Hoe te reageren als een hond in Australië door een slang wordt gebeten

Inhoud

• stadia

is een wiki, wat betekent dat veel artikelen zijn geschreven door verschillende auteurs. Om dit artikel te maken, namen 18 mensen, sommige anoniem, deel aan de editie en de verbetering ervan in de loop van de tijd.

Er zijn 10 referenties aangehaald in dit artikel, deze staan ​​onderaan de pagina.

Ongeveer 80% van de dieren overleeft een slangenbeet als het snel wordt verzorgd. Overlevingspercentage neemt sterk af bij onbehandelde dieren. In Australië worden elk jaar ongeveer 3.000 mensen gebeten door slangen. De kans om door een slang gebeten te worden, is nog groter voor dieren die veel tijd doorbrengen in de struiken, aan de kust, op boerderijen en op woestenijen waar ook slangen leven. De overlevingskansen van een hond die door een Australische slang is gebeten, zijn afhankelijk van de soort en de hoeveelheid gif dat in zijn lichaam wordt geïnjecteerd. Als je in Australië woont en hebt besloten om een ​​hond te adopteren of als je hebt besloten om met je haarbal op vakantie te gaan, is het beter om jezelf nu te informeren over de symptomen en de juiste behandelingen.

stadia

1. 
   

   
   Identificeer de symptomen. Hoewel sommige symptomen heel verschillend zijn, afhankelijk van het type slang dat de hond heeft gebeten, heeft de hond de neiging om systematisch de volgende symptomen te vertonen in het geval van een beet:
   • tremoren
   • braken
   • de neiging om te kwijlen, te kwijlen
   • diarree
   • achterpootzwakte en instabiliteit
   • verwijde pupillen
   • ademhalingsfalen
   • urine bloedde
   • continu bloeden uit de beet
   • zachte verlamming die leidt tot coma of ademhalingsstilstand.
   • Dood kan binnen 30 minuten of twee uur na de beet optreden, afhankelijk van de betrokken slangensoort en de hoeveelheid geïnjecteerd gif.

2. 
   

   
   
   
   Identificeer de slang. Als het mogelijk en veilig is, probeer dan de verantwoordelijke slang te identificeren (op basis van kleur, grootte, onderscheidende kenmerken ...) om anti-gif te vinden. Een dierenarts kan een monster nemen met een wattenstaafje en zich identificeren met een detectiekit (op voorwaarde dat het de beet tussen het haar kan lokaliseren) om te identificeren welk gif het is. Je kunt de dingen echter versnellen als je de slang kunt identificeren of de soort kunt raden uit de reactie van je hond. Sommige afbeeldingen en symptomen kunnen u helpen.
   • Tijger slangenbeet : een hond gebeten door een tijgerslang reageert onmiddellijk en wordt rusteloos, hyperactief. Kort daarna zal de hond instorten, de tong hangt uit de mond. Hij zal veel moeite hebben met ademhalen. Hij zal dan lethargisch worden en sterven. Hij kan alleen genezen als hij onmiddellijk de juiste behandeling krijgt.

     
     

     
     
     
     

3. 
   

   
   Bijten door een Pseudonaja Als het gif langzaam werkt, zal de hond niet snel reageren, maar tekenen van progressieve verlamming vertonen, beginnend met zijn achterpoten om geleidelijk de rest van zijn lichaam aan te raken. De verlamming zal zijn weg vervolgen en zijn tong hangt aan zijn mond, het uitschot kan op de hoek van de mond verschijnen en de hond kan lusteloos worden. Zijn leerlingen zullen niet langer op licht reageren.
   • Bijt door een slang van het geslacht Austrelaps : bekijk foto's om de belangrijkste functies te identificeren. Het is de enige soort die de grenzen van eeuwige sneeuw overschrijdt, omdat het zich heeft aangepast aan deze koude klimaten. Deze exemplaren zijn te vinden in rivieren en moerassige gebieden.

     
     

     
     
   • Bijt door een slang met rode kraag : bekijk foto's om de belangrijkste functies te identificeren. Zoals de naam al aangeeft, is zijn buik rood en is de rest van zijn lichaam zwart. Het is wijdverbreid aan de kust en ten oosten van het land, vooral in wetlands.
   • Andere giftige soorten. Ja, er zijn anderen! Dat gezegd hebbende, zijn de eerder genoemde soorten het meest aangetroffen. U bent minder geneigd om slangen zoals de doodsadder en de Mulga-slang te kruisen, tenzij u zich specifiek met hun hond op hun grondgebied begeeft. Let op de symptomen en tips die hier worden gepresenteerd.

4. 
   

   
   Ga direct naar een dierenarts. Bel je dierenarts en vertel hem dat je op het veld komt met een hond die door een slang is gebeten. Hij zal ervoor zorgen dat je je hond eerst helpt. Hij kan ook worden voorbereid vanuit een logistiek oogpunt voor uw aankomst om het u gemakkelijker te maken, zoals het reserveren van een parkeerplaats in de buurt van de operatiekamer en het verwijderen van de mogelijke achterkant van uw hond om ervoor te zorgen dat hij niet allergisch is, enz.

5. 
   

   
   Behandel je hond zo goed als je kunt. De beste oplossing in deze situatie is om een ​​anti-gif te gebruiken en hem de zorg van een dierenarts te geven. Hoe meer je moet rijden om lid te worden van de dierenarts, hoe meer de slang met vergif heeft geïnjecteerd en hoe minder waarschijnlijk de hond zal overleven. Dat gezegd hebbende, je kunt de levensduur verlengen door basisbehandelingen te bieden, vooral tijdens het reizen naar de dierenarts (met de hulp van een vriend).
   • Breng een verband aan dat druk uitoefent op het gebeten lidmaat (doe geen tourniquet!).

6. 
   

   
   Draai niet te strak aan, want u mag bloedspoeling niet voorkomen. Niet wassen de bijtzone en snijd deze ook niet.
   • Druk op uw hand om druk uit te oefenen op een beet als deze op zijn lichaam is (vaak worden honden in het gezicht en de kaak gebeten).
   • Blijf met hem praten en hem strelen, want dat zal je geruststellen en jullie allebei kalmeren.
   • Draag het continu. Hij zal waarschijnlijk niet kunnen lopen en elke beweging kan de uitbreiding van het gif begunstigen.

7. 
   

   
   Weet wat de dierenarts zal doen. Voor uw eigen gemoedsrust zal dit u helpen te weten hoe de dierenarts verder gaat. Deze lijst geeft u een overzicht van de waarschijnlijke procedures, hoewel het afhankelijk is van het type gif en beschikbare behandelingen:
   • de dierenarts zal de beet zeker onderzoeken

     
     

     
     
   • hij zal dan de vergiftigingsfase bepalen
   • Het kan nodig zijn om een ​​giftest uit te voeren (door bloedafname of durin) en de resultaten te analyseren
   • behandeling begint meestal met het injecteren van intraveneuze vloeistoffen en het toedienen van de juiste anti-vergiftiging
   • het kan geïnjecteerde antihistaminica (anti-allergiemedicijnen), analgetica of sedativa zijn.

     
     

     
     
8. De kwijtschelding gebeurt binnen 24 tot 48 uur. Als uw hond overleeft, duurt het een tot twee dagen om volledig te herstellen. Herstel betekent echter niet dat hij meteen in orde zal zijn en dat u de tijd moet nemen om voor hem te zorgen zodat hij zijn volledige gezondheid terugkrijgt. Vraag je dierenarts welk gedrag je moet aannemen.