van corticosteroïden voorstellen. Cortisone wordt op de juiste plaats geïnjecteerd en vermindert de ontsteking, waardoor de druk op de mediane zenuw wordt verminderd: het effect is snel.
   • Het is natuurlijk mogelijk om orale corticosteroïden te nemen, maar het is niet zo effectief als bij infiltratie.

4. 
   

   
   Overweeg een mogelijke chirurgische ingreep. In de overgrote meerderheid van gevallen van carpaal tunnelsyndroom gerelateerd aan zwangerschap, is het niet nodig om een ​​operatie te gebruiken, maar als de symptomen aanhouden na de bevalling en als de pijn ernstig is, is dit een optie om te overwegen. Het is een risicovrije operatie, omdat een zenuw of een belangrijk weefsel kan worden aangeraakt, het is echter uiterst zeldzaam. De technieken zijn tegenwoordig zeer veilig en de verlichting is onmiddellijk en blijvend.
   • Tegenwoordig werken we onder endoscopie. De chirurg maakt een kleine incisie in de pols waarin hij een zeer fijne buis introduceert, de endoscoop, waarmee hij het ligament kan zien en snijden, vooral om een ​​gevoel van gemak te geven. De mediane zenuw wordt niet langer samengedrukt, er is geen pijn meer. Deze techniek is veel minder invasief dan de oude, die het gebied wijd moest openen.
   • De "klassieke" techniek is om een ​​incisie van 3 tot 4 cm in de palm te maken om te zien dat het ligament wordt afgesneden. Deze is dus in secties verdeeld, waardoor de mediane zenuw wordt vrijgegeven. Deze techniek is veel invasiever dan de vorige, de genezing is noodzakelijkerwijs langer en vereist fysiotherapie.

5. 
   

   
   Probeer functionele revalidatie. Sommige chronische patiënten zouden er goed aan doen om wat revalidatie te doen om de mobiliteit van de handen en pols te herstellen. Deze heropvoeding, gedaan door een fysiotherapeut, gaat in essentie gepaard met spieroefeningen van deze zones.
   • Naast functionele revalidatie voelden sommige mensen verlichting van echografie. Deze golven worden naar de zieke pols gestuurd om de temperatuur te verhogen, de bloedcirculatie wordt ook gestimuleerd, wat ontstekingen en oedeem vermindert.

6. 
   

   
   Doe spieropbouwende oefeningen. Ze kunnen alleen worden gedaan als je pols geneest. Begin met isometrische oefeningen. Hier is er een: je legt je hand in de neutrale positie, handpalm naar beneden, en je sluit je andere hand om de pols ziek. Draai de vuist lichtjes vast en probeer hem terug te trekken terwijl de andere hand u verhindert te bewegen. Weersta ongeveer tien seconden, laat dan los. Maak een reeks van vijf tot tien trekken van dit type. .
   • Je kunt deze oefening drie keer per week doen.
   • Nog een oefening: draai je zieke hand met de palm omhoog, sluit de ziekelijke vuist een beetje, plaats hem over je andere hand. Probeer de vuist op te tillen terwijl u weerstand biedt met de andere hand. Weersta ongeveer tien seconden, laat dan los. Maak een reeks van vijf bewegingen van dit type.